384. (4. ) De septem Verbis DN. Iesu Christi.

Primum Verbum.

Iesu, salutis hostia, Salutis sacrificium, Iesu, salutis gratia, Salutis beneficium, 5 Iesu, tuta fiducia, Iesu, tutum refugium. Tu pro humano genere, Ut captivum redimeres, Tu pro humano foedere,

10 Ut exsulem reduceres, Tu pro humano scelere, Culpas nostras ut tolleres, Tu pro divino munere, Ut nos Deo coniungeres,

15 Non recusasti vincula, Non flagella, non verbera, Non latronum patibula, Non livores, non vulnera; Sed dum te crux susciperet

20 Et hostis in te fremeret, Dum malleus percuteret, Et clavus carnem scinderet, Dum sensum dolor angeret Et sacer sanguis flueret,

25 Dum passio te premeret Angustiaque cresceret,

Patrem rogasti precibus, Ut tamquam ignorantibus Tuis ignoscat hostibus 30 Ac te crucifigentibus,

Dicens: Pater, ignosce illis, quia nesciunt, quid faciunt.

* *

*

0 mitis patientia, 0 mansueta mititas, 0 immensa clementia, 0 immensa benignitas,

35 Qui ut ovis mitissima Non promis querimoniam, Qui ut mater carissima Iam excusas iniuriam, Ut anima dulcissima

40 Tenes benevolentiam, Ut voluntas piissima Praestas misericordiam. Ad te vadit spes animae, Ad te clamant suspiria,

45 Ad te decurrunt lacrimae, Te pulsant desideria Confidenter dicentia: Ignosce nobis, Domine.

Secundum Verbum.

Iesu, largitor veniae, Iesu, solamen tristium, Iesu, laus paenitentiae, Iesu, spes paenitentium, 5 Dum penderes innoxius

Crucifixus et anxius Inter latrones medius, Horum in poena socius, Dum te unus argueret 10 Et stulte reprehenderet,

Dum insultans insurgeret Et blasphemando diceret: "Si tu es Dei filius, Salva temetipsum et nos,

15 Esto tibi propitius, Tu, qui salvasti alios"; Dum alter hunc corriperet Et hunc stultum ostenderet, Dum se malum concederet

20 Et te iustum assereret, Dum ad te se converteret Et supplex tibi diceret: Memento mei, Domine, Dum ad tuum perveneris

25 Regnum plenum dulcedine, Dum te regem ostenderis; Tu amans paenitentiam, Corda trahens per gratiam, Non solum hanc memoriam

30 Concessisti, sed gloriam

Dicens: Amen, dico tibi, hodie mecum eris in paradiso.

0 prompta Dei caritas,

Prompta misericordia,

0 prompta liberalitas,

Prompta munificentia, 35 Ad te currit devotio,

Ad te redit memoria,

Ad te languet affectio

Et ad te paenitetis

Coram te fit eo 40 Tibi patent prae

Ideo cum fiducia

Tibi precamur, L

Qui es sine malit.

Solus et sine crimine, 45 In tua patientia

Memento nostri, Domine.

Tertium Verbum.

Iesu, lux et rex gloriae, Fili Dei et hominis, Iesu, flos pudicitiae, Fili Mariae virginis, 5 Dum haec virgo sanctissima, Tota plena doloribus, Genetrix amantissima, Tot confecta maeroribus, Tua mater carissima

10 Tota perfusa fletibus, Nutrix diligentissima, Tota fracta singultibus Iuxta crucem assisteret Et te pendentem cerneret,

15 Dum tormenta conspiceret Et prae luctu deficeret, Tu videns matrem flebilem, Pressam amaritudine, Matrem tam venerabilem,

20 Dignam beatitudine,

Videns quoque discipulum Amatum et amabilem, Fidelem Dei famulum, Iohannem vita nobilem

25 Adloquens ambos dulciter Piae vocis oraculo Commendasti benigniter Matrem tristi discipulo Dicens matri: Mulier, ecce filius tuus. Deinde discipulo; Ecce, mater tua.

* *

O qualis permutatio, 30 O quanta inaequalitas, O qualis consolatio, O quam magna acerbitas, Dum custos matri traditur, Pro magistro discipulus, 35 Dum per matrem suscipitur Pro Deo vir pauperculus, Dum matri custos mittitur Pro rege simplex famulus! Sic tuae, Iesu, gratiae 40 Me commendo humiliter Tuaeque providentiae Me committo perenniter,

Ut exorante virgine Pro nobis te suppliciter

45 A peccatorum turbine Simus securi iugiter.

Quartum Verbum.

Iesu, patris ingeniti Virtus et sapientia, Iesu, cuiusque conditi Tenor et consistentia, 5 Tu virtute mirabili

Stellam infans produxeras, Tu virtute consimili Panes multiplicaveras, Morbos omnes sanaveras,

10 Defunctos suscitaveras, Opera mira feceras, Totum orbem formaveras, Tu virtute terribili Daemonia eieceras,

15 Tu virtute consimili Hostes tuos prostraveras, Sed affixus patibulo, Patri factus oboediens, Iussu patris in vinculo

20 Vinctus manens et patiens, Qui vult, quod hanc angustiam Ut infirmus sustineas Nec divinam potentiam

Te liberans exerceas; 25 Quapropter tuo sensui Condolens naturaliter, Clamorem confers planctui Dicens lamentabiliter: Heli, Heli, lama sabactani, hoc est: Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me?

* *

*

O lamentum mirabile 80 Salutem agens hominum, O innocens cor humile Poenas deplorans criminum ! Ad te me fert compassio, Te pro me pati sentio, 35 Ante te me proicio Tecumque luctum facio. Nam iste luctus utilis Est mihi pro solacio, Qui mihi praemiabilis 40 Sit in aeterno gaudio.

Quintum Verbum.

Iesu, dulcis memoria. Sitibunda dilectio, Iesu, dulcis fiducia, Laetabunda refectio, 5 Dum extensus exsisteres Super oram patibuli, Dum immolatus ageres Redemptionem populi, Dum lamentum ostenderet

10 Super te vultus saeculi, Dum te nudum aspiceret Mundus instar spectaculi, Dum hostes te deluderent Et noti tui fugerent,

15 Dum clavi membra tenderent Et nervi se contraherent,

Dum vulnera tumescerent

Et humores defluerent,

Dum carnes contremiscerent

20 Et virtutes arescerent, Sitim sensisti fervidam, Sitim amore languidam, Sitim virtutum cupidam, Nostrae salutis avidam,

25 Benigne dicens: Sitio, Hominum fidem cupio Salutemque desidero, Pro qua me pati offero.

* *

*

0 sitis saluberrima 30 Exoptans amicitias,

0 sitis cordis intima Frangens concupiscentias, Praesta, ut ad te sitiam Et ista siti ardeam, 35 Pravamque sitim fugiam,

Donec ad fontem transeam. Potumque vitae capiam, Quo felix semper maneam Et Deum meum videam 40 Sanctam ingressus patriam.

Sextum Verbum.

Iesu, nostra redemptio, Iesu, redemptor omnium, Iesu, nostra dilectio, Iesu, salus credentium, 5 Dum per crucis mysterium Diligenter perageres Redemptoris officium, Ut hominem redimeres Sustinendo supplicium,

10 Ut inde nos eriperes, Consummans sacrificium Tuae carnis et sanguinis, Consummans pacis proelium Salutaris certaminis,

15 Consummans transitorium Cursum huius imaginis, Consummans opificium Redemptionis hominis, Dum mortis horam cerneres,

20 Dum hac vita deficeres, Dum finem iam contingeres, Dum omnia perficeres, Ut in summa concluderes, Dixisti: Consummatum est.

25 Nam Iesus crucifixus est Et agnus immolatus est, Nam sanguis eius fusus est Et pretium solutum est, Diabolus devictus est

30 Et bellum consummatum est, Chirographum deletum est Et homo iam redemptus est.

0 bonitas, bone Iesu, Qui es nostra iustitia,

35 0 veritas, vere Iesu, Qui es nostra scientia, 0 caritas, care Iesu, Qui es nostra redemptio, 0 sanctitas, sancte Iesu,

40 Nostra iustificatio,

Consumma nobis gratiam Et consumma iustitiam, Consumma conscientiam Et consumma laetitiam.

Septimam Verbum.

Iesu, via rectissima, Iesu, salutis ostium, Iesu, porta tutissima. Iesu, protector omnium, 5 Iesu, salubris veritas Et lux mentem illuminans, Iesu, vitae felicitas, Dulcor in corde iubilans, Dum in extremis ageres, 10 Ut animam deponeres, Dum hanc vitam desereres, Ut ad limbum descenderes, Volens viam ostendere,

Per quam debemus pergere, 15 Volens cunctos instruere, Qui facti sunt de pulvere, Volens illum ostendere, Qui potest nos defendere, In quo debent confidere, 20 Qui mortem debent capere, Tuum sacratum spiritum Tuo patri sanctissimo Commendasti per gemitum Sermone devotissimo Dicens: Pater, in manus tuas commendo spiritum meum.

25 Et inclinato capite Fixus in crucis stipite Tu emisisti spintum Et orbi talem fremitum, Quod quisque per circuitum

30 Tuum percepit obitum, Ut cuncta fletum facerent Et elementa tremerent, Ut saxa se dirumperent Et sepulcra se panderent,

35 Ut terrae motus fieret, Velum templi se scinderet, Ut luna retrocederet Solque contenebresceret, Ut mundus ingemisceret

40 Et natura flens diceret: Ego lugens deficio, Vel Deo inest passio.

*

0 mors, mors lacrimabilis, Super quam plorant omnia,

45 0 mors, mors lamentabilis, Super quam flent innoxia, 0 mors, mors admirabilis, Qua suscitantur mortui, 0 mors, mors amicabilis,

50 Qua exaltantur strenui, 0 mors sacra, mors nobilis, Per quam delentur scelera, 0 mors pia, mors utilis, Per quam donantur munera,

55 Praesta, ut haec memoria Nos teneat continue Et stimulet praecordia Corque pungat assidue, Ut menti lumen influat

60 Et in agendis instruat, Ut nos a culpis exuat Et vitae donum tribuat.