190, De sancto Aloano.

1a. Hac in die
Mentis piae

Vota Christo decentia

2 a. Moguntma
Solvat prima,

Tota dehinc ecclesia,

2 b. Et Albani
Nomen mani-
festa colat laetitia.

3 a. Quem tamdiu perscrutatum
Iam patronum habet tutum
In caelesti curia;

3 b. Hodierna enim die
Sunt ostensae caeli viae
Illi pro victoria.

4 a. Qui, dum hic in mundo vixit,

Legi carnis contradixit

Christi se negotio.

4 b. Subdens, quem et praedicatur
Et talenta duplicatur
Functus sacerdotio.

5 a. Adit tandem Moguntinos
Cives atque peregrinos
Necat cultus, ne divinos
Faunis dent ac Satyris.

5 b. In quem saevit turba multa,
Crux debetur cui multa
In inferno consepulta,
Rea morte martyris.

6 a. Nam ab ipsis fustigatur,
Caput dehinc amputatur,
Quod mox ipse amplexatur
Firmis utens gressibus.

6 b. Martyrum te dicunt florem,
Nam humanum transis morem
Augens decus et honorem
Ceteris martyribus.

7 a. Sprevit funus libitinam,
Urbem vertit Moguntinam
In stuporem, vim divinam
Sentiunt, qui aderant.

7 b. Quo erroris nulla via
Est iam, neque themesia
Deitatis ab usia
Arrii ablacerant.

8 a. A quo tua laus dictatur,
Quamvis plene non cantatur,
Sana hoc capitulum;

8 b. O Albane, o patrone,
Assignatos iam repone
Tuum nos in titulum.

9 a. Et ex valle lacrimarum
Transfer nos ad lumen clarum,
Caeli lucens curiae,

9 b. Ut post huius vitae legem
Contemplemur caeli regem
In decore gloriae.