318. In s. Petri ad Vincula.

1. Laudes Christo
solvat orbis
per cuncta climata

2 a. Ecclesia,

cuius redempta
ovanter
tripudiat gratia.

2 b. Soluta sunt
nempe vincula,
pro noxa
quibus erat astricta.

3 a. Laetentur agmina
iustorum
potenter liberata,

3 b. Fuerat obstrusa
quis olim
summa caeli ianua.

4 a. Nec dispariter
resonat cantica
dulcia

turma caelestis,
humanae socia,

4 b. Cum qua gravia
merito tulerat
odia,

quam sua fuscam
reddebat macula.

5 a. Igitur nostra

Deus carne sumpta
superis ima,
divinis humana
coniunxit,
humilis in terra
homo factus ex Maria,

5 a. Vitae praecepta
tribuens beata,
fraglant quae ampla
per mundi spatia ;
post scandit
triumphans ad astra
testes suos dans in arva.

6 a. In quos bacchata
perfidia

necem molitur Iudaica,
principem trudens
in Herodis vincula
Petrum parata
gemina
compeditum catena.

6 b. Bis octo datur
sollicita

clauso vigilum custodia;
subito loca
tenebris involuta
nocte depulsa
claritas
serenat angelica.

7 a. Mitis pulsat
membra sopita,
manibus excussa
cadunt vincula.

7 b. Atque surgat,
monet, et alta
properet, que ponit
dux vestigia.

8 a. Nec est mora:
complentur iussa
angelica ;
luce praevia
loca deseruntur horrida,
sed creduntur somnia.

8 b. Res miranda
atque stupenda:
ultro porta
patet ferrea;
sic Herodiana delusa
tabescit insania.

9 a. O diva
consilia,

quam inscrutabilia,
sua quae fallunt pravos
in astutia !

9 b. Ferrea

ruunt corda
caelitus hebetata,
ubi splendent iucunda
tam miracula.

10 a. Hac die plebs laeta

laudibus iungat pneumata,

10 b. Qua noster acerba
pastor evasit vincula.

11 a. Clara per merita
sordida
dilue nostra
prece facinora,

11b. Potestate data
maxima
et prece pia
a Christo impetra,

12 a. Ut nos sua clementia
illa det frui vita,

12 b. Qua regnabunt in patria
iusti semper florida

13. Per aeterna

viven[te]s saecula.