215. De sancto Castore.

1 a. Sidus, ave, cella mellis,
Mentis tenebras et fellis
Plus purgans, fons optime.

1b. Lux et opus tu ut stellae,
Castor, pietatis melle
Serenas sic animae.

2 a. More Ioseph Iesu duce
Castor fulsit, ut a luce
De sole puerpera,

2 b. Gignens luna velut solem
Castorem de patre prolem
Luce salutifera.

3 a. Sua, sese Christo dare
Castor coepit et occare
Claris probra moribus.

3 b. Auctum, Maximine, virum
Fama virtuteque mirum
Provehis ordinibus.

4 a. Fit divinis sociatus

Praeco Dei verbi gratas,
Via luxque tenebris.

4 b. Cardonum vir, virgo pudens,
Intrans eremique prudens
Cultor ovat latebris.

5 a. Mercator ei sal dirus

Nauta negat, cui vir mirus
Prece sedat flumina,

5 b. Sacrat quem mox morte caro
Per odoris signo claro
Flagrantis spiramina.

6 a. Gemmam clausit humus san-
ctam,
Visu pandit lucem tantam
Marcius hanc patribus.

6 b. Viomadus et a lare

Terrae transtulit hanc clare
Proprio cum laudibus.

7 a. Ecce, gleba salutaris

Fulsit signis sacra claris,
Lumen ut a tenebris

7 b. Nos ad te, vera sophia,
Ducat Castor, ubi via,
Lux es, vita celebris.