177. In s. Martini Martii Eremitae.

Hymnus Petri Diaconi.

Vocibus organicis Martino psallite patri,

Hunc laudate, chori, vocibus organicis.
Practica despiciens hic vitam duxit honestam,

Hic fuit et prudens, practica despiciens.
Carnea membra nimis spiratus mente doma vit,

Affligebat enim carnea membra nimis.
Montis erat loculus loculo felicior omni,

Quo fuit inclusus ; montis erat loculus.
" Alter amicus erit" tunc sic diviuitus audit ;

"His tu parce locis, alter amicus erit.
Sedibus atque locis maneat Benedictus in istis.

Se retinebit in his sedibus atque locis.
Marsicus est quoque mons, quo tu properare iuberis,

Quo figes gressum, Marsicus est quoque mons."
Marsica iuga subit Martinus sic quoque montis,

Angelicis monitis Marsica iuga subit.
Rupis in exiguo sic demum se locat antro

Coniunctus Domino rupis in exiguo.
Tumque pedem religans ferro duraque catena,

Ut se constringat tumque pedem religans.
Ire catena vetat ; sic te, Martine coerces

Igne Dei fervens ; ire catena vetat.
Sed pater ipse pius dum percipit haec Benedictus,

Solvere vincla iubet sed pater ipse pius.
Vincula iunge tibi non ferri, sed mage Christi,

Constantis fidei vincula iunge tibi."
Tum patris imperio Benedicti vincula solvit,

Se solvit ferro tum patris imperio.
O pie vir Domini, solvisti vincula ferri,

Vincla Dei iungis, O pie vir Domini.
Vipera te refugit, dum dextram porrigis ori,

Stas, oras, psallis, vipera te refugit.
Tu, decus eximium, vincis, Martine, colubrum

Et vincis zabulum, tu decus eximium.

Spiritus ipse Dei sed per iuga Marsica montis

Tale malum deicit spiritus ipse Dei.
Suscipe, magne pater, pro tantis suscipe laudes,

Psallimus has voces, suscipe, magne pater.
Noxia cuncta tuis precibus depelle famellis,

Absistant famulis noxia cuncta tuis.
Dives in angelicis nos dites coetibus ipsis,

Turmis laetaris, dives in angelicis.
Pauper in orbe Deo meruisti iungier ipse,

Regnans cum Christo pauper in orbe Deo.
Nos quoque tu facias conscendere caelica regna,

Vivere mente pia nos quoque tu facias.
Fers specimen generis pulchrum, Martine beate,

Practica dum spernis, fers specimen generis.
Dulce decus nimium nobis, Martine, supremum

Adquiras regnum, dulce decus nimium.
En, tibi, sancte, chorus monachorum concrepat almus,

Concinit hos cantus, en, tibi, sancte, chorus.
Vocibus et modulis tibi clerus hic quoque psallit,

Proclamant pueri vocibus et modulis.
Tuque Deum rogita cunctis his parcere culpis,

Ut nobis parcat, tuque Deum rogita.
Cum genitore Deo sit honor, cum flamine sancto,

Lausque Deo genito cum genitore Deo.