Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale248

coactus est, at extra domum mansit religiosus. Sic sacerdotalem ordina-

tionem ab Episcopo Celsonensi die XXVIII mensis Maii anno MDCCCXXXVI

recepit.

Variis in paroeciis apostolicum opus studiose navare beatus Coll coepit, a

Vicensi Episcopo, consentientibus superioribus religiosis, missus. Illo tempo-

re enim regularis vita religiosa nullo in provinciae religiosae Aragonensis

claustro, ad quam beatus pertinebat, constitui potuit. Sed haec omnia non

prohibebant quominus pastoralia officia gereret, etiam cum plane aptus

esset ad animos pacificandos, in intestinis contentionibus in Hispania impli-

catos. Inde a primis sacerdotii annis nomen dedit Fraternitati Apostolicae,

quam instituit Antonius Maria Claret atque spiritalia exercitia praedicare

coepit, ad sacerdotes religiosasque potissimum destinata, haud missiones

populares neglegens. Complures Episcopi eius praedicationem postulabant,

quae fidem confirmaret eamque rationi conciliaret, cum verus esset sancti

Dominici filius, ad sancti Thomae scholam institutus. "Rosarium perpe-

tuum" diffundendum curavit atque hac de re complures libellos edidit.

Anno MDCCCXLV Missionarii Apostolici titulum est adeptus. Cum gravem

religionis ignorationem apud populum illius temporis animadverteret, no-

vam religiosam feminarum familiam condere instituit, quae puellas pauperes

indigentesque, quod ad corpus moresque attinet, iuvaret. Cum illius tempo-

ris canonica lex ex feminis vitam religiosam affectantibus dotem requireret,

novae Congregationis fuit etiam officium easdem etiam oeconomice sustine-

re. Haec vere fuit Divinae Providentiae opera. Die XV mensis Augusti anno

MDCCCLVI, Congregationem Sororum Dominicanarum Annuntiatae condidit,

sub patrocinio Sanctissimae Virginis Rosarii in urbe Vicensi. Sorores incre-

bruerunt non modo in Europa, sed etiam in America, Africa et Asia, osten-

dentes sic primigeniae inspirationis divinaeque originis bonitatem. Praeter

missionale opus beatus Coll varia munera intra Dominicanum Ordinem

actuose sustinuit.

Praedicationis officium usque ad postremos vitae annos tuitus est, licet

anno MDCCCLXXI gravi caecitatis morbo esset correptus. Fidem continenter

precatione continuataque Dei Verbi lectione aluit. Eius apostolicum studium

est confı̀rmatum eo quod a terrestribus rebus sese seiunxit. Veram divinam

paternitatem tenuit et sic de indigentibus fuit sollicitus, non modo verbum

dispertiens, verum etiam misericordiae corporis opera. Illud evangelicum

« beati pacifici » per totam vitam tenuit, cum verus esset pacificator et