CARCASSONEN. 305

Ideoque etiam processiones, prout eadem S. C. decrevit die 23 Maii 1873, his verbis: « Processiones collegiatae ante vel post missam et vesperas pertinent ad hebdoma- darium. »

Et a fortiori etiam solemnis missae, vesperarum, alio- rumque officiorum celebratio cum cantu; nam id expresse cavit Benedictus XIV const. Cum semper oblatas.

Nec aliter dicendum videtur de fontis baptismalis bene- dictione in vigiliis Paschae et Pentecostes. Siquidem in pri- mis ex SS. R R . C. decreto Urbis et Orbis 10 Dec. 1703 ad 6. negatur quod benedictio fontis de iuribus mere paro- chialibus sit. Insuper haec functio in cathedrali iuxta eoe- rem. Episc. lib. 2 cap. 27 n. 16 Episcopo reservata est, et ab eo peragenda dicitur, vel, eo impedito, ab aliquo ex di- gnioribus capitularibus, quem ipsemet Episcopus designaverit.

Ceterum in themate quaestio de fontis benedictione ma- la potius fide quam iusta dubitandi causa promota a parocho videtur, quoniam constat ex testimoniis, illum obstinate no- luisse hanc explere functionem.

Quapropter quum utrisque muneribus, parochi scilicet et capituli, sua propria distinctaque provincia maneat, in casu unionis utraque munera sine offensione in eadem ec- clesia optime consistere possunt, ceu passim etiam in Urbe consistere videmus.

Quin imo etiam in Cathedrali carcassonensi ea rite pro- cedere videntur, et nonnisi in archipresbyteri mente oppu- gnare, ceu refert Ordinarius.

Itaque etiam hypothesi admissa quod nempe Episcopus ad tempus et quasi in hospitium ad paroecialem s. Michaelis ec- clesiam se receperit, non ideo quae archipresbyter vult reapse inferri viderentur. Nam ex unione aeque principali capitulum inter et paroeciam iuridice flueret, ut parochus intra suos limites stricte se continere deberet, et Episcopo et ca- pitulo suarum functionum exercitium permittere.

At insuper constitutio cathedralis sedis ad s. Michaelem non adeo perfunctoria videtur, ut adversa pars supponit.

Acta, Tom. XXII. fase. COLXIX. 20