213. In Ordinatione s. Bonifatii.

1 a. Laudes Deo, plebs fidelis,

Personare digne velis

Pio cordis iubilo.

1b. Annueris ad concentus,
Quibus sacer sit intentus
Merso luctus nubilo.

2 a. In praesenti nempe festo
Neuma dignam fervens esto
Promere beatius,

2 b. Quod condigne celebratur,
Ut antistes eordinatur
Sanctus Bonifatius.

3 a. Ex praeclara stirpe fidum
Christi servum hunc Win-
fridum
Anglia genuerat,

3b. Qui contempta mundi sorde,
Quem quaesivit toto corde,
Dei cultor fuerat.

4 a. Statu functus regulari
Sancte coepit conversari
Tactus sacris motibus;

4 b. Dilatavit Christi fidem,
Ad quam multos traxit idem
Divis fultos dotibus.

5 a. Bonis factis sic politus
Romam petit, accersitus
Summam per pontificem;

5 b. Quem ministrum et salutis
Papa dignae sic virtutis
Suscipit opificem.

6 a. Qui probatus, qui benignus
Et compertus vere dignus
Omni laude latius,

6 b. Arcbipraesul hinc est factus
Maguntinus nomen nactus
Inde Bonifatius.

7 a. Quem sic papa consecratum
Donis multis et ditatum
Legat ad Germaniam.

7 b. A culturis idolorum

Quam convertit, et errorum
Adimit vesaniam.

8 a. Sic fidelis iste verna

Multos ducens ad superna
Aeve beatificat ;

8 b. Sic athleta fortis Dei
Plures sacras domos ei
Dotat et aedificat.

9 a. Inde multis illustratis
Et in fide solidatis
Frisiam adiverat;

9 b. Quo cum suis trucidatur
Et in caelis coronatur.
Dudum ut cupiverat.

10 a. Sancte pater hinc nos audi,
Bonifati, tuae laudi
Promptos et memoriae.

10 b. Ut post huius vitam mundi
Sociemur laetabundi
Sempiternae gloriae.