259. De Vanitate et Miseria Vitae Mortalis.

Rhythmus sancti Columbani.

1. Mundus iste transibit,
cotidie decrescit;
Nemo vivens manebit,
nullus vivus remansit.

2. Totum humanum genus
ortu utitur pari
Et de simili vita
fine cadit aequali.

3. Differentibus vitam

mors incerta subripit,
Omnes superbos vagos
maeror mortis corripit.

4. Quod pro Christo largiri
nolunt omnes avari,
Importune amittunt,
post se colligunt alii.

5. Parvum ipsi viventes
Deo dare vix audent,
Morti cuncta relinquunt,
nihil de ipsis habent.

6. Cotidie decrescit

vita praesens, quam amant,
Indeficiens manebit.

sibi poena, quam parant.

7. Lubricum, quod labitur,
conantur colligere
Et hoc, quod se seducit
minus, timent credere.

8. Dilexerunt tenebras

taetras magis, quam lucem,
Imitari contemnunt

vitae, Dominum , ducem.

9. Velut in somniis regnant,
una hora laetantur,
Sed aeterna tormenta
adhuc illis parantur.

10. Caeci nequaquam vident,

quod post obitum restat,
Peccatoribus impiis
quod impietas praestat.

11. Cogitare convenit

te haec cuncta, amice,
Absit tibi amare

huius formulam vitae.

12. Omnis est caro foenum
flagrans, licet florida,
Sicque quasi flos foeni
omnis eius gloria.

13. Orto sole arescit

foenum et flos deperit ;
Sic est omnis iuventus,
virtus cum defecerit.

14. Pulchritudo hominum
senescens delabitur,
Omnis decor pristinus
cum dolore raditur.

15. Vultus Christi, radius

prae cunctis amabilis,
Magis diligendus est,

quam flos carnis fragilis.

16. Caveto, filiole,

feminarum species,
Per quas mox ingreditur
non parva pernicies.

17. Plerique perpessi sunt
poenarum incendia
Voluntatis lubricae
nolentes dispendia.

18. Poculum impiissimae
noli unquam bibere,
Unde multos plerumque
vides laetos ridere;

19. Nam, quoscumque videris
ridere inaniter,
Scito, in novissimis
quod flebunt amariter.

20. Conspice, carissime,
sic esse libidinem
Ut morsum mortiferum,
quod vincit dulcedinem.

21. Noli pronus pergere

per viam mortalium,
Qua multis evenisse
conspicis naufragium.

22. Perge inter laqueos

cum suspensis pedibus,
Per quos captos ceteros
incautos comperimus.

23. De terrenis eleva
tui cordis oculos,
Ama amantissimos
angelorum populos.

24. Beata familia,

quae in altis habitat,
Ubi senex non gemit
neque infans vagitat ;

25. Ubi laudes Domini,

nulla vox retinetur,
Ubi non esuritur,
ubi nunquam sititur ;

26. Ubi cibo superno

plebs caelestis pascitur;
Ubi nemo moritur,
quia nemo nascitur;

27. Ubi aula regia

dulci cantu plena est,
In qua male resonans
nulla vox audita est;

28. Ubi vita viridis

veraque futura est,
Quam nec mors nec maeroris
metus consumpturus est.

29. Laeti leto transacto

laetum regem videbunt,
Cum regnante regnabunt,
cum gaudente gaudebunt.

30. Tunc dolor, tunc taedium,
tunc labor delebitur ;
Tunc rex regum, rex mundus,
a mundis videbitur.