Thomas Aquinas, In IV Sententiarum – In Libros Sententiarum

Ulterius. Videtur quod confessio non liberet aliquo modo a poena. Quia peccato non debetur nisi poena aeterna, vel temporalis. Sed poena aeterna per contritionem dimittitur, poena autem temporalis per satisfactionem. Ergo per confessionem nihil dimittitur de poena.

Argumentum 2

Praeterea, voluntas pro facto reputatur, ut in littera dicitur. Sed ille qui confessus est, habuit propositum confitendi. Ergo tantum valuit sibi sicut si fuisset confessus; et ita per confessionem quam postea facit, nihil de poena dimittitur.

Sed Contra 1

Sed contra, confessio poenam habet. Sed per alia opera poenalia expiatur pena peccato debita.

Ergo et per confessionem.