249. De sancto Iacobo.

1 a. Festum agat totus mundus
Hunc, celebret sic iucundus
Iacobi sollemnia.

1 b. Regem caeli imitatus

Apostolus iam beatus

Oboedit per omnia.

2a. Apostolum sanctum Dei
Filiumque Zebedaei
Laudemus cum gloria,

2 b. Tota mente vigilemus,
Ore, corde iubilemus
In eius memoria.

3 a. Ecce, verus sanctus Dei,
Seminator nostrae spei
In caelesti patria,

3 b. Rursum praeco, legislator,
Vivi Dei excitator
De mundi miseria.

4 a. Modo sectam Iudaeorum
Refutat Pharisaeorum,
Fidem Christi praedicat,

4 b. Ad coronam sempiternam
Docet gentem viam ternam,
Trinum unum indicat.

5 a. Totus in Dei fervore
Positus et in amore
Fervet Iesu gratia,

5 b. Hermogenem et Philetum
Traxit per daemones spretum
Iacobus potentia.

6 a. Et ad pedes eius cadit,
Libros offert et evadit,
Ab errore abiit,

6 b. Vir coepit esse perfectus,
Per servum Christi allectus
Fidem veram adiit.

7 a. Superponunt funem collo,
Stringitur restis in collo,
Patienter subiit,

7 b. Fidem a sancto accepit
Iosias, tenere coepit,
Morte sancta obiit.

8 a. En, Lupa credit regina,
Operatur vir divina
Virtute apostoli.

8 b. Ceterorum multi credunt,
Baptizantur, mox recedunt
A fraude diaboli.

9 a. Iam nos cum beatis vere
Miserere, nos tuere
Cum sanctis in gloria.

9 b. Tecum et iustis gaudere
Da, in aevum permanere
In beata curia.