Congregatio de Causis Sanctorum 287

Primum itaque in paroecia SS. Barbarae et Agathii, in oppido Idrija,

curionis adiutor fuit, indeque postea Vipacum (Vipavam vulgo Sloveni nomi-

nant) motus est. Illic Dei Famulus, ut erat de uniuscuiusque animi salute

sollicitus, cunctos ad se attrahebat, attractos autem adhortatione salutari

firmabat, et maxime adulescentes, qui eum colebant, eum quaerebant, eum

denique diligebant: pro ipsis enim Marialem Congregationem in paroecia

condiderat.

Anno autem 1899, iussu Episcopi Labacensis, Vindobonam, ad publicum

Athenaeum, ad consequendum philosophiae doctoris insigne, missus est; pos-

tea vero alia sibi delata munera ipse summa cum alacritate summaque cum

fide adimplevit. Primum enim in urbe Kranj, in Gymnasio, unum annum

docuit; deinde magister fuit idemque praefectus Gymnasii-Lycei Episcopalis

S. Stanislai, in loco Sentvid (ita vulgo dicunt), prope Labacum, quod quidem

ipse quattuordecim annos rexit; praeterea primi periodici commentarii pro

discipulis, Sloveno conscripti sermone (qui Mentor), auctor fuit. Saeviente

autem populorum fere omnium conflictu, ingens illud aedificium, in quo

S. Stanislai Collegium sedem habebat, a cellis vinariis ad cenacula usque

militibus vulneratis stipatum est, pro quibus Ioannes partes cappellani

voluntarii in se recepit.

Interea sacerdos egregius, ut in Vincentianam sodalitatem nomen suum

daret, voluntatem atque consilium in pectore iampridem volutabat; quod

ipse tandem fecit die 8 mensis Decembris anno 1919. Anno autem 1924, in

Labacensi templo sodalium Vincentianorum, Deo et Sacratissimo Cordi Iesu

dicato, idem consecratus est Episcopus Scopiensis-Prisrianensis, immensae

quidem Dioecesis Antistes, Macedoniam, Cosovum partesque Serbiae et Ni-

grimontii, haud magnas, complectentis.

Scilicet in tam lata tamque composita regione difficultates inerant ingen-

tes. Illic enim natione, religione inter se differentes homines perpetua simul-

tate distineri; praeterea in Albanienses, in Bulgaros, in Graecos suae cuiusque

patriae integrandae varia irrepere studia; omnia denique, etiam dominico

pascendo gregi expresse suscepta, per suspicionem fieri. Ioannes autem,

cum Prisrianae domicilium sibi constitueret, multa cum populi exsultatione

est exceptus, et maxime ab Albaniensibus Croatisque, inter quos Hungari

catholici nominis, Tzechi aliique advenae sedem ponere coeperant. Ipse ta-

men, recens ad eam curam destinatus, omnibus ad unum operam dabat, et

vero etiam iis, qui vulgo laramani (seu cryptocatholici) ferebantur, videlicet

ut coram omnibus se catholicos profiteri possent.