39. In Festo Pentecostes.

1. Dignis hodie,
fratres devoti,
praeconiis omnes,

2 a. Gaudiis hilariter
iucundo

atque corde promptissimo
hunc diem cunctis
diebus recolamus
celeberrimum,

2 b. Filius in quo Dei,
excelsus,

postquam alta penetrando
caeli potenter
captivam secum nostram
carnem duxerat,

3 a. Promissum de caelo

sanctum spiritum mittens
in apostolicis
fudit cordibus
divina illis ferendo
munera,

3 b. Ut regis invictum
altithroni triumphum
per quadripertita
orbis climata
vigilarent ac docerent
populos.

4 a. Atque ut illorum
doctrinam

solidarent signorum
munere,
supra spiritus
immundos
expellendi gratiam
contulit summam,

4 b. Mortuosque luce
privatos

restituerent vitae
pristinae
et languoribus
diversis

irretitos redderent
priscae saluti.

5 a. O creator

immense cunctorum,

cum patre simul et nato

coaequalis

et septiformis

Dei dexterae digitus,

5 b. Qui caelesti

procedens a throno
apostolorum interna
illustrando
tui amoris
inflammaveras facibus,

6 a. Tu quondam prophetas
spiraculo tuae
sacrato

virtutis insufflasti,
ut vaticinia
peragerent inclita.

6 b. Tu claustra intactae,
o spiritus alme,
pudica

implesti genetricis,
virgo ut pareret
virgoque persisteret.

7 a. Tu aureolo
summus solio
cum altissimo
patre sedens
imperium perpetuo
universorum retines.

7 b. O paraclite
sacratissime,
te suppliciter
deposcimus,
ut veniam facinorum
dare digneris famulis.

8 a. Tu horrida

pectoris nostri occulta
eliminatis expurga
clementer cunctis sordibus

8 b. Et cordibus

insere veri amoris
dilectionem mentesque
illustra tuo lumine

9. Nosque tibi praeclarum
fac habitaculum
Atque sedem in nobis
tu habeto perennem.