77. In Praesentatione BMV.

1 a. O quam felix es, Maria,
Mundi princeps, caeli dia
Ac imperatrix omnium,

1b. Orta de stirpe regali,
Flore vernans virginali
Es facta Dei atrium.

2 a. Dum vi caelos inclinasti
Et hunc in te adunasti,
Nobis fit auxilium.

2 b. Angelus praedixit patri
Nasciturum atque matri
Pariturae filium.

3 a. Quem natum vocares Iesum,
Ut salvaret mundum laesum
Per protoplasti vitium,

3 b. A quo quod sis praeservata,
Caeli luce circumdata,
Certum est indicium.

4 a. Ex quo Deus est ens mundum,
Purum hinc et non immundum
Sumpsit carnis initium.

4 b. Et si sumpsit homo primus,
Cuius corpus erat limus,
Clarum vitae principium,

5 a. Multo plus tu, mater Christi,
Labe non subiacuisti,
Cuius es exterminium.

5 b. Nam de tua carne munda
Nostrae vitae fluxit unda
Evae purgans flagitium.

6 a. Quando Deo factus homo

Est in tua ventris domo

Virtute sancti flaminis,

6 b. Hic, dum matrem te elegit,
Carnem tuam non subegit
Horrori turpitudinis.

7 a. Ut de tua carne pura
Carnis ferret nova iura
Ex gutta puri sanguinis,

7 b. Cur purus non possit esse,
Si pollutum sumpsit esse
Ex massa foedi seminis?

8 a. Sed si esset depuratus,
Foedus et post emundatus
Actu sacri flaminis,

8 b. Cum pars sit cum massa tota
Idem ens, quamvis semota
Causa sui originis.

9 a. Nunc te matrem veneremur
Et praeclarum protestemur
Conceptum tui germinis ;

9 b. Hoc qui cupit plenum nosse,
Sciat Deum cuncta posse
Praetextu sui numinis.

10 a. Qui si lapsum scit salvare,
Multo plus hanc praeservare
Scit a lapsu criminis;

10 b. A quo, Iesu, nos tuere
Et mundos fac te videre
In sumpta carne virginis.