390. De s. Richardo de Hampole.

Ad 1. Vesperas.
Antiphonae.

1. Exsultet sancta
mater ecclesia,
Resultet plaudens
nova laetitia,

Laetetur felix

Anglorum patria,
Sanctus Ricardus

dotatur gloria.

2. Sanctus Ricardus,

doctus per spiritum,

Prudens evitat
omne prohibitum,

Ut sic adquirat
virtutum habitum.

3. Bellum gerit

Contra nequitias,

Carnem terit,
Spernit divitias,

Solas quaerit
Caeli delicias.

4. Amat ardenter,

In astra rapitur,

Orat frequenter,
Sancta persequitur

Et permanenter
In bonis figitur.

5. Monstrat sui

virtutem operis

Caecis, surdis,
mutis et miseris

Curans morbos
cuiusque generis.

Ad Magnificat.

A. O, quam te magnificant

Exempla caritatis,
Scriptis tuis emicant

Fomenta sanctitatis,
Facta mira praedicant

Vim tuae potestatis
Et aegris multiplicant

Medelas suavitatis.

Ad Matutinas.
Imitatorium.

Regem summum saeculi
Venite adoremus,

Ricardi, sui famuli,
Laudes decantemus.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. In lege sancta Domini
Ricardus meditatur
Et suo sancto nomini
Totus dedicatur.

2. In monte Dei constitutus
Ricardus sublimatur,
Ab insultu semper tutus
Cum sanctis laetatur.

3. Susceptor suus Dominus
Ipsum exaltavit,
Vitae suae terminus
Aeternam inchoavit.

Responsoria.

1. Sanctus fugit

ad solitudinem
Intrat ibi

caelestem ordinem
Sanctae vitae

quaerens dulcedinem.

V. Illic tenet

perfectam regulam
Abbas, amor

dat morum formulam.

2. Ardet pectus

ex flamma spiritus,
Calor fortis

sentitur afforis,
Ex quo patet

fervoris exitus
Et, quod amor

sit magni roboris.

V. Melos canorus

ardorem sequitur
Et dulcor ingens,
Deo laus redditur.

3. Dum Ricardus
spirat suspiria,
Orat, plorat
petens solacia,

Christus donat
optata gaudia.

V. Transit in iubilum
Luctus et gemitus
Mens sentit sibilum
Divini spiritus.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Exaudivit Dominus

Ricardum deprecantem,
Dedit ei protinus

Fervorem oblectantem.

2. Verba sua percipit,

Quod vult Deus, praestat;
Sic mercedem recipit,
Quae beatis restat.

3. Coronatur gloria,
Honor ei datur,
In beata patria
Semper collaetatur.

Responsoria.

1. Patent aperto ostio

Pulchra, mira, suavia,

Excedunt omni pretio
Mundana visibilia,

Conduntur cordis scrinio,
Mulcent sua praesentia.

V. Haec, quae tantum eminent,
Cor Ricardi detinent
Et firmant in laetitia.

2. Amor monstrat

mentis incendium
Sacris factis,

scriptis, alloquiis;
Amor tollit

omne dispendium,
Quod turbaret

mundanis taediis ;
Amor vitae

suae compendium,
Quo repletur

summis deliciis.

V. Amor dilecti

cor eius vulnerat,
Amor zelotis

languorem generat.

3. Solvi cupit

a carnis carcere,
Clamat: Mors, veni,

festina propere,
Curre, vola,

noli pigrescere.

V. Dulcis mors,

en, diu langui ;
Fac me meo
dilecto perfrui".

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Ingressus sine macula,
Loquens veritatem,
Ardebat quasi facula
Monstrans caritatem.

2. Datur, quod desiderat,
Quod anima sitivit,
Dum ad Deum properat
Et in caelum ivit.

3. Iunctus caeli civibus,
Carens omni sorde
Innocens hic manibus
Scandit mundo corde.

Responsoria.

1. Mentem simul

diversis applicat,
Manu scribens

verbis aedificat;
Actum mentis
sic Deus duplicat.

V. Audientes

verbi vis attrahit,
Nec loquela

scribentem distrahit.

2. Dum lapis tumuli
Magnus advehitur,

Fit clamor populi,
Vector opprimitur,

Sed vi miraculi
Sospes efficitur.

V. Deus suspendit

Actum gravedinis
Et sic ostendit
Vim sanctitudinis.

3. Mersos in aquis

Vitae restituit,
Mutis, contractis

Medelas tribuit,
Pie petitis

Benignus adnuit.

V. Lex amoris

sic Deum illicit ;
Quae vult Ricardus,
haec Deus efficit.

Ad Laudes.
Antiphonae.

1. Regem regum omnium
Videt in decore.
O, quam plenum praemium
Pro suo labore !

2. Servivit in laetitia,
Deo iubilavit;
Exsultat nunc in gloria
Habens, quod amavit.

3. Ad te de luce vigilans
Sitit carne, mente ;
Nunc est in caelo rutilans
Luce refulgente.

4. Benedicit Dominum
Gratias agendo,
Laudat patrem luminum
Hymnos concinendo.

5. Praeclara laudis themata
Vivens praelibavit;
Tolluntur iam aenigmata,
Videt, quae laudavit.

Ad Benedictus.

A. O pulcher flos Libani,

Languens ex amore
Tui melos organi

Sonat cum dulcore,
Ignis tui clibani

Flammat ex ardore;
Nos, qui sumus orphani,

Poscas tecum fore.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. O custos innocentiae.

Coruscans gemmis morum,
O lumen sapientiae,

Solamen devotorum,
O fotor continentiae,

Forma perfectorum,
Sis nostrae conscientiae

Lima delictorum.