277. De sancta Margareta.

1a. Gaudet chorus angelorum
In ascensu beatorum
Ad caelestem curiam ;

1 b. Gaudet illuc transplantatus,
Quod ultra nullam beatus
Accipit iniuriam.

2 a. Huius mundi fame spreta
Epulatur Margareta
In caeli conviviis.

2 b. Iubar aeterni speculi
Spectans laetatur saeculi
Despectis lasciviis.

3 a. Suae pascens haec nutricis
Gregem in campis apricis
Exsufflat Olybrium;

3 b. Spretus ab opilione
Dolet tamquam in agone
Positus ludibrium.

4 a. Mittitur in tenebrosa,
Hostis ubi rabiosa
Destruit consilia.

4 b. Revocatur ad praefectum,
Vitae sprevit haec defectum
Christi per auxilia.

5 a. Mira huius mens puellae,
Quam non fregit vis procellae.
Ut pareret sceleri.

5 b. A tyranno imperatur.
Ut de terra eradatur
Illa morte celeri.

6 a. Huius virgo iussionem

Sprevit, ut sprevit rufonem
Cum mentis constantia.

6 b. Christus ipsam superare
Docuit et exsufflare
Nefas ab infantia.

7 a. Petit virgo moritura,

Sit maestorum Christo cura
Ipsam invocantium;

7 b. Quod sint eius preces ratae,
Ferunt voces sursum natae
Ad aures astantium.

8 a. O beata Margareta,

Posce, Christi nos ut laeta
Subsequatur gratia.

8 b. Huius, Christe, intercessu
Nos mundatos ab excessu
Tuo vultu satia.