Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale810

praeter doctrinam, scilicet ut adulescentes ad evangelii mentem efformaren-

tur, ad scripta quaedam, probitatis exempla, edenda incubuit.

Adde quod talis vir, utpote silentii cultor et adorationis, adulescentibus

sibi commissis auctor exsistebat, ut Augustissimum Altaris Sacramentum

flagranti colerent religione, ut Mariam, Matrem Misericordiae, filiali pietate

prosequerentur, denique ut Beato Ioseph singularem cultum adhiberent.

Doctrina igitur efficax evadebat, quippe quae eius esset auctoritate et

sustentata et confirmata. Praeterea Dei Famulus ad illuminandos animos

multum valebat, qui ceterum omnibus adeuntibus opportuna consilia propo-

nere solebat.

Vitam insuper cum humilitate, immo etiam latendo, degebat, dum cotidie

iuxta religionis Regulam, maximo cum studio sodalium ac fratrum, officium

suum praestabat. Cum autem in omnibus vitae adiunctis Frater Andreas

fidem prae oculis haberet, ipsi sodales ac discipuli, pro constanti eius

testimonio, viderunt eum non solummodo omni honore ac fide dignissimum,

verum etiam singularis virtutis morumque sanctitatis virum exsistere.

Etenim de sancta precatione, quam ipse flagranti diligentique animo facere

solebat, Dei Famulus vires hauriebat, quibus, et pro religioso viro et pro

institutore, ad summum pervehi niteretur. Praeterea, cum sibi ipse conscius

esset se coram Domino vivere, Frater Andreas omnem vitam suam tradidit

Illi, divino numini obtemperans, Eiusque providentiae commendatus. Hinc

igitur est illud Andreae: «Quae Deus facit, ea semper bona esse ».

Vertente autem mense Iulio anno 1917, Servus Dei, chronicis quibusdam

infirmitatibus debilitatus, pulmonum quoque inflammatione superveniente,

in morbum incidit. At usque in extremos dies arridens, aequissimo animo, uti

mos eius erat, contemptis doloribus, tempus aegritudinis tulit. Quod quidem,

patienter, amanter, fidenter susceptum, effecit ut iisdem languoribus, quos

Sacratissimum Cor Iesu tulerat, re vera Andreas interesset. Subsequenti

autem die 3 mense Augusto, in oppido vulgo Tilburg, in valetudinario quod

erat in domo Congregationis, sex super septuaginta annorum vir pientissime

requievit. Cuius transitum, haud secus ac sanctorum, universi luxerunt.

Ex huiuscemodi fama sanctimoniae, in dioecesi Buscoducensi Ordinarius

Processus a die 1 mensis Augusti anno 1947 ad diem 11 mensis Decembris

anno 1948, Apostolicus autem a die 19 mensis Ianuarii anno 1967 ad diem 31

mensis Octobris anno 1968, habiti sunt. Quorum et singulorum vim Congre-

gatio de Causis Sanctorum ratam habuit per Decretum die 4 mensis Iulii

anno 1975 latum. Positione confecta, more solito disceptatum est num Dei