317. In s. Petri ad Vincula.

1. Alleluia

2 a. Festivum psallat
nunc ecclesia

2 b. Christo votiva
solvens cantica,

3 a. Qui sibi maxima
misertus est gratia,

8 b. Cum Petrum a dira
eductum custodia

4 a. Restituit ad roboranda
fidelium agmina,

4 b. Quae praesulis exinanita
fuerant absentia.

5 a. Cuius demum praeclara
virtute animata

5 b. Sumunt fidei arma
currentis spatiosa

6 a. Orbis itinera
spurcissimis
ritibus dedita

6 b. Atque simulacris
tunc, proh dolor,
vanis consecrata.

7 a. Datoque signo
cohors beatissima
temptat proelia
gnaviter erilia,
nec morte nec vita
cedere nescia,
donec subiugata
Deo regna reddat omnia.

7 b. Castra rupta sunt
bellatorum valida,
tuta urbium
expugnata moenia,
confracta delubra
daemonum horrida,
crucis atque digna
passim exaltata vexilla.

8 a. Nec latuit
late per arva

8 b. Victoria
apostolica.

9 a. Dataque dextera
cessit humana
condicio reparata.

9 b. O quam felicia
contio diva
agressa est certamina !

10 a. Cum archiclarus
meruit divina
consolamina
mox inter carceris saepta,

10 b. Quo religatus
innocens vincula
patiebatur
rabie Herodiana.

11a. Eductas est autem
per angelica
ab aethere
obsequia demissa,

11b. Recepitque sui
collegiarcham
plebs inclita
laetabunda reddita.

12 a. Cuius palma
triumphi
ad tempus est dilata,

12 b. Ut diffusa
per orbem
reformaret dogmata,

13 a. Essetque pars diversa
unita diligenter
in fide catholica.

13 b. A Christo iam redempta
et Petro reformata
gaudeat ecclesia,

14 a. Recolens pretiosa
pastoris sollemnia,

14 b. Cuius pia merita

nos sublevent ad regna,

15. Quo semper pium resonat
Alleluia.