283. De sancto Martino.

1 a. Honorandus est Martinus,
Quem recepit sanctus sinus
In caelesti patria,

1 b. Honoratur hic a Christo,
Dum de mundo migrat isto
Victurus in gloria.

2 a. Quam devotus, quam benignus
Et quam fuit Deo dignus,
Eius probant opera,

2 b. Largus fuit et iucundus,
Mente, verbo, carne mundus,
Pia gestans viscera.

3 a. Hic in fide trinitatis
Mortuorum trium gratis
Suscitavit corpora,

3 b. Quod de raro confessore
Tale monstrum factum fore
Nostra ferunt tempora.

4 a. Restitutor luminum
Hic fuit caecorum,
Pius indigentium
Pater orphanorum,

4 b. Speculum ecclesiae,

Splendor monachorum,
Regula iustitae,
Stimulus malorum.

5 a. Clarus vita,

sed morte clarior,
Nam post mortem
lacte candidior
Eius caro

et vitro purior
Permanebat.

5 b. Ad hoc funus

praesul egregius
Celebravit

missam Ambrosius,
Corpus eius
semotum longius
Dormiebat.

6 a. O Martine,

pastor egregie,
Preces sanctae

matris ecclesiae
Offer Christo
in arce gloriae

6 b. Et nos tecum

concede tendere,
Quo tu miles

dignus es scandere,
Ut post mortem
possimus vivere,

7. Ubi sanctus quisque fideliter
Honoratur.