258. De s. Iohanne ante Portam Latinam.

1 a. Iucundetur omnis aetas
Summo regi pangens laetas
Odas in tripudio.

1b. Virginalis det conventus
Evangelistae concentus
Iohanni cum gaudio;

1 c. Virginali voce gaudent,
Qui virginibus congaudent
In poli palatio.

2 a. Ob amorem spiritalem
Sprevit copulam carnalem,
Quamvis sit difficile.

2 b. Iam cognovit Christo iungi
Magis quam rosa perfungi
Fore sibi utile.

3 a. Stellam maris igitur,
Ex qua mundo nascitur
Spes misericordiae,

3 b. Custodire meruit,

Dum in cruce praebuit
Latus sol iustitiae.

4 a. Postquam virginis lucerna
Se recepit ad superna
Corpore, quo splenduit,

4 b. A nefandis multa dira
Passus est pro fide mira,
Quam servari docuit.

5 a. Ex edicto Romae tractus
Undam Palladis est nactus
Ferventis in dolio;

5 b. Udas vas minas praetendit,
Hunc integritas defendit
Carnis a supplicio.

6 a. Propter sacramenta verbi
Illum principis acerbi
Damnat relegatio;

6 b. Sed perempto fine vano
Principe Domitiano
Redit ab exsilio.

7 a. Per hunc Christus multa signa
Postmodum favore digna
Dat sana colentibus,

7 b. Ut sic error evanescat
Priscus, et corona crescat
Illum confitentibus.

8 a. Saxa gaudent,
Quod sic audent
Vim gemmarum
Et earum

Obtinere pretium.

8 b. Auri quidem
Nuper idem
Indumentum
Per momentum

Confert virgis frondium.

9 a. Piae plebis in augmenta
Unit gemmarum fragmenta
Prece coram populo.

9 b. Drusiana revocata,

Quae concesserat in fata,
Est per hunc a tumulo.

10 a. A mucrone mortis ictum
Natum manibus ad dictum
Viduae restituit.

10 b. Bibens letiferum haustum
Ante duobus infaustum
Illaesus apparuit.

11a. Morti veneno damnatis
Tulit vitae reparatis
Nodum incredulitatis
Idolorum praesuli.

11b. Unde plures ex paganis
Glomerati christianis
Fletibus cotidianis
Fiunt Christi servuli.

12 a. Iam per omnes fines mundi
Sint fideles laetabundi,
Summi, medii, profundi,
Huius laudum nectare.

12 b. Has, Iohannes, noster chorus
Odas laetus et canorus,
Ut sis illi tutor magnus,
Clangit pio pectore.

13 a. Ergo, vox spiritus sancti,
Qui genitum generanti
Docuisti coaequalem
Atque consubstantialem,
Quod est luce clarius,

13 b. Auge nobis veram fidem
Et in bono fac nos idem,
Ut per hanc coniunctionem
Paradisi mansionem
Reddat Dei filius.