251. De sancto Iacobo.

1 a. Aeterno regi cantemus
dulcia cantica

1 b. Caelestis regni supera
regenti sedilia.

2 a. Rerum quem cunctarum
trino numine
pressa tremit
subdita machina.

2 b. Nigra sed formosa
huic coniubilet
ecclesia,
Sion filia.

3 a. Quae sponsum quaeritans
fessa reperit
pascentem
inter sacra
rosarum lilia,

3b. Cui sponsus: propera,
sponsa, sint nobis
oscula
intra horti
dulcis aromata.

4a. Contra: dilecte,
floret vinea nostra,
sum ego ferax
pacifico vinea.

4 b. Illic custodum
tuo ponantur nutu
divina iussa
servantium milia.

5 a. Caterva iam nunc insona
divina

Christo modulamina,
qui suam praefulgida
ecclesiam
ditat custodia.

5 b. Corusca cuius lampada
exstant, en,
Iacobi merita
patris de navicula
vocati
voce dominica.

6 a. Inclitus apostolica

est sublimatus cathedra,

6 b. Rutilat eius doctrina
septena et ecclesia.

7 a. Cuius sanctitas inclita,
vita miranda
fax est ardentissima,

7 b. Caelo hodie fervida
quem machaera
misit Herodiana.

8 a. Et comptum laurea
laetum sumpsit
phalanx caelica,

8 b. Suscepit lucida
cohors quoque
senatoria.

9 a. Ubi plaudunt angelica
sonoris concentibus
dulciter agmina
voceque clamant uranica:

9 b. Tibi, Christe, sit gloria,
mundi cuncta
cluens per climata,
spes sanctorum unica.

10 a. Coetui quorum
nos famulos
clementia
divina socia,

10 b. Supplices sancti
et Iacobi
ad aethera
precibus subleva.

11. Amen laeta
tripudians
persona chorea.