182. De sancto Adalberto.

1 a. Gaude, praesul Adalberte,
Quia caeli portae per te
Sunt diversis apertae.

1b. Lingua tua caeli clavis

Facta Latinis necnon Slavis
Et in fide ignavis.

2 a. Forma gregis, norma legis,
Lux insignis, ardens ignis
Gentium in tenebris.

2 b. Lampas lucens, stella ducens,
Vas solare, consolare
Flentium illecebris.

3 a. Dignitate praesulari
Sitivisti epulari
Mundi in voragine,

3 b. Ut post posses collocari,
Rubra veste decorari
Caeli in propagine.

4 a. Florens decus confessorum,
Via morum, lux doctorum,
Consolator peccatorum,

4 b. Pugil fortis sis in portis,
Ne nos mali servi mortis
Comprimant Sion in hortis.

5 a. Bone praesul Iesu Christi,
Potum calicis bibisti
Mortis hic in stadio,

5 b. Ubi caput amisisti,
Regnum Dei invenisti
Truncatus cum gladio.

6 a. Doctor clemens, ad te gemens
Clamat tremens, fere demens,
Plebs tua pro venia,

6 b. Atque laudis absque dolo,
Toto zelo, velut audis,
Haec tibi dat naenia.

7 a. Speculando speculare
Omne, quod est saeculare,
Virtute deifice,

7 b. Atque cura procurare,
Dare, stare et amare,
Gratia reficere.

8 a. Dei arca, manus parca
Non sit tibi, sed nos ibi,
Ubi tu es, colloca ;

8 b. Ac ab imis, quibus nimis
Sumus mersi nos perversi,
Festinanter revoca.