910 Acta Apostolicæ Sedis - Commentarium Officiale

temporis spatium apud familiam suam condita, reverendissimi Patris Tho-

mae Falcoia demum suscepit hortatum, ut Conservatorium Visitandinarum

Sanctissimae Con ceptio nis in vico Scala prope Salernum ingrederetur, in

quo nomen religiosum Sororis Mariae Caelestis a Sancto Deserto sumpsit.

Die 25 mensis Aprilis anno 1725, post sanctam Eucharistiam celebratam

se a Domino intellexit esse vocatam, ut novo Instituto vitae consecratae daret

initium, et consecutis diebus, confessoris no vitiarumque magistrae consilio

suffulta, Regulas conscripsit notioni innisas communitatis, quae caritatis

Redemptoris memoria vivens esset. Haud paucis superatis obicibus, quae

discrepantiis sociarum quarumdam ambagibusque ac Superiorum diffidentia

iniunxerant, illustri ac dirimenti auctoritate Sancti Alphonsi Mariae de'

Liguori fa vente, die 13 mensis Maii anno 1731, Ordinem Sanctissimi Sal-

vatoris auspicata est, cuius titulus, deinde, Apostolicae Sedis approbante,

anno 1750 in Ordinem Sororum a Sanctissimo Salvatore mutavit.

Serva Dei attamen Regularum causa dissidiis exinde et adversitate adeo

carpta est, ut a communitate immo excluderetur et Eucharistiae etiam priva-

retur solacio. Has vero tribulationes patienter ac magna spirituali fortitudine

vixit, paschalem eiusdem Redemptoris viam conscia sibi esse percurrendam.

Nam, eventus tum praecipites proruerunt, ut die 14 mensis Maii anno 1733

Capitulum monasterii Servae Dei decerneret expulsionem.

Biennio apud Conservatorium Fratrum Praedicatorum in vico Pareti

consumpto, novo apud vicum Roccapiemonte incepto funda tionis irrito, anno

1738 petitioni annuit, ut Fodiae considens com munitatem quamdam secun-

dum suum vitae religiosae intellectum iniret. Consecuto anno, Conservato-

rium Sanctissimi Salvatoris pro puellis medii ordinis societatis informandis

oriebatur. Serva Dei tandem Fodiae spiritum in seipsam divinitus inflatum

illum pecu liarem valuit provehere, cuius gratia sociis monialibus innumeris-

que puellis de Christi Redemptoris memoriae viventis testimonio cotidie

praebendo suaderet.

Die 14 mensis Septembris anno 1755, in eadem Apuliae civitate in Do-

mino obdormivit, relictis, praeter textum de Vita sua, corpore quindecim

operum de re mystica atque probato epistolario animae eius intimas rationes,

praesertim quoad capita vitae persollicita, luculenter revelat.

Serva Dei iam inde a iuventute vim vocationis ad sanctitatem et ad

mysticas nuptias cum Christo, severo sponso, experta est ac altam conse-

crationis religiosae iugiter quaesivit summam, cuius instaurationem censuit