COLLATIO XL.

(Vers. 27. 28.). Oves meae sequuntur me: et ego vitam aeiernam do eis.

1. In verbis istis praemittit Dominus ovis spiritualis, id est animae fidelis, meritum, cum dicit: Oves meae sequuntur me

et promittit proemium, cum adiungit: Et ego vitam aeternam do eis.

Praemittens ergo meritum, dicit: Sequuntur me. Nota, quod sequuntur quidam per planitiem mandatorum, quidam per montana consiliorum, quidam per excelsa supererogationum: quod figuratum est in Evangelio in tribus generibus sequentium Dominum. Sequuntur Dominum turbae

discipuli

et Apostoli: turbae per plana mandatorum: Matthaei octavo : " Cum descendisset Iesus de monte, secutae sunt eum turbae multae ".

Discipuli per montana: Lucae vigesimo secundo: " Egressus Iesus ibat secundum consuetudinem suam in montem Olivarum: secuti sunt autem eum discipuli eius". - Apostoli per excelsa supererogationum: Matthaei decimo nono et Marci decimo et Lucae decimo octavo: (Ecce, nos reliquimus omnia et seculi sumus te ". Primi, incipientes: secundi,proficientes: tertii, perfecti. Primi sequuntur quasi per viam: secundi, quasi per semitam: tertii, quasi per compendium.

2. Dicit ergo: Sequuntur me cum turbis per planitiem mandatorum, et hoc tripliciter: per fidem in intellectu: tertii Regum decimo octavo , verba Eliae ad populum: "Usquequo claudicatis in duas partes? Si Dominus est Deus, sequfmini eum: si autem Baal, sequimini illum ". - Per caritatem in affectu: tertii Regum decimo quarto, verba Ahiae ad Ieroboam: "Non fuisti sicut servus meus David, qui secutus est me in toto corde suo, faciens quod placitum esset in conspectu meo " etc. - Per obedientiam in effectu: Iob vigesimo tertio : " Vestigia eius secutus est pes meus. Viam eius custodivi et non declinavi ex ea. A mandatis labiorum eius non recessi " etc.; Ioannis decimo: " Cum proprias oves emiserit, vadit ante eas, et oves eum sequuntur, quia audiunt vocem eius ". - Sequuntur ergo Dominum per fidem, per caritatem et per obedientiam: quia sine his nullus sequitur: ad Galatas quinto: "In Christo enim Iesu neque circumcisio aliquid valet neque praeputium, sed fides, quae per caritatem operatur ".

Fides quidem aspectum dirigit, caritas affectum attrahit, operatio effectum deducit.

3. Sequuntur ergo Dominum cum discipulis per montana consiliorum, et hoc tripliciter secundum triplex consilium: per carnis mortificationem contra concupiscentiam carnis: Matthaei decimo : "Qui non accipit crucem suam et sequitur me non est me dignus ".

Per temporalium dimissionem contra concupiscentiam oculorum: Matthaei decimo nono, Marci decimo, Lucae decimo octavo: "Si vis perfectus esse, vade et vende omnia, quae habes, et da pauperibus, et habebis thesaurum in caelo, et veni et sequere me ".

Per propriae voluntatis abiectionem contra superbiam vitae: Matthaei decimo sexto : " si quis vult post me venire, abneget semetipsum et tollat crucem suam et sequatur me"; et Matthaei octavo.

4. Sequuntur iterum Dominum cum Apostolis, per excellentiam supererogationum, et hoc tripliciter: per excellentiam puritatis cum virginibus, de quibus Apocalypsis decimo quarto : Hi sunt, qui cum mulieribus non sunt coinquinati, virgines enim sunt: hi sequuntur Agnum, quocumque ierit".

Per excellentiam probitatis cum Apostolis, qui"profecti ubique praedicaverunt, Domino cooperante et sermonem confirmante sequentibus signis". Hujusmodi sequi figuratam est primi Regum decimo quarto , dicente " Ionatha ad armigerum suum: Sequere me "; et sequitur ibidem, quia " ascendit Ionalhas contra stationem Philisthinorum, manibus et pedibus reptans, et armiger eius post eum ". - Per imitationem passionis cum Martyribus: primae Petri secundo : " Christus passus est pro nobis, vobis relinquens exemplum, ut sequamini vestigia eius "; et Ioannis vigesimo primo dixit Dominus Petro: "Sequere me"; et infra de Ioanne: " Sic eum volo manere, donec veniam: quid ad te? Tu me sequere ".

Sequuntur ergo Dominum per obedientiam mandatorum cum turbis, per eminentiam consiliorum cum discipulis, per excellentiam supererogationum cum Apostolis.

3. Nota, quod sunt quidam, qui sequi Dominum nolunt

sunt qui negligunt

et sunt qui non possunt.

Sunt autem duo impedimenta, quae reddunt homines nolentes. Primum amor praesentis prosperitatis, qui avertit illum, de quo Matthaei decimo nono , Marci decimo, Lucae decimo octavo, cum dixit Dominus: " Vade et vende etc, et veni, sequere me. At ille abiit tristis: erat enim multas possessiones habens ".

Secundum est timor futurae adversitatis, qui avertit illos quibus iuravit Dominus Numerorum trigesimo secundo : " Si videbunt homines isti, qui ascenderunt ex Aegypto a viginti annis et supra, terram, quam sub iuramento pollicitus sum Abraham, Isaac et Iacob: et noluerunt sequi me praeter Caleb, filium Iephone, et Iosue, filium Nun: isti impleverunt voluntatem meam ". Nota causam in historia.

6. Sunt similiter duo impedimenta, quae reddunt homines negligentes. Primum est affectio carnalis, quae notatur in illo, de quo Lucae nono , cui dixit Dominus: " Sequere me. Ille autem dixit: Domine, dimitte, me primum sepelire patrem meum ". Et nota, quid Dominus dixit illi.

Secundum est sollicitudo temporalis, quae notatur in illo, de quo eodem Lucae nono, qui dixit Domino: " Sequar te, Domine: sed primum permitte, me renuntiare his quae domi sunt. Ait ad illum Iesus: Nemo mittens manum ad aratrum " etc.

7. Sunt similiter duo impedimenta, quae reddunt homines impotentes. Primum est perversitas intentionis, quae impedit progressum affectionis. Secundum est infirmitas virtutis, quae impedit progressum operationis. Primum notatur in illo qui dixit Lucae nono : " Sequar te, quocumque ieris ", cuius intentionem cognoscens, Dominus dixit: " Vulpes foveas habent et volucres caeli nidos" etc. - Secundum notatur in Petro, Ioannis decimo tertio, cui, cum dixit Domino: " Domine, quo vadis? respondit Iesus: Quo ego vado, non potes me modo sequi ; sequeris autem postea ".

8. Et nota, quomodo primo Petrus se obtulit non solum ad sequendum, sed ad praecedendum, Vel concitandum, dicens : " Domine, quare non possum te sequi modo? Animam meam pro te ponam ". Secundo, quando " de longe sequebatur ", non solum non praecessit, sed nec de prope secutus est, sed " a longe, ut videret finem ", Matthaei vigesimo sexto. Tertio, nec de longe nec de prope secutus est, quando eum negavit, eodem: et hoc, quia infirmus fuit.

9. Sequuntur Dominum etc. Habito superius de merito in sequendo Dominum, hic tangitur praemium de sequendo ipsum. Nota, quod sequi Dominum fructum habet in praesenti

et proemium in futuro.

In praesenti, quia honorificum: Ecclesiastici vigesimo tertio : " Gloria magna est sequi Dominum ".

Quia lutum: Ioannis octavo: " Qui sequitur me non ambulat in tenebris "; Ioannis decimo : " Cognosco oves meas, et sequuntur me; et ego vitam aeternam do eis, et non peribunt in aeternum, neque rapiet eas quisquam de manu mea ".

Quia proficuum. Dominus enim sequentibus se triplex dat beneficium : sanationis: Matthaei decimo quarto : " Secutae sunt eum turbae multae pedestres de civitatibus, et exiens vidit turbam magnam et misertus est eis et curavit languidos eorum "; simile Matthaei nono, Marci decimo, Lucae decimo octavo de duobus caecis. - Instructionis: Lucae nono: " Secutae sunt eum turbae, et excepit eos et loquebatur illis de regno Dei, et eos qui cura indigebant, sanabat". - Refectionis: infra eodem de miraculo quinque panum et duorum piscium; simile Marci secundo: " Multi publicani et peccatores discumbebant cum Iesu et discipulis eius. Erant enim multi, qui sequebantur eum".

10. Similiter sequi Dominum habet praemium in futuro: et promittitur sequentibus sublimitas honoris: Matthaei decimo nono : " Vos, qui secuti estis me etc.: sedebitis et vos super sedes duodecim, iudicantes duodecim tribus Israel". - Possessio hereditatis: Iosue decimo quarto: "Terra, quam calcavit pes tuus, erit possessio tua et filiorum tuorum usque in sempiternum, quia secutus es Dominum Deum meum ".

Lumen iucunditatis: Ioannis octavo: " Qui sequitur me non ambulat in tenebris, sed habebit lumen vitae".

Securitas aeternitatis: Ioannis decimo : " Cognosco oves meas, et sequuntur me, et ego vitam aeternam do eis, et non peribunt in aeternum, neque rapiet eas quisquam de manu mea "; Ecclesiastici vigesimo tertio: " Gloria magna sequi Dominum: longitudo dierum assumetur ab eo ".

Capitulum XI. Erat autem quidam languens.

Annotatio 37.

(Vers.l.). Erat autem quidam languens Lazarus.

1. Nota gradus infirmitatis spiritualis. Homo enim primo occasionatur in cogitatione

infirmatur in delectatione

languet in mora

moritur in consensu

effertur in opere

sepelitur in consuetudine.

Occasionatur ergo morbus in cogitatione: quarti Regum primo de Ochozia, qui " cecidit per cancellos coenaculi sui et aegrotavit ". Cancelli coenaculi sensus sunt, qui varias cogitationes in coenaculo cordis immittunt.

Infirmatur homo in delectatione: quod figuratum est, Ioannis quarto, in filio regali, qui " infirmabatur Capharnaum ", id est in villa pinguedinis vel agro consolationis, per quod intelligitur lectulus delectationis.

Languet in mora: quod figuratum est, Ioannis undecimo , de Lazaro, et Ioannis quinto de paralytico. De hoc languore Ecclesiastici decimo: " Languor prolixior gravat medicum ".

Moritur in consensu: quod figuratum est, Marci quinto, de filia archisynagogi mortua in thalamo.

Effertur in opere: quod figuratum est, Lucae septimo , de adolescente, qui " efferebatur defunctus in porta civitatis filius unicus matris suae ".

Sepelitur in consuetudine: quod figuratum est in sepultura Lazari, " quem invenit Iesus quatuor dies habentem in monumento " etc.

2. Erat quidam languens lazarus a Bethania de castello Mariae et Marthae, sororis eius.

Ecce, quod hic describitur infirmus ex nomine et loco et generi. Lazarus interpretatur adiutus a Domino - Bethania interpretatur domus obedientiae - Maria et Martha typum gerunt societatis bonae. Non ergo timeat talis languens, qui habet adiuvamentum gratiae, qui habitat in domo obedientiae, qui manet in collegio societatis bonae, quia, etiam si mortuos fuerit, potest surgere.