First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Prmted in the United States of America
A P P E N D I X L In qua plura referuntur Decreta S. Rituum Congregationis.
Ad III. Petendum est indultum ab Apostolica Sede in casu.
positis Dubiis rescribere rata est, videlicet :
atus i. Sept. 1883 et Superiori anno
sit duplex Officium de Ssmo No- mine Mariae.
190 S . R . U . I N Q U I S I T I O N I S
S . R . U . I N Q U I S I T I O N I S 191
426 RESPONSIO AD ANIMADVERSIONES
4o2 A Q U É N . S E U M A S S I L I E N .
L U C E O R I E N . Z Y Ï O M I R I E N . 479
L A U R E T A N A E T R E C I N E T E N . 621
L A U R E T AN A ET R E C I N E T E N . 627
738 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 39
740 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
EX S. G. DE PROPAGANDA FIDE 741
742 EX S. G. DE PROPAGANDA FIDE
EX S. G. DE PROPAGANDA FIDE 743
744 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 745
746 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
S 40 PARISIEN.
ad duo argumenta reduci possunt. Principio est quod S u - sanna a prole habenda abhorrens, vel a principio matrimonii statuerit debitum coniugale recusare vel simulate tantum concedere - quod duplici argumento niti videtur. Primum, nocte ipsa nuptiarum Susanna, ut ipsa admittit, non sine- bat maritum ad ipsam accedere. - Secundum , quod saepe repetebat se filios nolle habere - nolle « nutricem agere » etc. ita ut prava eius voluntas circa hoc res esset notoria in civitate.
Re quidem vera, si haec duo ita coniungerentur, ut con- staret pravam illam voluntatem causam fuisse renitentiae Susannae, et pariter certum esset illam in proposito perse- verasse toto tempore connubii, res conficeretur et amplius : quia ipsum matrimonium nullum fuisset ob conditionem sub- stantiae contrariam. Verum ut hoc probetur, afferri debeant declarationes a Susanna factae ante et post matrimonium - pariter certum esse debet huiusmodi verba fuisse serio ab ipsa prolata, - non ex ioco aut quadam levitate - sed in actis nullum huiusmodi vestigium. Non diffitetur Susanna, 1 se in talia verba prorupisse quandoque, sed ex ioco et non serio. Confessioni addi potest, quod deinceps crescente discordia in- ter sponsos, declarationes istae fuerint serio factae et repe- ti tae - nil hoc probabilius attentis discordiis; sed quid inde? Concludendumne est ex his ipsam toto tempore connubii fir- mam voluntatem habuisse repellendi a se maritum eo quod prolem habere noluerit? Quid tunc dicendum de « amore viri sui » de « felicitate praeterita » de quibus eloquentius mari- tus in suis ad uxorem litteris post separationem scriptis?
At, urgere videtur orator per testes ab ipso vocatos, confessa est Susanna se nocte nuptiarum non « permittere se a marito tangi. » - Transeat; sed quid de omnibus no- ctibus subsequentibus, nam semper in eodem lecto discu- buere? Sane haec actio sponsae 19 annorum alias explica- tiones admittit, quin recurramus ad monstruosam theoriam voluntatis pravissimae impediendi conceptus, quae quidem in feminis interdum invenitur post duram partus experientiam,