Thomas Aquinas, In IV Sententiarum – In Libros Sententiarum

Ulterius. Videtur quod poenitentia ante baptismum non solum sit de actuali, sed et de originali peccato. Nam Augustinus Lib. De poenitentia, dicit loquens de poenitentia ante baptismum: exceptis parvulis, nullus ad christum transit, nisi incipiat esse quod non erat, nisi poeniteat eum fuisse quod erat. Sed erat infectus non solum actuali, sed etiam originali peccato: nisi enim de hac infectione loqueretur, parvulos non exciperet, qui aliam infectionem non habent. Ergo de peccato originali debet esse poenitentia ante baptismum.

Argumentum 2

Praeterea, poenitens infert sibi poenam, ut evadat illam quae a deo sibi infligenda erat. Sed pro peccato originali poena a deo infligitur. Ergo pro eo debet hanc poenitentiam agere.

Argumentum 3

Praeterea, secundum hoc de peccato actuali poenitentiam agimus quod nobis ipsum displicet.

Ergo de eo debemus poenitentiam agere.

Sed Contra 1

Sed contra, poenitentia est respectu voliti. Sed peccatum originale contrahimus nolentes. Ergo de ipso non est poenitentia.

Sed Contra 2

Praeterea, medicina debet respondere morbo.

Sed peccatum originale non contrahitur per aliquam delectationem ejus qui ipsum contrahit. Ergo videtur quod non sit ejus curatio per aliquam poenam; et ita non per poenitentiam, quae suo nomine poenam exprimit.