Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale304

acquirere sategit ut propriae familiae oeconomicum adiutorium praestare

posset.

Civitatem mutavit Serva Dei, non animum: intensius enim vitam theolo-

galem colere curabat, fide, spe et caritate ac desiderio Christum Crucifixum

pressius sequendi omnibus exemplo erat. Cura puellarum Actionis Catholicae

illi iterum commissa est; pauperes et infirmos ac carcere afflictos invisebat, in

domo sua solatium parentum et fratrum revera erat, laeta semper, adiutri-

cem manum omnibus praestans, poesi et musica animum omnium, sive domi

sive extra domum, sublevare sibi proposuerat. Etsi parentes Servae Dei filiae

matrimonium ardenter desiderabant, ipsa Christum super omnia diligens,

amori etiam renuntians cuiusdam iuvenis, die 8 mensis Septembris anni

1953 Beatae Mariae Virgini se consecravit, iuxta formulam Servitutis Maria-

nae a Sancto Aloisio Maria Grignon de Montfort propositam, ac tandem,

mense Ianuario anni 1954, decrevit sese Deo totaliter in Carmelo Teresiano

consecrare, quod opere implevit die 2 Februarii eiusdem anni.

Caelum attigisse ipsa cogitabat, adeo gaudio plenam se sentiebat intra

claustra, at paucis transactis diebus, Deus ulterius eius spiritum purificare

intendens eam per noctem spiritus transire permisit, ipsa enim cogitare ince-

pit se verbo tantum et non opere proximos amare, quos, etsi per apostolatum

salvare potuisset, tamen deseruerat ut sibi soli consuleret; insuper, lucernam

quam Dominus in ea accenserat, sub modio vitae claustralis ponere timebat.

Sic per menses noctem spiritus passa est, pacem tamen cordis numquam

amisit, nam Sponsum quem diligebat semper propinquum sentiebat, nec

aliud a Deo petebat nisi amorem ut amare posset. Tandem die 14 mensis

Augusti anni 1955 habitum induit beatae Mariae Virginis in Carmelo Tere-

siano. Laetitia, caritas, servitium, eam externe distinguebant, intus autem

celeriter ad Sponsum currebat. Vita eius inde a novitiatu uno verbo describi

potest, scilicet, nihil aliud fecit nisi, in oratione et immolatione perenni,

intensius semper amare: Deum et proximos, Iesum Sponsum, sorores com-

munitatis suae, sacerdotes, quibus primum locum semper in orationibus di-

cabat, pauperes, humiles, mundum universum.

Nondum tertium annum a prima professione expleverat, ac dum ad per-

petuam professionem se praeparabat, repente graviter aegrotavit, infirmita-

tis molestias laeto animo per aliquas hebdomadas patienter toleravit usque

dum die 28 Aprilis anni 1959 ad caelestes nuptias vocata est.

Fama sanctitatis, qua inde a iuventute claruerat, magis in dies post eius

mortem diffusa est; quocirca Episcopus Ss.mae Assumptionis Causam iniit