183. De sancto Adalberto.

1 a. Ave, sancte Adalberte,
Vota nostra conduc per te
Excusando scelera

1 b. Ad Dominum Iesum Christum,
Quo vicisti mundum istum
Spernens eius foedera.

2 a. Vale, pie mediator,
Esto noster consolator
Consolando miseros,

2 b. Propter tuam passionem
Tutum nostrum fac agonem
Ducendo ad superos.

3 a. Gaude, martyr pretiose
Et pontifex gloriose,
Da post mortem vivere ;

3 b. Es a Deo nobis datus,
Quam cito fuisti natus
De Slavonum genere.

4 a. Pie miles Iesu Christi,
Hostes tuos, quos vicisti,
Fac nos eos vinceres

4 b. Mundum, carnem et draconem
Iesu Christi per amorem
Da nobis subicere.

5 a. Eia, pater et patrone,
Nos certantes in agone
Iuva piis precibus,

5 b. Ut per tuum adiuvamen
Sentiamus consolamen
In necessitatibus.

6 a. Praesul Pragae dum fuisti
Vitam sanctamque duxisti
Verbo, voto, opere,

6 b. Vitam, mores conspexisti
Bohemorum, correxisti,
Pie pater, verbere.

7 a. Sed gens prava et perversa,
A nefandis non conversa,
Spernit pium praesulem;

7 b. O gens dura et delira!
Dolo plena atque ira
Patrem facit exsulem.

8 a. Sed tu, pater o sincere,
Volens fidem adaugere
Te transfers Hungariam,

8 b. Poloniam et Prussiam,

Per doctrinam saluberrimam
Frangis idolatriam.

9 a. Nos in fide confortasti,
Multos Christo sociasti
Tuam per industriam;

9 b. Sed dum genti Pruthenorum

Dona propinas caelorum

Arguens perfidiam,

10 a. Gens ignara vitae verae
Non veretur exercere
In te hanc saevitiam,

10 b.........

11a. Sanctum Dei spernere,
Lanceis configere,
Immanem dementiam I

11b. Caput et deponere
Atque palo figere,
O magnam vesaniam !

12 a. Boleslaus, dux praeclarus
Per suam clementiam

12 b. Corpus tuum venerandum
Transtulit in Trzemesznam

13 a. Sed paulo post atque parum
Pii patris caput carum
Translatum est in Gmez-
nam,

13 b. Ubi sunt absconsa ossa
Multa patris nostri grossa
Nobis in solaciam.

14 a. Ergo, pater noster care,
Te precamur, ut servare
Tuos velis sub tegmine,

14 b. Ut post mortem piam sortem
Consequamur, operare,
Corporis et animae.