78. De "Ligno Domini".
Feria VI. in Parasceve.

1. Ab ore verbum prolatum

nuntiante angelo
Alti genitoris sacrum

illustravit uterum
Mariae virginis almae

ad salutem gentium.

2. Beata virtus caelestis,
quae suscepit fragile
Corpus, ut ruentem sursum

elevaret hominem,
Quod male priscorum culpa
parentum prostraverat.

3. Caesus ictu flagellorum
sustulit opprobria,

Sputis vultum sordidatus,
laureatus vepribus,

Deputatus cum iniquis
ad mortem crudeliter.

4. Delicta tulit et cuncta

diluit facinora
Christus redemptorque pius,

Dei patris unicus,
Per crucis almae tropaeum

lavit omne saeculum.

5. Exaltatus Iesus Christus

in crucis patibulo
Haustu fellis et aceti

propinatus poculo ;
Lancea latus perfossum,

profluit miraculum.

6. Fugiens sol obscuratur

cernens mortem Domini

Luctuosam, infert mundo
tenebrae caliginem ;

Monumenta patuerunt,
velum templi scissum est.

7. Gaudium fessis laturus
fregit portas inferi,
Antra Erebi illustrans

spoliavit tartara,
Eruit victo serpente
beatorum animas.

8. Hebraei tunc a Pilato
postulant custodiam

Militum, qui ad sepulcrum
excubarent vigiles,

Quos terruit et fugavit
visio angelica.

9. Illico surgente Christo
omnis terra tremuit,

Mortuos olim sepultos
tunc viventes reddidit;

Nuntius caelestis inquit:
resurrexit Dominus.

10. Karorum discipulorum

corda mulcens loquitur

Hortans pie ac benigne
sacris mulieribus,

Ut irent in Galilaea
viderentque Dominum.

11. Laeti cernunt regem regum
magistrum discipuli,

Quos per dies quadragenos
visitavit saepius,

Demumque regna caelorum
ascendit in gloriam.

12. Munus inde mittens suis

spiritus paracliti,
Cuius accensi calore

locuti discipuli
Cunctis gentibus stupenda

divina magnalia.

13. Nostris ipse Iesus Christus
finem ponat scandalis,

Qui pro nobis dira probra
sustulit ab impiis ;

Omne facinus explodat
hic a nobis miseris,

14. Orrida procul remota

Averni supplicia
Adepturos nos assumat

paradisi gaudia,
Potiri ut mereamur

caeli habitacula.

15. Praeferentes signum crucis
angelorum agmina,

Cernui venturo regi
praebentes obsequia,

Terrore concussa ruet
cuncta mundi machina.

16. Quum terribili clangore
tubarum vox caelitus
Sonuerit, ut extinctos

terra reddat mortuos,
Reddituros rationem
Christo, regi, Domino.

17. Radii solis ad instar

Christus iudex veniet

Collaturus piis regnum,
impiis supplicium.

Crux nos tunc alma protegat
et ab ira eruat,

16. Sanctis ut simul uniti

evadamus tartara
Proculque laeva deserta

teneamus dexteram,
Ut cum Christo potiamur

infinitam gloriam,

19. Terram vivorum ingressi
cum choro angelico,

Liberi a maledicto
Erebi supplicio,

Exsules effecti procul
a mortis exitio,

20. Ultra nec mortem passuri
nec doloris stimulos.

Nulla restabit mundana
fragilis occasio

Nec supererit antiqui
hostis colluctatio.

21. Xristus erit salus nostra,
Christus gloriatio,

Christus vita atque regnum
dulcisque refectio,

Qui pro nobis semetipsum
tradidit supplicio.

22. Ymnis, genibus prostrati,
adoremus inclitam

Crucem, quam ascendit olim
pro mundi nequitia,

Ut contrita laederetur
zabuli superbia.

23. Zelo draconis subacto
polorum fastigia
Penetravit secam ferens

electorum agmina,
Cum quibus nobis concedat
vivere per saecula.