223. De sancta Engratia.

1 a. Gratuletur urbs Amoena,
Et exsurgat vox amoena
In laudes Engratiae.

1b. Donis plena non angusta
Refulget Caesaraugusta
Dono amplo gratiae.

2 a. Rosa florens inter spinas,
Virgo o Engratia,
Quae spernis ducum ruinas
Et horum solacia:

2 b. Te puellam generosam
Sequitur Lupercius,
Quam concernens virtuosam
Astabat sollertius.

3 a. Ad tuum forte certamen
Currebat militia,
Quorum robur et conamen
Angebat iustitia.

3 b. Hi sunt viri triumphantes
In hostili agmine
Et mire agonizantes
Pro Christi solamine.

4 a. Hostes laxantur prorani,
Dum necantur christiani,
Nec est certa copia;

4 b. Ampliatur Iesu clerus,
Conturbatur princeps ferus
Ex posse inopia.

5 a. Gloria Deo cantatur,

In excelsis intonatur

Dulci modulamine.

5 b. Idola vana prostrantur,
Martyres sanctificantur
Supernali lumine.

6 a. Ergo gaude, plebs devota,
Nec sit tua mens in rota
Huius orbis flebilis,

6 b. Sed emitte cor in sursum,
Ne te premat dolor rursum
Atque mundus debilis.