SUMMA THEOLOGICA LIBER PRIMUS.
QUAESTIO I. DE DOCTRINA THEOLOGIAE.
CAPUT IV. DE MODO TRADITIONIS SACRAE SCRIPTURAE.
QUAESTIO II. DE COGNITIONE DEI IN VIA.
MEMBRUM I. De cognitione Dei in via ex parte cognoscibilis.
MEMBRUM II. De cognitione Dei in via ex parte cognoscentis.
CAPUT V. DE COGNITIONE NATURALI QUAM DE DEO HABUIT HOMO IN PRIMO STATU.
Articulus I. Utrum homo in primo statu cognosceret per creaturas Deum.
MEMBRUM III. De cognitione Dei in via ex parte medii cognoscendi.
LIBRI PRIMI PARS PRIMA (251,000)
INQUISITIO PRIMA. DE SUBSTANTIA DIVINAE UNITATIS
TRACTATUS PRIMUS. DE DIVINA ESSENTIALITATE IMMUTABILITATE ET SIMPLICITATE
QUAESTIO I. DE DIVINAE SUBSTANTIAE ESSENTIALITATE.
CAPUT II. QUOD NON POTEST COGITARI DEUM NON ESSE.
QUAESTIO II. DE IMMUTABILITATE DIVINAE ESSENTIAE.
CAPUT I. AN DIVINA ESSENTIA SIT OMNINO INCOMMUTABILIS.
CAPUT III. AN SIT PROPRIUM DIVINAE ESSENTIAE QUOD SIT INCOMMUTABILIS.
QUAESTIO III. DE SIMPLICITATE DIVINAE ESSENTIAE.
TRACTATUS SECUNDUS. DE IMMENSITATE DIVINAE ESSENTIAE
QUAESTIO I. DE IMMENSITATE DEI QUANTUM AD SE
CAPUT II. UTRUM SIT PROPRIUM DIVINAE ESSENTIAE QUOD SIT INFINITA.
QUAESTIO II. DE IMMENSITATE DEI QUANTUM AD INTELLECTUM SEU DE INCOMPREHENSIBILITATE EIUS.
QUAESTIO III. DE IMMENSITATE DEI QUANTUM AD LOCUM.
TITULUS I. DE INCIRCUMSCRIPTIBILITATE DIVINAE ESSENTIAE.
TITULUS II. DE LOCALITATE DIVINAE ESSENTIAE.
TITULUS III. DE EXISTENTIA DEI IN REBUS.
MEMBRUM I. De existentia Dei in rebus generaliter.
MEMBRUM II. De existentia Dei in rebus per inhabitantem gratiam.
QUAESTIO IV. DE IMMENSITATE DEI QUANTUM AD DURATIONEM SEU DE AETERNITATE EIUS.
MEMBRUM I. Quid sit aeternitas et quomodo de Deo probetur.
CAPUT I. QUID SIT AETERNITAS SECUNDUM NOMEN.
MEMBRUM II. De proprietatibus aeternitatis.
MEMBRUM III. De comparatione aeternitatis ad aevum.
CAPUT IV. DE COMPARATIONE AEVI AD TEMPUS.
MEMBRUM IV. De comparatione aeternitatis ad tempus.
TRACTATUS TERTIUS. DE DIVINA UNITATE VERITATE ET BONITATE
QUAESTIO I. DE UNITATE DIVINAE NATURAE.
MEMBRUM I. De unitate in genere.
CAPUT IV. QUAE SIT OPPOSITIO UNIUS AD MULTA.
MEMBRUM II. De unitate divina in specie.
MEMBRUM III. De comparatione aliarum unitatum ad divinam.
CAPUT III. DE COMPARATIONE UNITATIS DIVINAE QUANTUM AD REPRAESENTATIONEM.
Articulus ii. An unitas divina magis repraesentetur in unitate universalis quam particularis.
QUAESTIO II. DE VERITATE DIVINAE NATURAE.
MEMBRUM I. De existentia et natura veritatis.
MEMBRUM II. De proprietatibus veritatis.
MEMBRUM III. De falsitate veritati opposita.
CAPUT II. AN CAUSA PROXIMA FALSITATIS SIT IN SENSU VEL IN INTELLECTU.
CAPUT III. AN CAUSA PROXIMA FALSITATIS SIT IN RE AN IN REI SIMILITUDINE.
CAPUT V. AN PRIMAE VERITATI OPPONATUR FALSUM.
QUAESTIO III. DE BONITATE DIVINAE NATURAE.
MEMBRUM I. De bonitate in genere.
CAPUT I. QUID SIT BONUM SECUNDUM RATIONEM SUAE INTENTIONIS.
CAPUT I. DE MODO SPECIE ET ORDINE QUIBUS DETERMINATUR BONUM IN CREATURIS.
CAPUT II. AN BONUM CREATUM SIT BONUM IN QUANTUM EST ET PER ESSENTIAM.
CAPUT V. DE BONO UNIVERSITATIS.
MEMBRUM IV. De oppositione mali ad bonum.
CAPUT II. QUOMODO OPPONITUR MALUM BONO GRATIAE ET NATURAE.
CAPUT III. QUOMODO MALUM HABEAT SUBSISTENTIAM IN BONO NATURAE.
TRACTATUS QUARTUS. DE POTENTIA DIVINA
QUAESTIO I. DE INTENTIONE POTENTIAE.
MEMBRUM I. De intentione potentiae absolute.
MEMBRUM II. De intentione potentiae relative.
QUAESTIO II. DE CONDITIONIBUS DIVINAE POTENTIAE.
MEMBRUM I. De divinae potentiae universalitate.
MEMBRUM II. De divinae potentiae immensitate.
MEMBRUM III. De divinae potentiae perfectione.
MEMBRUM IV. De divinae potentiae invariabilitate. 150
QUAESTIO III. DE POSSIBILI DIVINAE POTENTIAE.
CAPUT II. UTRUM QUOD EST CONTRA NATURAM SIT DEO POSSIBILE.
Articulus ii. Utrum in creatura sit aliqua ratio ad miracula.
QUAESTIO IV. DE DERIVATIONE POTENTIARUM CREATARUM A DEO.
TRACTATUS QUINTUS. DE SCIENTIA DIVINA.
SECTIO I. De scientia Dei absolute spectata.
QUAESTIO UNICA. DE NATURA ET CONDITIONIBUS SCIENTIAE DIVINAE.
MEMBRUM Ii. Per quid sit scientia divina.
MEMBRUM III. Cuius sit divina scientia.
MEMBRUM IV. De modo scientiae Dei.
SECTIO II. De scientia Dei relative spectata.
QUAESTIO I. DE SCIENTIA DEI RELATE AD FUTURA
QUAESTIO II. DE SCIENTIA DEI RELATE AD FACIENDA
CAPUT V. SECUNDUM QUID SIT DISPOSITIO.
QUAESTIO III. DE SCIENTIA DEI RELATE AD REGENDA.
TITULUS I. DE PROVIDENTIA DIVINA.
CAPUT III. QUOMODO SIT PROVIDENTIA.
CAPUT IV. QUORUM SIT PROVIDENTIA.
Articulus II. Utrum providentia sit casualium.
CAPUT V. PER QUID SIT PROVIDENTIA.
CAPUT VII. DE EFFECTU PROVI DENTIAE.
Articulus II. Utrum providentia inducat necessitatem rebus.
CAPUT VIII. DE FIDE PROVIDENTIAE.
CAPUT V. DE CONCORDIA LIBERI ARBITRII ET FATI.
QUAESTIO IV. DE SCIENTIA DEI RELATE AD SALVANDA.
MEMBRUM I. Quid sit praedestinatio.
MEMBRUM II. Quorum sit praedestinatio.
CAPUT III. UTRUM PRAEDESTINATIO POSSIT ESSE REPROBORUM.
CAPUT IV. UTRUM PRAEDESTINATIO SIT RESPECTU BEATORUM ANGELORUM.
MEMBRUM III. An praedestinationis sit causa vel ratio.
CAPUT II. UTRUM ALIENA MERITA SINT CAUSA PRAEDESTINANTIS.
MEMBRUM IV. De causalitate praedestinationis.
CAPUT II. AN PRAEDESTINATIO PONAT ALIQUEM EFFECTUM IN PRAEDESTINATO.
TITULUS II. DE REPROBATIONE DIVINA.
CAPUT V. DE EFFECTU REPROBATIONIS QUI EST OBDURATIO.
Articulus I. Quid sit obduratio.
Articulus II. Cui per se opponitur obduratio.
TITULUS III. DE ELECTIONE DIVINA.
CAPUT II. AD QUID SIT ELECTIO DIVINA EX PARTE NOSTRA.
CAPUT IV. SECUNDUM QUID SIT ELECTIO EX PARTE DEI.
CAPUT V. SECUNDUM QUID SIT ELECTIO EX PARTE NOSTRA.
TITULUS IV. DE DILECTIONE DIVINA.
MEMBRUM I. De dilectione Dei erga creaturas generaliter.
CAPUT III. UTRUM DEUS AEQUE DILIGAT OMNEM CREATURAM.
MEMBRUM II. De dilectione Dei erga rationalem creaturam.
MEMBRUM I. Quid sit liber vitae.
MEMBRUM II. Quid dicatur liber vitae.
MEMBRUM III. Quorum sit liber vitae.
MEMBRUM IV. Quomodo se habeat liber vitae.
CAPUT I. QUOMODO SE HABEAT LIBER VITAE QUANTUM AD SCRIPTIONEM.
CAPUT II. QUOMODO SE HABEAT LIBER VITAE QUANTUM AD DELETIONEM.
CAPUT III. QUOMODO SE HABEAT LIBER VITAE QUANTUM AD LECTIONEM.
Articulus I. Utrum in eo legatur uniformiter et indistincte.
TRACTATUS SEXTUS. DE VOLUNTATE DIVINA
QUAESTIO I. DE INTENTIONE VOLUNTATIS DIVINAE.
QUAESTIO II. DE CAUSALITATE VOLUNTATIS DIVINAE.
QUAESTIO III. DE DIFFERENTIIS VOLUNTATIS DIVINAE.
TITULUS I. DE DIFFERENTIIS VOLUNTATIS DIVINAE IN GENERALI .
TITULUS II. DE DIFFERENTIIS VOLUNTATIS DIVINAE IN SPECIALI.
MEMBRUM I. De voluntate beneplaciti .
MEMBRUM II. De voluntate signi.
CAPUT I. DE PRAECEPTIONE ET PROHIBITIONE DIVINA.
CAPUT III. DE OPERATIONE DIVINA.
QUAESTIO IV. DE SUBIECTIS VOLUNTATI DIVINAE.
QUAESTIO V. DE IMPLETIONE VOLUNTATIS DIVINAE.
QUAESTIO VI. DE CONFORMATIONE HUMANAE VOLUNTATIS AD DIVINAM.
CAPUT I. UTRUM POSSIT ESSE TALIS CONFORMATIO .
CAPUT IV. AN TENEAMUR VELLE QUOD VULT VOLUNTAS DIVINA .
INQUISITIO SECUNDA. DE PLURALITATE DIVINAE TRINITATIS
QUAESTIO I. DE PLURALITATE PERSONARUM.
TITULUS I. DE GENERATIONE FILII A PATRE.
CAPUT II. QUID SIT GENERARE IN DIVINO ESSE
CAPUT III. CUIUS SIT GENERATIO.
Articulus I. An generare vel generari sint essentiae aut personae
Articulus II. Cuius personae sit generare et cuius generari
CAPUT IV. DE QUO SIT GENERATIO DIVINA.
CAPUT V. QUOMODO SIT GENERATIO DIVINA.
TITULUS II. DE PROCESSIONE SPIRITUS SANCTI .
CAPUT II. CUIUS SIT PROCEDERE .
CAPUT III. QUOMODO SIT PROCESSIO SPIRITUS SANCTI.
QUAESTIO II. DE VERITATE PERSONARUM
QUAESTIO III. DE NUMERO PERSONARUM.
QUAESTIO IV. DE ORDINE PERSONARUM.
QUAESTIO V. DE AEQUALITATE PERSONARUM.
LIBRI PRIMI PARS SECUNDA (143,000)
INQUISITIO PRIMA. DE DIVINIS NOMINIBUS IN GENERALI
QUAESTIO I. DE NOMINIBUS DIVINIS ABSOLUTE SPECTATIS.
CAPUT II. QUOMODO DEUS SIT NOMINABILIS.
QUAESTIO II. DE NOMINIBUS DIVINIS COMPARATE SPECTATIS.
CAPUT III. AN IN DEO SIT ACCIPERE INTENTIONES PRAEDICAMENTORUM SUBSTANTIAE ET RELATIONIS.
CAPUT IV. QUALITER CIRCA DIVINA SIT ACCIPERE INTENTIONES ALIORUM PRAEDICAMENTORUM.
INQUISITIO SECUNDA. DE DIVINIS NOMINIBUS IN SPECIALI
TRACTATUS PRIMUS. DE NOMINIBUS ESSENTIALIBUS
QUAESTIO I. DE NOMINIBUS DESIGNANTIBUS ESSE DIVINUM ABSOLUTE.
MEMBRUM I. De nominibus ' essentia' et 'existentia'.
MEMBRUM II. De nominibus ' ens ' et 'qui est'.
CAPUT II. DE NOMINE ''' qui est'.''
MEMBRUM III. De significatione pronominali.
QUAESTIO II. DE NOMINE OPERATIONIS.
MEMBRUM I. De significatione huius nominis 'Deus'
MEMBRUM II. De consignificatione huius nominis ' Deus'.
MEMBRUM III. De suppositione huius nominis 'Deus'.
CAPUT I. UTRUM HOC NOMEN ' DEUS ' SUPPONAT PRO ESSENTIA VEL ETIAM PRO PERSONA.
CAPUT II. UBERIUS EXPONITUR QUOD HOC NOMEN ' DEUS ' SUPPONAT ETIAM PRO PERSONA.
QUAESTIO III. DE NOMINIBUS PRIVATIVIS.
QUAESTIO IV. DE NOMINIBUS CONSEQUENTIBUS NATURAM.
QUAESTIO V. DE NOMINIBUS RESPECTIVIS.
MEMBRUM I. De nominibus connotantibus respectum ad creaturam.
CAPUT IV. UTRUM RESPECTUS CONNOTATUS SIT IN CREATORE VEL IN CREATURA.
MEMBRUM II. De nominibus designantibus respectum personae ad personam.
CAPUT I. DE NOMINIBUS RELATIVE LOGICE DESIGNANTIBU.
QUAESTIO VI. De Nominibus Symbolicis
TRACTATUS SECUNDUS. DE NOMINIBUS PERSONALIBUS
SECTIO I. De nominibus personalibus propriis.
QUAESTIO I. DE NOMINIBUS PERSONALIBUS ABSOLUTIS.
MEMBRUM I. De nomine ' persona'.
CAPUT IV. DE COMMUNITATE HUIUS NOMINIS ' PERSONA '.
CAPUT VII. DE COMPARATIONE ' PERSONAE' AD ' ESSENTIAM'.
MEMBRUM II. De nomine ' subsistentia'.
MEMBRUM III. De nomine ' hypostasis '.
QUAESTIO II. DE NOMINIBUS PERSONARUM PROPRIIS ET RELATIVIS.
MEMBRUM II. De nomine 'Filius'.
MEMBRUM III. De nomine ' Imago'.
CAPUT II. QUID SIT IMAGO IN DIVINIS PERSONALITER.
CAPUT III. QUOMODO IMAGO ESSE CONVENIT SOLI FILIO.
MEMBRUM IV. De nomine 'Verbum'.
CAPUT I. DE SIGNIFICATIONE VERBI.
MEMBRUM V. De nomine ' Spiritus'.
MEMBRUM VI. De nomine 'Donum'.
QUAESTIO III. DE NOMINIBUS PERSONALIBUS DISTINCTIVIS.
CAPUT I. QUAE NOMINA DISTINCTIVA SINT RECIPIENDA IN DIVINIS ET QUAE NON.
CAPUT II. DE NOMINIBUS PARTITIVIS.
CAPUT III. DE NOMINIBUS EXCLUSIVIS.
QUAESTIO IV. DE NOMINIBUS PERSONALIBUS COLLECTIVIS.
MEMBRUM I. De nomine ' Trinitas'.
MEMBRUM II. De nomine ' trinus'.
SECTIO II. De nominibus personalibus appropriatis.
QUAESTIO I. DE APPROPRIATIONE AETERNITATIS, SPECIEI ET USOS.
QUAESTIO II. DE APPROPRIATIONE UNITATIS, AEQUALITATIS ET CONCORDIAE.
QUAESTIO III. DE APPROPRIATIONE POTENTIAE, SAPIENTIAE ET VOLUNTATIS.
MEMBRUM II. De sapientia quae appropriatur Filio.
CAPUT VII. DE INFUSIONE SUMMAE SAPIENTIAE.
QUAESTIO IV. DE APPROPRIATIONE VERBORUM APOSTOLI: EX IPSO ETC.
TRACTATUS TERTIUS. DE NOMINIBUS NOTIONALIBUS
SECTIO I. De nominibus notionalibus in generali.
MEMBRUM I. De positione notionum.
MEMBRUM III. De numero notionum, proprietatum et relationum.
MEMBRUM V. De comparatione notionum.
CAPUT VI. DE COMPARATIONE IN DIFFERENTI ASSIGNATIONE NOTIONUM.
SECTIO II. - De nominibus notionalibus in speciali.
QUAESTIO I. DE NOTIONIBUS NON CONNOTANTIBUS EFFECTUM IN CREATURA.
TITULUS I. DE INNASCIBILITATE.
TITULUS II. DE COMMUNI SPIRATIONE.
CAPUT I. DE INTENTIONE ' PRINCIPII'.
CAPUT II. DE INTENTIONE ' PRINCIPII' DICTA ESSENTIALITER.
CAPUT III. DE INTENTIONE ' PRINCIPII' SUMPTA NOTIONALITER.
QUAESTIO II. DE NOTIONIBUS CONNOTANTIBUS EFFECTUM IN CREATURA.
TITULUS I. DE MISSIONE COMMUNITER DICTA.
TITULUS II. DE MISSIONE ACTIVE DICTA.
TITULUS III. DE MISSIONE PASSIVE DICTA.
MEMBRUM I. De missione invisibili.
CAPUT II. CUIUS SIT MISSIO INVISIBILIS.
CAPUT III. AD QUOS DICATUR FIERI MISSIO.
CAPUT IV. SECUNDUM QUID SIT MISSIO PASSIVE DICTA.
MEMBRUM II. De missione visibili.
TRACTATUS PRIMUS. DE MALO ABSOLUTE CONSIDERATO
QUAESTIO III. A QUO SIT MALUM.
MEMBRUM I. A quo sit malum in genere .
MEMBRUM III. A quo sit malum actionis .
QUAESTIO IV. DE PERMISSIONE MALI.
CAPUT I. UTRUM DEUS PERMITTAT MALA FIERI
QUAESTIO V. IN QUO SIT MALUM .
CAPUT I. UTRUM MALUM SIT IN BONO VEL IN MALO.
CAPUT III. IN QUO SIT MALUM QUOD EST DEFECTUS NATURAE.
QUAESTIO VI. DE DIVISIONE MALI.
CAPUT I. UTRUM MALUM DIVIDATUR PER MALUM CULPAE ET POENAE.
QUAESTIO VIII. DE OPPOSITIONE MALI.
CAPUT I. UTRUM MALUM OPPONATUR BONO INCREATO .
QUAESTIO IX. UTRUM MALUM SIT CAUSA ALICUIUS.
TRACTATUS SECUNDUS. DE TRIPLICI EFFECTU MALI CULPAE
QUAESTIO I. DE SPOLIATIONE GRATUITORUM.
QUAESTIO II. DE VULNERATIONE NATURALIUM .
CAPUT III. DE SINGULIS VULNERIBUS QUAE ENUMERAT BEDA.
QUAESTIO III. DE PRIVATIONE MODI, SPECIEI ET ORDINIS.
TRACTATUS TERTIUS. DE TRIPLICI DIFFERENTIA MALI CULPAE
QUAESTIO I. DE MALO CULPABILI EX GENERE ACTUS .
CAPUT III. DE COMPARATIONE MALITIAE IN PROPORTIONALITATE HABITUS AD ACTUM.
QUAESTIO II. DE MALO CULPABILI EX CIRCUMSTANTIA.
MEMBRUM I. De malo circumstantiae in communi.
CAPUT II. UTRUM MALUM EX GENERE DICATUR MALUM EX CIRCUMSTANTIA.
CAPUT III. DE COMPARATIONE MALI EX CIRCUMSTANTIA RESPECTU MALI EX GENERE.
MEMBRUM II. De malo circumstantias in particulari.
QUAESTIO III. DE MALO EX INTENTIONE.
MEMBRUM I. De intentione in genere.
MEMBRUM II. De intentione bona.
MEMBRUM III. De intentione mala.
INQUISITIO SECUNDA. DE PECCATO ANGELI ET HOMINIS
TRACTATUS PRIMUS. QUID SIT PECCATUM
CAPUT II. EXPLANATIO SINGULARUM DEFINITIONUM PECCATI.
TRACTATUS SECUNDUS. DE PECCATO ANGELI
SECTIO I. De peccato angeli et pertinentibus ad ipsum.
QUAESTIO I. DE PECCATO ANGELI IN SE.
CAPUT III. QUOD FUERIT LUCIFERO MOTIVUM AD PECCANDUM .
CAPUT VII. DE HOC QUOD DIABOLUS DICITUR CAPUT MALORUM .
QUAESTIO II. DE POENA PECCATI ANGELORUM.
MEMBRUM I. De poena daemonum quae est ligatio potestatis.
CAPUT I. DE LIGATIONE POTESTATIS DIABOLI QUOAD TENTANDUM.
CAPUT II. DE LIGATIONE POTESTATIS DIABOLI QUOAD ALIA OPERA.
MEMBRUM II. De poena daemonum quae est obscuratio intellectus.
CAPUT I. DE PRIVATIONE COGNITIONIS DAEMONUM QUOAD DEUM .
CAPUT III. DE PRIVATIONE COGNITIONIS DAEMONUM QUANTUM AD VIRTUTES.
MEMBRUM III. De poena daemonum quae est vermis conscientiae.
MEMBRUM IV. De poena daemonum ex parte voluntatis.
CAPUT I. DE POENA DAEMONUM QUAE EST GAUDIUM.
SECTIO II. - De peccato angeli in comparatione ad hominem seu de tentatione.
QUAESTIO I. DE TENTATIONE IN COMMUNI.
CAPUT VI. DE DIFFERENTIIS SIVE SPECIEBUS TENTATIONUM.
Articulus VI. De sexti membri divisione tentationis.
CAPUT VII. QUO MODO FIAT UNAQUAEQUE TENTATIO.
Articulus I. De tentatione exteriori quae est ab hoste.
Articulus II. De tentatione interiori quae est ex carne.
Articulus III. De tentatione interiori quae fit ab hoste.
CAPUT III. UTRUM DIABOLUS OMNI MOTU SUO PECCET.
Articulus II. De quibusdam motibus diaboli in speciali.
QUAESTIO II. DE TENTATIONE PRIMORUM PARENTUM.
TRACTATUS TERTIUS. DE PECCATO HOMINIS
QUAESTIO I. DE PECCATO PRIMORUM PARENTUM.
CAPUT IV. DE COMPARATIONE PECCATI ADAE AD PECCATUM EVAE .
CAPUT VII. DE GRADIBUS ILLIUS PECCATI.
MEMBRUM I. De poenis generalibus peccati primorum parentum.
Articulus I. Utrum mors sit poena pro peccato inflicta.
MEMBRUM II. De poenis specialibus peccati primorum parentum.
CAPUT II. DE POENIS PECCATI EX PARTE VIRI.
QUAESTIO II. DE PECCATO ORIGINALI.
MEMBRUM II. Quid sit originale peccatum.
CAPUT III. DE VARIIS DEFINITIONIBUS PECCATI ORIGINALIS .
MEMBRUM III. De causa originalis peccati.
MEMBRUM IV. Qualiter traducatur originale peccatum.
MEMBRUM V. In quo sit originale peccatum.
MEMBRUM VI. De deletione originalis peccati.
MEMBRUM VII. De concupiscentia quae est sequela originalis peccati.
CAPUT III. IN QUO SIT CONCUPISCENTIA.
CAPUT VII. DE CESSATIONE CONCUPISCENTIAE SEU FOMITIS.
MEMBRUM IX. De quantitate originalis peccati.
MEMBRUM X. De poena originalis peccati.
Articulus I. Utrum nocturna pollutio sit poena tantum vel etiam culpa.
QUAESTIO III. DE PECCATO ACTUALI.
CAPUT II. EXPLANATIO SINGULARUM DEFINITIONUM PECCATI ACTUALIS.
INQUISITIO TERTIA. DE SPECIEBUS PECCATI ACTUALIS
TRACTATUS PRIMUS. DE PECCATO VENIALI ET MORTALI
QUAESTIO I. DE PECCATO VENIALI IN GENERE.
CAPUT I. QUID SIT PECCATUM VENIALE .
ARTICULUS I. Utrum peccatum veniale sit macula.
CAPUT VIII. CUI OPPONATUR VENIALE PECCATUM.
QUAESTIO II. DE PECCATO VENIALI IN SPECIALI.
MEMBRUM II. De delectatione non morosa .
SECTIO II. - De peccato mortali in genere.
TRACTATUS SECUNDUS DE DELICTO ET COMMISSO
QUAESTIO I. DE DELICTO IN GENERE.
QUAESTIO II. DE DELICTO IN SPECIE.
TRACTATUS TERTIUS. DE PECCATIS CORDIS, ORIS ET OPERIS
QUAESTIO I. DE PECCATO CORDIS PER COGITATIONEM.
QUAESTIO II. DE PECCATO CORDIS PER IUDICIUM.
DISTINCTIO I. DE IUDICIO SUSPICIOSO.
DISTINCTIO II. DE IUDICIO USURPATO.
MEMBRUM I. De usurpatione iudicii divini.
MEMBRUM II. De usurpatione iudicii humani.
CAPUT I. DE USURPATIONE IUDICII AB ILLO QUI NON HABET IURISDICTIONEM.
CAPUT II. DE IUDICIO USURPATO AB EO QUI HABET POTESTATEM DISPARATAM.
CAPUT III. DE IUDICIO USURPATO PROUT EST INTER ECCLESIASTICAS PERSONAS.
ARTICULUS I. De iudicio usurpato in foro poenitentiae.
MEMBRUM II. De triplici differentia acceptionis personarum .
CAPUT I. DE ACCEPTIONE PERSONARUM IN PROMOTIONE AD DIGNITATES.
CAPUT III. DE ACCEPTIONE PERSONARUM CUM EXHIBITIONE HONORIS.
QUAESTIO III. DE PECCATO CORDIS PER CONSENSUM.
CAPUT I. QUID SIT CONSENSUS ET QUAE EIUS DIFFERENTIAE .
CAPUT III. DE IIS QUAE FIUNT CONTRA CONSCIENTIAM RECTAM.
CAPUT IV. DE PERPLEXITATE CONSCIENTIAE.
Articulus II. Casus de perplexitate conscientiae.
SECTIO II. - De peccatis oris.
QUAESTIO I. DE PECCATO TACITURNITATIS.
CAPUT VI. DE MENDACIIS SECUNDUM DIFFERENTIAS PERSONARUM VETERIS TESTAMENTI .
CAPUT VII. DE SPECIEBUS MENDACII .
CAPUT III. DE COMPARATIONE MULTILOQUII AD ALIA PECCATA LOCUTIONIS.
CAPUT I. quid sit contumelia et utrum sit idem quod convitium.
ARTICULUS II. Quae sit differentia istarum rationum.
CAPUT II. AN POSSIT ALIQUIS REVELARE MALUM ALTERIUS OCCULTE SINE PECCATO .
CAPUT VI. UTRUM DETRACTOR TENEATUR AD RESTITUTIONEM .
CAPUT V: DE COMPARATIONE PECCATI BLASPHEMIAE AD QUAEDAM ALIA PECCATA.
SECTIO III. De peccato operis.
QUAESTIO I. DE RISU ET IOCULATIONE.
QUAESTIO III. DE ORNATU CORPORIS.
TRACTATUS QUARTUS. DE SEPTEM CAPITALIBUS PECCATIS
SECTIO I. De ratione divisionis capitalium peccatorum.
SECTIO II. De singulis capitalibus et de filiabus eorum.
QUAESTIO I. DE SINGULIS CAPITALIBUS.
Articulus iv. De comparatione aliarum divisionum superbiae.
CAPUT XI. DE OPPOSITIONE SUPERBIAE.
DISTINCTIO II. DE INANI GLORIA.
CAPUT III. QUID SIT MOTIVUM IN HOC PECCATO.
CAPUT V. DE COMPARATIONE INANIS GLORIAE AD SUPERBIAM ET INFIDELITATEM.
CAPUT VII. DE SUBIECTO INVIDIAE.
CAPUT II. DE DILECTIONE TEMPORALIUM.
CAPUT VII. UTRUM ALIA PECCATA, QUAE SUNT CIRCA AMOREM TEMPORALIUM, SUB AVARITIA CONTINEANTUR.
CAPUT IX. DE MAGNITUDINE PECCATI AVARITIAE.
DISTINCTIO I. DE IMMODERATO APPETITU CIBI.
DISTINCTIO II. DE IMMODERATO APPETITU POTUS SEU DE EBRIETATE.
CAPUT II. UTRUM EBRIETAS SIT PECCATUM MORTALE.
CAPUT VI. DE AGGRAVATIONE PECCATI EBRIETATIS SECUNDUM CONDITIONEM PERSONARUM.
CAPUT II. UTRUM COIRE SIT MALUM SECUNDUM SE ET PECCATUM .
CAPUT IX. DE DIFFERENTIIS PECCATI LUXURIAE .
CAPUT X. de effectu peccati luxuriae.
QUAESTIO II. DE FILIABUS SINGULORUM CAPITALIUM .
CAPUT I. DE FILIABUS INANIS GLORIAE.
CAPUT II. DE FILIABUS INVIDIAE.
CAPUT IV. DE FILIABUS ACIDIAE .
CAPUT V. DE FILIABUS AVARITIAE.
CAPUT VII. DE FILIABUS LUXURIAE .
TRACTATUS QUINTUS. DE PECCATIS EX INFIRMITATE, IGNORANTIA ET INDUSTRIA
SECTIO I. De hac trimembri divisione in genere.
SECTIO II. De hac trimembri divisione in specie.
QUAESTIO I. DE PECCATIS EX INFIRMITATE .
CAPUT III. IN QUIBUS CASIBUS CONTINGAT PECCARE RATIONE HUIUS VEL ILLIUS.
QUAESTIO II. DE PECCATO EX IGNORANTIA
QUAESTIO III. DE PECCATO EX INDUSTRIA SEU IN SPIRITUM SANCTUM.
CAPUT III. DE DIFFERENTIIS PECCATI IN SPIRITUM SANCTUM.
CAPUT VI. DE COMPARATIONE DESPERATIONIS AD ALIA PECCATA ET DE COMPARATIONE PARTIUM INTER SE.
TRACTATUS SEXTUS. DE PECCATIS EX TIMORE MALE HUMILIANTE ET AMORE MALE ACCENDENTE
QUAESTIO I. DE PECCATIS EX TIMORE ET AMORE IN GENERE.
QUAESTIO II. DE PECCATIS EX TIMORE ET AMORE IN SPECIE.
CAPUT II. UTRUM TIMOR MALUS SIT PECCATUM ET QUALE.
TRACTATUS SEPTIMUS. DE PECCATO EX TRIPLICI CONCUPISCENTIA
QUAESTIO I. DE CONCUPISCENTIA GENERALITER DICTA.
QUAESTIO II. DE TRIPLICI CONCUPISCENTIA IN SPECIE.
CAPUT II. DE CONCUPISCENTIA OCULORUM.
CAPUT III. DE SUPERBIA VITAE .
SECTIO I. - De peccatis in Deum.
QUAESTIO I. DE PECCATIS QUIBUS DEHONORATUR OMNIPOTENTIA DIVINA.
CAPUT VI. DE TEMPORE IDOLOLATRIAE ET CESSATIONE EIUS.
MEMBRUM I. De observantia ritus iudaici.
MEMBRUM II. De conversatione Christianorum cum Iudaeis et paganis.
CAPUT II. UTRUM SCHISMA CONTINEAT HAERESIM ET DE COMPARATIONE EIUS IN QUANTITATE.
CAPUT IV. DE SACRAMENTIS SCHISMATICORUM.
CAPUT VII. DE POENA SCHISMATICORUM.
CAPUT II. QUIS DICENDUS SIT APOSTATA.
QUAESTIO II. DE PECCATIS QUIBUS DEHONORATUR DIVINA SAPIENTIA
MEMBRUM II. Quae sint differentiae divinationis .
MEMBRUM VI. De quibusdam pertinentibus ad aliquas differentias divinationis.
QUAESTIO III. DE PECCATIS QUIBUS DEHONORATIO DIVINA BONITAS.
CAPUT III. DE MOTIVO PECCATI HYPOCRISIS.
CAPUT V. DE GRAVITATE ET COMPARATIONE PECCATI HYPOCRISIS.
CAPUT VI. UTRUM ALIQUIS POSSIT SIMULARE SE ESSE MALUM VEL HYPOCRITAM.
CAPUT III. QUIBUS MODIS SIMONIA CONTRAHATUR
Articulus I. De munere a manu.
ARTICULUS II. De munere ab obsequio.
Articulus iii. De munere a lingua.
CAPUT IV. DE MATERIALIBUS DIFFERENTIIS SIMONIAE.
ARTICULUS I. De ipso spirituali.
ARTICULUS II. De annexo spirituali.
Articulus III. De iis quae sunt spiritualia et annexa spiritualibus.
CAPUT II. QUAE SINT DIFFERENTIAE SACRILEGII .
CAPUT III. QUANDO COMMITTITUR SACRILEGIUM.
SECTIO II. - De peccatis in proximum.
CAPUT VI. QUID SIT DIMITTENDUM PROPTER SCANDALUM
INQUISITIO PRIMA. DE CREATURA IN COMMUNI
TRACTATUS PRIMUS: DE CREATURA SECUNDUM FIERI
SECTIO I. - De creatura secundum causam.
QUAESTIO I. DE CAUSA PRIMA SECUNDUM SUBSTANTIAM.
CAPUT I. SI EST PRINCIPIUM PRIMUM .
CAPUT II. QUID SIT PRINCIPIUM PRIMUM .
CAPUT III. UTRUM SINT PLURA PRINCIPIA.
ARTICULUS I. Utrum sint duo principia, unum boni et alterum mali
Articulus II. Utrum sint duo principia, unum boni spiritualis et alterum boni corporalis.
ARTICULUS III. Utrum boni corporalis sint duo principia
QUAESTIO II. DE CAUSA PRIMA SECUNDUM RATIONEM CAUSAE.
TITULUS I. DE CAUSA PRIMA UT CAUSA HABITUALITER DICTA.
MEMBRUM I. De ratione causae habitualiter dictae in communi.
CAPUT I. UTRUM RATIONES EFFICIENTIS, EXEMPLARIS ET FINALIS SINT AB AETERNO .
CAPUT II. UTRUM HAE RATIONES SINT IN EADEM ESSENTIA AN DIFFERENTES.
CAPUT III. DE ORDINE ISTARUM RATIONUM INTER SE .
MEMBRUM II. De causa exemplari.
CAPUT I. UTRUM CAUSA EXEMPLARIS SIT DE NECESSITATE.
CAPUT II. SI EST UNA CAUSA EXEMPLARIS AUT PLURES.
CAPUT III. UTRUM CAUSA EXEMPLARIS DICATUR RESPECTU POSSIBILIUM.
CAPUT IV. UTRUM CAUSA EXEMPLARIS DICATUR RESPECTU MALORUM.
CAPUT V. QUID SIT ESSE VITAM IN IPSO.
CAPUT I. UTRUM SIT UNA CAUSA FINALIS PRIMA .
CAPUT II. UTRUM ISTA CAUSA FINALIS SIT IDEM QUOD ESSENTIA DIVINA.
MEMBRUM IV. De causa efficiente.
TITULUS II. DE CAUSA PRIMA UT CAUSA ACTUALITER DICTA.
MEMBRUM I. De ratione causae in actu prout dicitur: Ex ipso etc.
MEMBRUM II. De ipsa actione qua causa est in actu suo primo.
SECTIO II. - De creatura secundum proprietates.
QUAESTIO I. DE PROPRIETATIBUS CREATURAE RELICTIS EX RATIONIBUS CAUSARUM.
MEMBRUM I. De mensura, numero et pondere.
QUAESTIO II. DE IPSO FIERI ET CONCOMITANTIBUS ILLUD.
MEMBRUM I. De ipso fieri seu creari.
CAPUT V. UTRUM CREARI CONVENIAT REBUS QUAE FIUNT A NATURA ET A VOLUNTATE CREATA.
CAPUT VII. UTRUM CREARI CONVENIAT UNI REI PRIUS QUAM ALII.
MEMBRUM II. De concomitantibus ipsum fieri.
CAPUT II. QUALITER ACCIPIATUR HOC IPSUM ' NIHIL '.
TRACTATUS SECUNDUS DE CREATURA SECUNDUM ESSE
QUAESTIO I. DE CREATURA SECUNDUM SUBSTANTIAM.
QUAESTIO II. DE CREATURA SECUNDUM QUANTITATEM.
TITULUS I. DE UNITATE ET MULTITUDINE CREATI.
TITULUS II. DE SIMPLICITATE ET COMPOSITIONE CREATI.
CAPUT III. DE COMPOSITIONE PRIMA EX ' QUOD EST' ET 'QUO EST '.
TITULUS III. DE MUTABILITATE CREATI.
TITULUS IV. DE TEMPORALITATE CREATI.
CAPUT I. UTRUM AETERNITAS CONVENIAT MUNDO .
TITULUS V. DE LOCALITATE CREATI.
QUAESTIO III. DE CREATURA SECUNDUM QUALITATEM
CAPUT III. CUI REI CONVENIT PULCRUM.
CAPUT VI. QUAE CONFERANT AD PULCRITUDINEM UNIVERSI.
QUAESTIO IV. DE CREATURA SECUNDUM RELATIONEM
QUAESTIO V. DE PERFECTIONE UNIVERSI.
CAPUT III. UTRUM ALIQUIBUS BONIS DEFICIENTIBUS SIT PERFECTIO.
INQUISITIO SECUNDA. DE ANGELIS
TRACTATUS PRIMUS DE ANGELIS SECUNDUM FIERI
CAPUT I. UTRUM ANGELI PRIUS CREATI SINT QUAM ALIAE CREATURAE
CAPUT II. UTRUM ANGELI CONDITI SINT IN NATURALIBUS TANTUM VEL ETIAM IN GRATUITIS.
CAPUT III. DE LOCO IN QUO ANGELI CREATI SUNT.
TRACTATUS SECUNDUS. DE ANGELIS SECUNDUM ESSE SUBSTANTIALE
CAPUT II. QUID SIT ANGELUS GENERE.
CAPUT III. QUID SIT ANGELUS SECUNDUM RATIONEM.
CAPUT IV. DE PERSONALITATE ANGELI.
CAPUT VI. DE DIFFERENTIA ANGELORUM INTER SE.
TRACTATUS TERTIUS. DE ANGELIS SECUNDUM POTENTIAS ET ACTUS
SECTIO I. - De angeli potentia in genere.
SECTIO II. - De angeli potentiis et actibus in specie.
QUAESTIO I. DE ANGELI POTENTIA COGNITIVA ET HUIUS ACTU PROPRIO.
TITULUS I. DE POTENTIA COGNITIVA ANGELI.
TITULUS II. DE ACTU PROPRIO POTENTIAE COGNITIVAE ANGELI.
MEMBRUM I. De modis cognoscendi.
MEMBRUM II. De differentiis cognoscibilium.
CAPUT V. UTRUM ANGELI PRAESCIERINT SUAM CONFIRMATIONEM VEL CASUM.
CAPUT VII. QUAM COGNITIONEM HABUERINT ANGELI DE REBUS ORDINIS NATURALIS.
TITULUS III. DE POTENTIA COGNITIVA ANGELI IN ACTU CONSEQUENTI SEU DE LOCUTIONE.
CAPUT II. UTRUM LOCUTIO DICATUR MULTIPLICITER.
QUAESTIO II. DE POTENTIA MOTIVA ANGELI.
TITULUS I. DE POTENTIA MOTIVA INTERIORI ANGELI ET EIUS ACTU.
DISTINCTIO I. DE DIFFERENTIIS MOTIVAE INTERIORIS ANGELI.
MEMBRUM I. De motiva secundum naturam.
MEMBRUM II. De motiva secundum electionem.
CAPUT I. DE LIBERO ARBITRIO IN SE.
DISTINCTIO II. DE ACTU VIRTUTIS MOTIVAE INTERIORIS.
MEMBRUM I. De dilectione naturali angeli.
CAPUT I. DE DILECTIONE NATURALI IN PRIMO STATU.
Articulus ii. De ordine diligendorum.
Articulus III. De ratione naturalis dilectionis in angelo.
MEMBRUM II. De dilectione electiva angeli.
TITULUS II. DE ACTU POTENTIAE MOTIVAE EXTERIORIS ANGELI.
MEMBRUM I. De motu angeli in se, non assumpto corpore.
CAPUT I. DE LOCALITATE ANGELI.
CAPUT II. DE MOTU LOCALI ANGELI.
Articulus I. Utrum angelus moveatur localiter .
MEMBRUM II. De motu angeli assumpto corpore.
CAPUT I. DE ASSUMPTIONE CORPORIS.
Articulus VI. Utrum angelus assumat corpus ad omnem actum corporis
CAPUT II. DE ACTIBUS ANGELI PER CORPUS ASSUMPTUM.
TITULUS III. DE MISSIONE ANGELI.
QUAESTIO III. DE PRAESIDENTIA ANGELORUM.
TITULUS I. DE PRAESIDENTIA ANGELI SUPER ANGELUM.
CAPUT II. DE ACTU ANGELORUM PRAESIDENTIUM QUI EST REVELARE.
MEMBRUM I. De praesidentia angeli super partem sensitivam animae.
MEMBRUM II. De praesidentia angeli super partem intellectivam animae.
MEMBRUM III. De praesidentia angeli super motivam sive de custodia angelica.
CAPUT III. UTRUM ANGELUS SUPERIOR HABEAT POTESTATEM CUSTODIENDI ANGELUM INFERIOREM .
CAPUT IV. UTRUM CUSTODIA ANGELICA SIT CIRCA OMNES HOMINES.
CAPUT VI. UTRUM ALIQUANDO ANGELUS PECCET CIRCA CUSTODIAM HOMINIS.
CAPUT II. CUI CONVENIAT RATIO MIRACULI.
CAPUT V. DE RATIONIBUS SECUNDUM QUAS FIUNT MIRACULA f.
CAPUT VI. DE IMPETRATIONE MIRACULORUM.
MEMBRUM II. De miraculis magorum.
INQUISITIO TERTIA. DE CREATURA CORPORALI
TRACTATUS PRIMUS. DE RERUM CORPORALIUM CREATIONE
QUAESTIO I. DE CORPORALIUM CREATIONE IN COMMUNI.
QUAESTIO II. DE CORPORALIUM CREATIONE IN SPECIALI.
TRACTATUS SECUNDUS. DE RERUM CORPORALIUM DISTINCTIONE ET ORNATU SEU DE OPERE SEX DIERUM
QUAESTIO I. DE CORPORALIUM DISTINCTIONE ET ORNATU IN COMMUNI.
CAPUT V. SECUNDUM QUID FIEBAT TUNC DIES ET QUARE TOT
QUAESTIO II. DE RERUM CORPORALIUM DISTINCTIONE IN SPECIALI.
TITULUS I. DE DISTINCTIONE LUCIS A TENEBRIS
CAPUT I. DE LUCE CORPORALI SPARSA IN CAELO EMPYREO.
CAPUT II. DE LUCE CORPORALI COADUNATA.
MEMBRUM II. De luce spirituali .
CAPUT II. DE ORDINE VERBORUM GENESEOS 1,1.
TITULUS II. DE DISTINCTIONE AQUARUM SUPERIORUM AB INFERIORIBUS
CAPUT VI. DE ORDINE VERBORUM GENESEOS.
QUAESTIO III. DE RERUM CORPORALIUM ORNATU IN SPECIALI.
TITULUS I. DE ORNATU FIRMAMENTI
CAPUT II. AD QUEM USUM FACTA SINT LUMINARIA.
MEMBRUM I. De animantibus terrestribus irrationalibus.
MEMBRUM II. De animante rationali.
CAPUT VI. DE ORDINE VERBORUM GENESEOS 1,1.
QUAESTIO I. DE GUBERNATIONE RERUM CORPORALIUM.
QUAESTIO II. DE MULTIPLICATIONE ET COLLOCATIONE RERUM CORPORALIUM.
CAPUT III. DE MULTIPLICATIONE ANIMANTIUM RATIONALIUM .
CAPUT IV. DE MULTIPLICATIONE ANIMANTIUM IRRATIONALIUM.
TRACTATUS PRIMUS. DE ANIMA RATIONALI
SECTIO I. - De anima secundum substantiam.
QUAESTIO I. DE ANIMA SECUNDUM ENTITATEM ET QUIDDITATEM.
QUAESTIO II. DE ANIMA SECUNDUM CAUSAS.
MEMBRUM II. Utrum anima sit de materia spirituali.
CAPUT III. UTRUM ANIMA SIT EX ANIMA.
TITULUS II. DE CAUSA FORMALI, EFFICIENTE ET FINALI ANIMAE.
QUAESTIO III. DE PROPRIETATIBUS ANIMAE.
TITULUS I. DE PROPRIETATIBUS ANIMAE SECUNDUM ESSE ABSOLUTUM.
CAPUT IV. DE LOCALITATE ANIMAE.
CAPUT V. DE ANIMA UT EST AD IMAGINEM DEI.
CAPUT I. DE ANIMA QUANTUM AD CONIUNCTIONEM.
SECTIO II. - De anima secundum potentias.
QUAESTIO I. DE ANIMAE POTENTIIS IN GENERE.
CAPUT II. DE POTENTIARUM DISTINCTIONE.
TITULUS I. DE VI SENSIBILI COGNITIVA.
MEMBRUM I. De vi sensibili cognitiva exteriori.
MEMBRUM II. De vi sensibili cognitiva interiori.
CAPUT IV. DE DISTINCTIONE VIRIUM SENSITIVARUM INTRINSECUS COGNOSCENTIUM .
TITULUS II. DE VI SENSIBILI MOTIVA.
MEMBRUM I. De vi sensibili motiva irrationali.
QUAESTIO III. DE VI RATIONALI.
TITULUS I. DE VI RATIONALI COGNITIVA.
MEMBRUM I. De comparatione harum divisionum.
MEMBRUM II. De singulis divisionibus et earum differentiis.
CAPUT II. DE DIVISIONE ARISTOTELIS.
Articulus iii. De intellectu possibili.
CAPUT III. DE SECUNDA DIVISIONE AUGUSTINI.
CAPUT IV. de divisionibus damasceni.
MEMBRUM III. De sensu interiori.
TITULUS II. DE VI RATIONALI MOTIVA IN GENERE.
TITULUS III. DE LIBERO ARBITRIO.
MEMBRUM II. Quid sit liberum arbitrium.
CAPUT I. QUID SIT LIBERUM ARBITRIUM SECUNDUM REM.
CAPUT II. QUID SIT LIBERUM ARBITRIUM SECUNDUM DEFINITIONEM .
Articulus I. De singulis definitionibus.
CAPUT III. QUID SIT LIBERUM ARBITRIUM SECUNDUM NOMEN.
MEMBRUM III. In quibus sit liberum arbitrium.
MEMBRUM IV. De aequalitate liberi arbitrii et de coactione.
MEMBRUM VI. Respectu quorum actuum sit liberum arbitrium.
CAPUT IV. QUORUM ACTUUM SIT PROPRIE LIBERUM ARBITRIUM.
TITULUS IV. DE SYNDERESI ET CONSCIENTIA.
TRACTATUS SECUNDUS. DE CORPORE HUMANO
SECTIO I. - De corpore humano quoad fieri.
QUAESTIO I. DE CAUSA EFFICIENTE CORPORIS ADAE.
CAPUT II. UTRUM CORPUS ADAE POTUIT FORMARI A CREATURA SPIRITUALI .
QUAESTIO II. DE CAUSA FORMALI CORPORIS ADAE.
QUAESTIO III. DE CAUSA MATERIALI CORPORIS ADAE.
TITULUS I. DE CORPORE ADAE QUOAD COMPOSITIONEM EX ELEMENTIS.
TITULUS II. DE CORPORE ADAE QUOAD AEQUALITATEM ELEMENTORUM IN COMPOSITO.
MEMBRUM II. De aequalitate virtutis et potentiae elementorum in corpore Adae.
CAPUT II. DE AEQUALITATE QUALITATUM CONSEQUENTIUM, SCILICET GRAVITATIS ET LEVITATIS.
MEMBRUM III. De aequalitate a iustitia in corpore Adae.
QUAESTIO IV. DE CAUSA FINALI CORPORIS ADAE.
SECTIO II. - De corpore humano quoad esse.
QUAESTIO I. DE CORPORE VIRILI.
TITULUS I. DE CONDITIONIBUS INTRINSECIS CORPORIS ADAE.
MEMBRUM I. De unitate corporis Adae.
MEMBRUM II. De veritate corporis Adae.
CAPUT II. DE VERITATE PROPAGATA CORPORIS ADAE.
MEMBRUM III. De dignitate et nobilitate corporis Adae.
MEMBRUM IV. De animalitate corporis Adae.
TITULUS II. DE CONDITIONIBUS EXTRINSECIS CORPORIS ADAE.
MEMBRUM Ii De tempore conditionis corporis Adae.
MEMBRUM II. De loco conditionis corporis Adae.
CAPUT I. UTRUM CORPUS ADAE FUERIT CONDITUM IN PARADISO .
QUAESTIO II. DE CORPORE MULIEBRI.
TRACTATUS TERTIUS. DE CONIUNCTO HUMANO
QUAESTIO I. DE PASSIBILITATE NATURAE.
TITULUS I. DE QUATUOR PRIMIS MODIS PASSIBILITATIS.
TITULUS II. DE PASSIBILITATE PER ANIMAE SEPARATIONEM.
CAPUT II. QUID EST VITA SECUNDUM REM.
Articulus III. Utrum vita sit aliquid animae.
CAPUT I. A QUO SIT VITA EFFECTIVE.
ARTICULUS I. De causa efficiente vitae rationabilium.
CAPUT II. A QUO SIT VITA ORIGINALITER.
MEMBRUM III. Cuius est vita ut subiecti proprii.
DISTINCTIO II. DE MORTALITATE PRIMI HOMINIS.
QUAESTIO II. DE PROLIS PROPAGATIONE.
MEMBRUM I. De modo propagationis.
MEMBRUM II. De prole propagata.
CAPUT I. QUALES FILIOS GENUISSENT PRIMI PARENTES QUANTUM AD IUSTITIAM.
QUAESTIO III. DE PRIMO HOMINE QUANTUM AD GRATIAM
TITULUS I. DE GRATIA PRIMO HOMINI IN CONDITIONE DATA.
CAPUT II. UTRUM PRIMUS HOMO POTERAT STARE EX ACCEPTO IN SUI CONDITIONE.
CAPUT III. UTRUM PRIMUS HOMO EX ACCEPTO IN PRIMA CONDITIONE PROFICERE POTUIT IN BONUM.
TITULUS II. DE GRATIA HOMINI POST CONDITIONEM SUPERADDITA.
MEMBRUM II. De quantitate gratiae et virtutum primi hominis.
CAPUT I. DE QUANTITATE DONORUM, VIRTUTUM ET GRATIARUM QUANTUM AD NUMERUM.
CAPUT II. DE QUANTITATE GRATIARUM ET VIRTUTUM QUANTUM AD EFFICACIAM.
QUAESTIO IV. DE PRIMO HOMINE QUANTUM AD SCIENTIAM.
MEMBRUM II. De cognitione primi hominis quantum ad cognoscibilia.
CAPUT I. DE COGNITIONE CREATORIS.
CAPUT II. DE COGNITIONE CREATURARUM.
QUAESTIO V. DE PRIMI HOMINIS DOMINIO PRAESIDENTIAE.
LIBRI TERTII PARS TERTIA DE GRATIA ET VIRTUTIBUS
TRACTATUS PRIMUS. DE GRATIA GRATUM FACIENTE
QUAESTIO I. DE EXISTENTIA ET NECESSITATE GRATIAE.
CAPUT II. QUID SIT GRATIA SECUNDUM RATIONEM .
QUAESTIO III. DE DIFFERENTIIS GRATIAE.
MEMBRUM II. De differentiis gratiae in specie.
CAPUT III. DE DIFFERENTIA ORATIAE QUANTUM AD VARIOS STATUS.
QUAESTIO IV. DE SUBIECTO GRATIAE.
CAPUT II. QUO MODO GRATIA SIT IN SUBIECTO.
MEMBRUM II. Utrum prima gratia cadat sub merito.
CAPUT I. UTRUM ALIQUIS POSSIT SIBI MERERI PRIMAM GRATIAM.
QUAESTIO VI. DE EFFECTIBUS GRATIAE.
QUAESTIO VII. DE COGNITIONE GRATIAE.
CAPUT III. DE COGNITIONE GRATIAE IN PARTICULARI.
QUAESTIO VIII. DE GRATIA COMPARATIVE SPECTATA.
TRACTATUS SECUNDUS DE GRATIA GRATIS DATA
QUAESTIO I. DE GRATIA GRATIS DATA IN GENERALI.
QUAESTIO II. DE GRATIIS GRATIS DATIS IN SPECIALI.
MEMBRUM V. De effectu fidei informis in hominibus.
CAPUT II. DE FIDEI INFORMIS EFFECTU IN OPERE EXTERIORI.
ARTICULUS I. Utrum fide informi bonis operibus mereatur quis bona temporalia.
CAPUT III. DE ACTU ET CERTITUDINE SPEI INFORMIS.
INQUISITIO SECUNDA. DE FIDE FORMATA
TRACTATUS PRIMUS DE FIDE QUA CREDITUR
CAPUT IV. DE ACTU MATERIALI FIDEI, QUOD EST COGNOSCERE.
MEMBRUM VII. De obiecto fidei.
MEMBRUM VIII. De subiecto fidei.
MEMBRUM IX. De consequentibus fidem.
TRACTATUS SECUNDUS. DE EO QUOD FIDE CREDITUR SEU DE ARTICULIS FIDEI
QUAESTIO I. DE ARTICULIS FIDEI IN GENERE.
CAPUT III. DE SUFFICIENTIA CREDIBILIUM SECUNDUM DISTINCTIONES TEMPORUM.
CAPUT IV. DE SUFFICIENTIA ARTICULORUM QUANTUM AD FIDEM SIMPLICIUM.
QUAESTIO II. DE DISTINCTIONE ET EXPOSITIONE ARTICULORUM .
LIBRI TERTII PARS SECUNDA DE LEGIBUS ET PRAECEPTIS
INQUISITIO PRIMA. DE LEGE AETERNA
QUAESTIO UNICA. DE EXISTENTIA ET CONDITIONIBUS LEGIS AETERNAE.
CAPUT VII. DE DERIVATIONE LEGUM A LEGE AETERNA.
CAPUT VIII. DE SUBIECTIS LEGI AETERNAE.
INQUISITIO SECUNDA. DE LEGE NATURALI
QUAESTIO I. AN SIT LEX NATURALIS.
QUAESTIO II. QUID SIT LEX NATURALIS.
QUAESTIO III, QUO MODO SIT LEX NATURALIS.
QUAESTIO IV. QUORUM SIT LEX NATURALIS.
MEMBRUM I. De differenti assignatione eorum quae ponuntur esse legis naturalis.
MEMBRUM II. An lex naturalis habeat praecepta ordinantia rationalem creaturam ad Deum.
MEMBRUM III. De iis per quae ordinat lex naturalis ad proximum.
CAPUT I. DE MATRIMONIO IN LEGE NATURALI.
INQUISITIO TERTIA. DE LEGE MOYSI
TRACTATUS PRIMUS. DE LEGE MOYSI IN GENERALI
QUAESTIO I. DE LATIONE LEGIS MOSAICAE.
QUAESTIO II. DE CONTINENTIA LEGIS MOSAICAE.
CAPUT II. DE CONTINENTIA LEGIS QUANTUM AD QUALITATEM CONTENTORUM.
QUAESTIO III. DE IMPLETIONE LEGIS MOYSI PER CHRISTUM.
QUAESTIO IV. DE ONERE OBSERVANTIAE LEGIS MOSAICAE.
QUAESTIO V. DE IUSTIFICATIONE PER LEGEM.
TRACTATUS SECUNDUS. DE LEGE MOYSI IN SPECIALI
SECTIO I. De praeceptis moralibus Decalogi.
QUAESTIO I. DE PRAECEPTIS MORALIBUS IN GENERALI.
CAPUT IV. DE RADICE VIRTUTUM ET PRAECEPTORUM MORALIUM IN COMPARATIONE.
MEMBRUM I. De numero praeceptorum Decalogi.
MEMBRUM II. De distinctione praeceptorum Decalogi.
QUAESTIO II. DE SINGULIS PRAECEPTIS DECALOGI.
DISTINCTIO I. DE ADORATIONE DEI.
MEMBRUM I. Quid dicatur adoratio Dei.
MEMBRUM III. De unitate et differentia adorationis.
CAPUT II. DE DIFFERENTIA ADORATIONIS.
DISTINCTIO III. DE ADORATIONE CREATURAE.
CAPUT I. DE ADORATIONE CREATURAE ANGELICAE.
CAPUT II. DE ADORATIONE HOMINIS.
CAPUT III. DE ADORATIONE CREATURAE IRRATIONALIS.
DISTINCTIO I. DE SECUNDO PRAECEPTO GENERALITER.
CAPUT II. DE CONTINENTIA ET INTENTIONE SECUNDI MANDATI.
DISTINCTIO II. DE SECUNDO PRAECEPTO QUANTUM AD IURAMENTUM .
MEMBRUM IV. An licitum sit iuramentum recipere.
MEMBRUM VII. De forma iuramenti.
CAPUT II. DE FORMA IURANDI NON CONCESSA.
CAPUT III. DE FORMA IURANDI PARTIM CONCESSA, PARTIM NON CONCESSA.
MEMBRUM VIII. De comitibus iuramenti et obligatione.
CAPUT IV. DE OBLIGATIONE IURAMENTI.
CAPUT III. DE CIRCUMSTANTIIS TERTII PRAECEPTI.
CAPUT V. DE OBSERVANTIA SABBATI.
CAPUT V. DE OBSERVANTIA DIEI DOMINICAE.
CAPUT II. QUANTUM AD QUID INTELLIGATUR HONOR IN HOC PRAECEPTO.
CAPUT III. DE FORMA HUIUS PRAECEPTI.
CAPUT IV. DE OBLIGATIONE HUIUS PRAECEPTI.
MEMBRUM I. Quid prohibeatur occidi.
MEMBRUM II. Quis prohibeatur occidere.
CAPUT II. AN NON HABENTES POTESTATEM UNIVERSALITER PROHIBEANTUR MALEFICUM OCCIDERE.
CAPUT VII. UTRUM HIC PROHIBEATUR BIGAMIA.
CAPUT VIII. DE COITU CONIUGALI .
CAPUT IV. UTRUM HIC PROHIBEATUR USURA.
CAPUT V. QUALITER FURTUM ET RAPINA INTERPRETATIVA SINT HIC PROHIBITA.
SECTIO II. - De praeceptis iudicialibus.
QUAESTIO I. DE PRAECEPTIS CIRCA IPSA IUDICIA.
DISTINCTIO I. DE PRAECEPTIS CIRCA PERSONAM ET OFFICIUM IUDICIS.
MEMBRUM I. De persona iudicis.
MEMBRUM II. De officio iudicis.
CAPUT I. DE OFFICIO IUDICIS IUXTA ILLUD ' IUDICES ET MAGISTROS CONSTITUES '.
CAPUT II. DE OFFICIO IUDICIS IUXTA ILLUD ' UT IUDICENT POPULUM '.
CAPUT III. DE OFFICIO IUDICIS IUXTA ILLUD: 'NEC IN ALTERAM PARTEM DECLINENT'.
DISTINCTIO II. DE PERSONA REI.
CAPUT IV. UTRUM INNOCENTES ET INVOLUNTARII CIRCA ACTUS SINT IUDICANDI.
CAPUT III. DE INQUISITIONIBUS ET PURGATIONIBUS.
DISTINCTIO I. DE LEGIBUS PERMISSIONIS.
DISTINCTIO II. DE LEGIBUS PUNITIONIS.
MEMBRUM III. De lege impugnationis seu bellorum.
CAPUT II. DE CIRCUMSTANTIIS BELLI.
MEMBRUM IV. De lege occisionis.
MEMBRUM V. De legibus punitionis per damnum rerum.
QUAESTIO II. DE PRAECEPTIS IUDICIALIBUS AD CONSERVATIONEM IUSTITIAE.
MEMBRUM I. De legibus circa personam regis et sacerdotis.
CAPUT III. DE COMPARATIONE POTESTATIS REGALIS AD SACERDOTALEM.
MEMBRUM II. De legibus circa servos.
MEMBRUM III. De legibus circa virum et uxorem.
QUAESTIO III. DE PRAECEPTIS IUDICIALIBUS CIRCA DECIMAS, PRIMITIAS ET OBLATIONES.
CAPUT IV. DE QUIBUS DEBEAT DARI DECIMA.
CAPUT IV. QUIBUS DANDA SIT DECIMA.
CAPUT VII. QUINAM TENEANTUR DARE DECIMAM.
CAPUT VIII. DE EMPTIONE ET REDEMPTIONE DECIMARUM.
SECTIO III. - De praeceptis caerimonialibus.
QUAESTIO I. DE INTELLECTU PRAECEPTORUM CAERIMONIALIUM.
QUAESTIO II. DE RATIONE CAERIMONIALIUM PRAECEPTORUM.
QUAESTIO III. DE NUMERO ET DIFFERENTIA PRAECEPTORUM CAERIMONIALIUM.
CAPUT I. DE NUMEROSITATE CAERIMONIALIUM.
QUAESTIO IV. DE OBSERVANTIA CAERIMONIARUM DE IMMUNDITIIS .
CAPUT I. QUID DICATUR ORIGO IMMUNDITIAE.
CAPUT II. DE IMMUNDITIIS SECUNDUM DIFFERENTIAM STATUUM.
QUAESTIO V. DE RITU SACRIFICIORUM LEGALIUM .
CAPUT I. UTRUM SACRIFICIA LEGALIA FUERINT VERA SACRIFICIA .
CAPUT VI. DE PERSONIS OFFERENTIUM.
CAPUT VIII. DE DIFFERENTIIS SACRIFICIORUM.
QUAESTIO VI. DE CESSATIONE CAERIMONIALIUM PRAECEPTORUM.
CAPUT I. UTRUM CAERIMONIALIA SEMPER SINT IN PRAECEPTO.
CAPUT II. DE CESSATIONE SACRIFICIORUM, CIRCUMCISIONIS ET SABBATI.
INQUISITIO QUARTA. DE LEGE EVANGELICA
TRACTATUS PRIMUS. DE LATIONE ET CONDITIONIBUS LEGIS EVANGELICAE
QUAESTIO I. AN UNA SOLA LEX SIT DANDA RATIONALI CREATURAE.
QUAESTIO II. UTRUM PRAETER LEGEM MENTI INDITAM SIT PONERE LEGEM SCRIPTAM.
QUAESTIO III. UTRUM PRAETER DICTAS LEGES REQUIRATUR LEX EVANGELII.
QUAESTIO IV. UTRUM LEX EVANGELII SIT EADEM CUM LEGE NATURAE.
QUAESTIO V. UTRUM LEX EVANGELII SIT EADEM CUM LEGE MOYSI.
QUAESTIO VI. DE DIFFERENTIA LEGIS ET EVANGELII.
CAPUT IV. DE DIFFERENTIA LEGIS ET EVANGELII QUANTUM AD BONITATEM.
QUAESTIO VII. DE CONTINENTIA EVANGELII IN LEGE.
QUAESTIO VIII. DE ADDITIONE EVANGELII AD LEGEM .
QUAESTIO IX. DE IMPLETIONE LEGIS PER EVANGELIUM.
QUAESTIO X. DE LATIONE LEGIS ET EVANGELII.
CAPUT I. DE LATORE NOVAE LEGIS.
TRACTATUS SECUNDUS. DE PRAECEPTIS LEGIS EVANGELII
QUAESTIO I. DE PRAECEPTIS CIRCA MOTUM IRASCIBILIS.
CAPUT I. UTRUM ORDINE PRIUS SIT PRAECEPTUM ORDINANS IRASCIBILEM.
CAPUT IV. DE PRAECEPTIS RECONCILIATIONIS ET CONCORDIAE.
QUAESTIO II. DE PRAECEPTIS CIRCA MOTUM CONCUPISCIBILIS.
QUAESTIO III. DE PRAECEPTIS CIRCA MOTUM RATIONALIS.
CAPUT II. DE PRAECEPTIS PATIENTIAE RESPECTU ABLATIONIS RERUM.
MEMBRUM I. De praecepto erogationis.
CAPUT I. QUID PRAECIPIATUR DARI.
MEMBRUM II. De praecepto mutui.
MEMBRUM I. De rectitudine intentionis.
MEMBRUM II. De simplicitate intentionis.
MEMBRUM III. De discretione intentionis.
CAPUT II. DE OBLIGATIONE HUIUS PRAECEPTI.
INQUISITIO UNICA. DE VERBO INCARNATO
TRACTATUS PRIMUS. DE INCARNATIONE ET ASSUMPTIONE
QUAESTIO I. DE NECESSITATE INCARNATIONIS.
CAPUT I. UTRUM HUMANA NATURA SIT LAPSA AB ILLO STATU IN QUO FUIT CONDITA .
CAPUT II. UTRUM HUMANA NATURA SIT LAPSA REPARABILITER VEL IRREPARABILITER.
CAPUT V. UTRUM HUMANA NATURA POSSIT REPARARI PER SE AN PER ALIUM .
Articulus I. Utrum possit homo satisfacere de aliquo peccato
Articulus II. Utrum homo possit per se satisfacere pro originali peccato
CAPUT VI. UTRUM SATISFACTIO POSSIT FIERI PER ALIAM CREATURAM.
Articulus I. Utrum satisfactio possit fieri per angelicam naturam
CAPUT VII. UTRUM REPARATIO HUMANI GENERIS DEBEAT FIERI PER HOMINEM DEUM .
QUAESTIO II. DE CONVENIENTIA INCARNATIONIS.
DISTINCTIO I. DE CONVENIENTIA INCARNATIONIS A PARTE UNIBILIUM IN GENERAUI.
DISTINCTIO II. DE CONVENIENTIA INCARNATIONIS A PARTE UNIBILIUM IN SPECULI.
MEMBRUM I. De convenientia unibilitatis ex parte divinae naturae.
CAPUT II. UTRUM ABSTRACTIS PERSONIS SIT UNIBILIS DIVINA NATURA .
CAPUT IV. IN QUA PERSONA DIVINA NATURA SIT UNIBILIS HUMANAE.
MEMBRUM II. De convenientia unibilitatis ex parte humanae naturae.
CAPUT II. DE UNIBILITATE PER COMPARATIONEM AD UNIVERSUM .
CAPUT III. UTRUM HUMANITAS ASSUMPTA DEBUIT ESSE NOSTRI GENERIS .
QUAESTIO III. DE PRAEDESTINATIONE INCARNATIONIS .
QUAESTIO IV. DE ACTU INCARNATIONIS.
DISTINCTIO II. DE IPSO ASSUMPTO.
DISTINCTIO III. DE COASSUMPTIS.
MEMBRUM I. An Christus assumpserit humanam naturam cum passibilitate et defectu.
MEMBRUM II. Quos defectus Christus assumpserit et quos non.
CAPUT I. DE DEFECTIBUS EX PARTE ANIMAE.
ARTICULUS I. Utrum Christus assumpserit ignorantiam ex parte intellectus
MEMBRUM III. Ad quid Christus assumpserit defectus.
MEMBRUM IV. De constituto per assumptionem.
CAPUT II. DUBITATIONES CIRCA OPINIONEM PRIMAM.
CAPUT III. DUBITATIONES CIRCA OPINIONEM SECUNDAM.
Articulus v. Utrum in Christo sit ponere intentionem totius et partis.
CAPUT VII. DE EFFECTU UNIONIS.
TRACTATUS SECUNDUS. DE CONCEPTIONE ET NATIVITATE
QUAESTIO I. DE CONCEPTIONE CHRISTI.
MEMBRUM I. De tempore incarnationis.
MEMBRUM III. De principio et ratione conceptionis.
QUAESTIO II. DE SANCTITATE CONCEPTIONIS.
MEMBRUM I. Quorum sit sanctificatio.
MEMBRUM II. De sanctificatione B. Virginis in conceptione sua.
CAPUT I. IN QUO STATU POTUERIT B. VIRGO SANCTIFICARI.
MEMBRUM III. De sanctificatione B. Virginis in conceptione filii.
CAPUT II. A QUO B. VIRGO FUERIT SANCTIFICATA.
MEMBRUM IV. De sanctitate conceptionis ex parte concepti filii.
QUAESTIO III. DE NATIVITATE CHRISTI.
CAPUT VI. DE FILIATIONE PER ADOPTIONEM.
TRACTATUS TERTIUS. DE GRATIA SCIENTIA ET POTESTATE CHRISTI
QUAESTIO I. DE GRATIA CHRISTI.
CAPUT II. DE GRATIA UNIONIS COMPARATIVE CONSIDERATA.
MEMBRUM II. De gratia Christi secundum quam est caput.
CAPUT I. SECUNDUM QUAM RATIONEM CHRISTUS DICITUR CAPUT.
CAPUT II. QUORUM CHRISTUS SIT CAPUT.
CAPUT III. DE UNIONE CAPITIS AD MEMBRA.
ARTICULUS I. De unione capitis ad corpus.
Articulus II. De influentia capitis ad corpus.
QUAESTIO II. DE SCIENTIA CHRISTI.
QUAESTIO III. DE POTENTIA CHRISTI.
TRACTATUS QUARTUS. DE VOLUNTATE ORATIONE ET MERITO CHRISTI
QUAESTIO I. DE VOLUNTATE CHRISTI.
QUAESTIO II. DE ORATIONE CHRISTI.
CAPUT I. UTRUM CHRISTUS ORAVERIT SECUNDUM AFFECTUM RATIONIS VEL SENSUALITATIS .
CAPUT II. UTRUM CHRISTUS IN OMNI ORATIONE SUA FUERIT IN OMNIBUS EXAUDITUS .
QUAESTIO III. DE MERITO CHRISTI.
MEMBRUM I. Utrum proprie ponendum sit in Christo meritum .
MEMBRUM II. De tempore merendi quantum ad Christum.
MEMBRUM III. De causa merendi.
MEMBRUM IV. De effectu meriti Christi.
CAPUT I. QUID SIBI PER PASSIONEM MERUIT CHRISTUS.
CAPUT II. QUID CHRISTUS MERUIT NOBIS ET MAXIME PER PASSIONEM.
TRACTATUS QUINTUS. DE PASSIONE ET MORTE CHRISTI
QUAESTIO I. DE PASSIONE CHRISTI.
MEMBRUM II. De generalitate passionis Christi.
CAPUT I. DE GENERALITATE PASSIONIS CHRISTI RESPECTU PASSIBILIUM.
CAPUT II. DE GENERALITATE PASSIONIS CHRISTI RESPECTU PASSIONUM.
MEMBRUM III. De necessitate passionis Christi.
MEMBRUM IV. De convenientia passionis Christi.
CAPUT I. DE CONVENIENTIA PASSIONIS QUOAD DEUM.
MEMBRUM V. De quantitate passionis Christi.
MEMBRUM VI. De causalitate et effectu passionis Christi.
CAPUT I. DE EFFECTU PASSIONIS CHRISTI.
Articulus ii. De effectu reconciliationis ad Deum.
QUAESTIO II. DE MORTE CHRISTI.
CAPUT V. DE QUIETE CHRISTI IN SEPULCRO .
TRACTATUS SEXTUS. DE RESURRECTIONE CHRISTI ET DEMONSTRATIONE RESURRECTIONIS
QUAESTIO I. DE RESURRECTIONE CHRISTI.
MEMBRUM I. De veritate resurrectionis Christi.
MEMBRUM II. De causalitate et effectu resurrectionis.
CAPUT IV. DE MODO CAUSANDI RESURRECTIONIS.
MEMBRUM III. De tempore resurrectionis Christi.
QUAESTIO II. DE DEMONSTRATIONE RESURRECTIONIS CHRISTI.
MEMBRUM I. De argumentis apparitionis in generali.
MEMBRUM II. De argumentis apparitionis in speciali.
CAPUT II. DE ARGUMENTO APPARITIONIS QUANTUM AD TACTUM.
TRACTATUS SEPTIMUS. DE ASCENSIONE CHRISTI AD CAELOS ET AD DEXTERAM PATRIS SESSIONE
QUAESTIO I. DE ASCENSIONE CHRISTI.
CAPUT VI. DE TERMINO ASCENSIONIS.
CAPUT VII. PROPTER QUID SIT ASCENSIO.
Articulus II. Quis fuit fructus ascensionis quantum ad nos.
QUAESTIO II. DE SESSIONE CHRISTI AD DEXTERAM PATRIS.
MEMBRUM I. De signis praecedentibus adventum Christi ad iudicium.
CAPUT I. DE SIGNIS PROXIMIS ADVENTUS CHRISTI AD IUDICIUM.
MEMBRUM II. De loco et tempore iudicii.
MEMBRUM III. De persona venturi iudicis.
UTRUM CORPUS ADAE FUIT A DEO .
Circa primum sic: a. Formavit Deus hominem de limo terrae, Gen. 2,7, quod intelligitur quantum ad corpus.
b. Item, Iob 10,8: Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me, et, ut patet ex Glossa , loquitur ibi Iob in persona hominis simpliciter sive hominis primi; Glossa : " Fecerunt secundum animam, totum in circuitu secundum corpus "; et post : " Manibus dicitur factus, praemisso consilio : Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram ".
c. Item, si corporis alicuius decebat Deum esse causam, maxime decebat eum esse causam corporis primi hominis, cum in genere corporum fuerit nobilissimum: sed constat quod aliquod corpus conditum est a Deo, scilicet corpus supremum) ergo etc.
d. Item, Augustinus, 83 Quaestionum, 35 , arguit omne corpus esse a Deo, sic: " Omne bonum a Deo ; omne speciosum bonum ; ergo omne speciosum a Deo ; sed omne corpus, ut corpus sit , aliqua specie continetur: ergo omne corpus a Deo ". Ex hoc potest argui ulterius: ergo corpus Adae est a Deo.
Contra: 1. Sicut in genere essendi extrema non coniunguntur nisi per medium, ita in genere operandi inter primam causam et effectum ultimum debet intercidere operatio causae mediae ; sed Primum est causa prima, corpus humanum ultimus effectus; ergo inter haec debet intercidere causa media in operando ad hoc quod sit effectus ultimus, scilicet corpus humanum.
Quod corpus humanum sit ultimus effectus, confirmatur theologice: Nam corpus humanum est ultima creatura in operibus sex dierum. Similiter et philosophi, istum ponentes ordinem: ut primo sit Deus, deinde angelus, deinde corpus caeleste, deinde elementa, quae sunt corpora simplicia, deinde mineralia, deinde vegetabilia, deinde sensibilia, ultimo corpus humanum.
2. Item, Primum est substantia immobilis et immutabilis, corpus humanum substantia mobilis et mutabilis: inter haec autem est aliqua substantia mobilis et immutabilis, ut corpus caeleste, quod est mobile quoad situm, immutabile quoad formam ; est et alia, quae immobilis, sed mutabilis, ut terra, quae est immobilis quantum ad situm et mutabilis quantum ad formam nulla autem creatura est immobilis et immutabilis, sed solus Deus .
Quod patet per Gregorium Nyssenum ostendentem quod haec duo in creatura esse non possunt: unde dicit cap. 1: "Sapientia Dei, proprietates uniuscuiusque permutans, immobilem naturam convertibilem fecit, mobilem vero inconvertibilem, providentia quadam haec ita dispensans, ne quod divinae naturae est singulare vel proprium, id est immobilitas et incommutabilitas in aliqua creatura conspecta Deum aestimare faceret creaturam, ostendens haec extrema,'caelum scilicet et terram, participare has proprietates, ut caelum sit mobile, sed immutabile,
terra immobilis, sed mutabilis". Sed sicut est ordo in essendo, ita debet esse in operando sive in causando : aliter enim destrueretur bonum ordinis in universo; et si sic, erit ultima substantia, scilicet corpus humanum, a mediis vel a media.
3. Item, causa primaria causando influit super suum causatum ; sed sua influentia est ex infinita potentia; igitur quod est immediate causatum influentia divinae potentiae, maximae debet esse potentiale; ergo, cum corpus primi hominis maximae fuerit infirmitatis, non videtur fuisse effectus primae potentiae.
Si dicatur quod ex actu ipsius Adae secuta est haec infirmitas - contra: Plus erat causa prima potens influere quam aliquod aliud infirmare vel destruere; non ergo videtur ex aliquo infirmitatem huiusmodi incurrisse, si esset immediatus effectus primae potentiae.
Si adhuc diceretur quod, licet conditum fuisset corpus primi hominis a summa potentia, non tamen ex hoc sequeretur quod non esset impotens sive infirmum - contra: Bonitati artificis attestatur bonitas artificiati, eodem modo videtur quod potentiae artificis attestetur potentia artificiati.
4. Item, corpus humanum in genere rerum est ultimae compositionis, quia maxime est compositum : unde inter creaturas maxime distat a summo simplici: propter quod videtur quod, si quae non tantum distant, causantur a causis mediis, et istud .
5. Item, Dionysius : "Optimi est optima facere "; igitur, cum corpus hominis primi, in quantum corpus est sive determinatum omnino in esse corporali, non fuerit de numero optimorum, non fuit productum in esse ab Optimo.
6. Item, ut habetur in Commento super librum De causis : "Anima facta est causa corporum, et facta est creata ab intellectiva quae est ante ipsam "; sed magis decet divinam providentiam creare animas per se quam corpora, cuiuscumque sint conditionis; igitur, si non per se creat animas, sed creatae sunt ab intelligentiis, ut habetur in verbo proposito, multo fortius et corpus, cuiuscumque sit conditionis, debet ab intelligentiis creari.
7. Item, corpus primi hominis productum fuit ad esse ultimum, scilicet beatitudinis, mediante creatura: similiter, et ratione fortiori, videtur quod productum fuerit ad esse primum aliqua creatura mediante, cum esse ultimum sit nobilius quam primum.
8. Item, prima rerum conditio lex erat originalis naturae succedente; unde Basilius, in Hexaemeron, V, in fine : " Naturae ratio, ex priori Dei mandato sortita principium, per omne transit aevum, donec ad communem terminum finemque perveniat". Si ergo corpus humanum in processu naturae originalis ab alio corpore eiusdem generis producitur in esse mediante virtute superiori
homo enim generat hominem et sol
videtur quod similiter tunc debuit in esse produci.
(Solutio): Ad hoc potest dici quod corpus primi hominis fuit conditum a Deo, ut ex textu Gen. 2,7 patet, non ab angelo vel alia creatura . Unde Augustinus, Super Genesim ad litteram :"Formare vel aedificare costam ut mulier esset, usque adeo non potuit nisi Deus, ut nec illud quidem carnis supplementum in corpore viri, quod in illius costae successit locum, ab angelis esse crediderim, sicut nec ipsum hominem de terrae pulvere ". Ratio autem quare decebat divinam providentiam ut homo, etiam secundum corpus, esset a Deo, est quaedam ex duabus completa quarum prima est sumpta a causa exemplari, secunda a causa finali. Prima est haec : Homo secundum corpus est imago Dei, quia sicut Deus est principium simpliciter omnium, sic homo, secundum corpus, corporum omnium sui generis fuit principium. Unde II Sententiarum, 17 dist : "Imago Dei in homine apparuit, quia sicut Deus omnibus rebus extitit principium creationis, ita homo omnibus hominibus principium generationis "; proximitas enim imaginis ad illud cuius est imago, omnem renuit mediationem in creando sicut in imitando . Alia est haec: Cum Deus sit alpha et omega, principium et finis, Apoc. 1,8, voluit ut homo, quantum ad utramque sui partem, a nullo alio sortiretur esse, ut se totum sciret Deo esse obnoxium, quem etiam quantum ad corpus tantum nobilitavit ut illi soli serviret, ut eum assequeretur quasi finem. Nec est contra hoc quod omnes homines sunt Deo omnino obnoxii, quia omnes in primo homine quodam modo conditi sunt. Non enim conditus fuit primus homo, etiam quantum ad corpus, solum ut res quaedam singularis, sed potius ut generale principium omnium corporum generis humani. Praeterea, successores primi hominis non sunt ea ratione imago Dei quantum ad corpus qua ipse; unde tota ratio, qua convenit primum hominem a Deo formari, non convenit eis.
1-2. Ad prima duo obiecta dicendum quod, licet ordo creandi conveniat partibus universi sicut essendi, non tamen attendendus est ordo iste in productione principiorum originalium in esse, quorum unum erat primus homo secundum corpus, sed potius in productione principiatorum sive causatorum ab eisdem, immo conveniebat ut a causa primaria et summa immediate producerentur in esse secundariae et inferiores et ab utrisque effectus ultimi, scilicet qui non sunt de numero causarum. Theologi vero ponunt ipsum ultimum conditione
unde Hugo : " Constat creationem hominis rerum omnium visibilium conditione posteriorem quidem tempore, sed causa priorem fuisse, quia qui factus est post omnia, propter eum facta sunt omnia "
philosophi autem natura, eo modo quo compositum posterius est simplici natura et magis compositum minus composito: omnium enim corporum corpus hominis est compositionis maximae, cuius ratio infra patebit .
3. Ad tertium dicendum quod influentia a Primo, qua creaturae exeunt in esse, non est naturalis vel necessitatis, sed est electiva. Propter quod secundum Ubertatem electionis influentis sunt quaedam potentiora, quaedam minus potentia. Unde non sequitur si maxima est potentia causae influentis, quod propter hoc maximae sit potentiae ipse effectus. Primaria autem causa dicitur maxime influere a Philosopho , quia quod aliae causae influunt super causata, hoc habent a causa prima: unde , quia aliae causae habent potestatem influendi ab ipsa et cum hoc in omni actione ipsa est intime agens, ideo dicitur maxime influere.
A d i d quod inducitur quod bonitas artificis attestatur bonitati artificiati' ,
dicendum quod non est simile: esse enim boni determinatum est in sui communicatione sive diffusione. Unde, quando aliquid est sui diffusivum sive communicativum, sicut accidit in rei creatione, hoc est quia bonum est et quantum ad hoc se esse bonum ostendit. Unde, etsi quis per potentiam aliquid alii communicat vel per scientiam, per se loquendo hoc ut bonus facit, non ut potens vel sciens. Quia igitur in creatione rei est diffusio quaedam a causa in causatum et communicatio, bonitas causae attestatur bonitati causati, non autem potentia potentiae vel sapientia sapientiae. Unde bene sequitur ' causa est bona, ergo effectus, per se loquendo' ; non autem sequitur ' causa est potens vel sapiens, ergo effectus'.
4. Ad aliud dicendum quod est distantia multiplex creatorum a prima causa sicut appropinquatio sive approximatio. Est enim appropinquatio per conformitatem et quantum ad esse et quantum ad nobilitatem sive dignitatem: similiter est duplex distantia per difformitatem duplicem. Creaturae spirituales, scilicet angelus et anima, utroque modo maioris sunt approximationis creaturis corporalibus et minoris distantiae; sed inter res corporales secundo modo propinquitatis 1. fuit corpus primi hominis maximae propinquitatis et minoris distantiae, quia maximae dignitatis et nobilitatis, utpote inter omnia corpora maxime imago Dei sive homo secundum illud, et quod mediante sui perfectione est Deo uniendum unione gloriae et sic beatificandum. Licet igitur maxime distet a Deo ratione suae compositionis, minime tamen distat et maximae est appropinquationis ratione suae dignitatis vel nobilitatis.
5. Ad aliud dicendum quod corpus primi hominis erat optime factum et de optimis, immo potius optimum in genere corporum, tum ratione finis, utpote speciali ministerio Deo serviturum et consequenter beatificandum, tum quia principium omnium sui generis. Licet igitur non sit de optimis simpliciter, est tamen de optimis in genere corporum. Praeterea, etsi non fuerit optimum per se, fuit tamen optimum in universo, quasi quodam modo necessarium ad perfectionem universi.
6. A d a 1 i u d dicendum quod i llud verbum'anima creata est ab intellectiva 'simpliciter loquendo falsum est et haeresim sonat , tamen aliquo modo intellectum habet veritatem. Secundum autem quod 'creare' dicitur quandoque communiter, prout dicitur productio in esse cuiuscumque sive substantiae sive accidentis, secundum quod dicit Psalmista : Emitte spiritum tuum et creabuntur , scilicet quantum ad innovationem in bonis operibus, sic potest dici quod animae creantur ab angelis, quia multae innovationes fiunt in animabus mediantibus angelis, a quibus animae frequenter recipiunt illuminationes: sed prout'creare' dicitur proprie productio rei de nonente in ens, sic est falsum. - Aliter etiam potest intelligi et habet verum intellectum secundum ponentes intelligentias esse motores orbium caelestium , quia, cum motu orbium fiunt corpora organizata et sic disponuntur et aptantur ad animarum susceptionem, cum hujusmodi motus fiat ab intelligentiis secundum hanc opinionem, aliquo modo loquendo, sed valde per accidens, potest dici animas creatas esse ab intelligentiis. Licet autem sic soleat exponi verbum praedictum, sanius tamen est illud ut simpliciter falsum negare quam sic exponendo concedere.
7. A d hoc quod obicitur quod ' corpus primi hominis productum est ad esse ultimum mediante creatura' etc. .: dicendum quod est esse primum, scilicet naturae, secundum, scilicet gratiae, tertium, scilicet gloriae, quorum nullius est operator creatura, cooperari tamen potest ad unumquodque. Dicit enim Augustinus, IX Super Genesim ad litteram : " Solus uniuscuiusque naturae creator est Deus, non quod nulla sit angelorum operatio ut quid creetur, sed non ideo sunt creatores". Loquitur enim Augustinus de formatione mulieris ex costa viri, quam ipse dicit quamdam creationem, forte ratione multiplicationis qua de tantilla materia fiebat corpus tantum: quae quidem formatio fuit a Deo, tamen, ut ipse dicit , aliquod fuit ibi ministerium angelorum. Eodem modo Deus est per se operator et dator gratiae et gloriae, aliquo tamen modo angeli operantur, scilicet illuminando et excitando sive disponendo .
8. Ad ultimum dicendum quod prima rerum conditio est lex originalis naturae succedentis in hoc quod virtus et proprietates collatae rebus tunc conditis perseverant, et hoc principaliter quantum ad tria, scilicet quantum ad collationem virtutis et proprietatum quae requiruntur ad perfectum esse individui in se et quantum ad potestatem operandi temporibus congruis ad sui similis multiplicationem et quantum ad incessationem operationis hujusmodi, quousque sit status multiplicationis sive creationis rerum a divina providentia determinatus. Cum enim dixit Gen. 1, 11: Germinet terra herbam virentem, virtute huius verbi accepit terra virtutem fructificandi in se et renovandi fructum secundum congruam temporis renovationem et hoc ipsum incessabiliter faciendi quousque venerit status multiplicationis rerum.
De primo Basilius , Hexaemeron,V : " Germinet terra. Respice quoniam ex parva voce, ex praeceptione brevissima tellus arida sterilisque repente parturiens et ad effectum fructificationis impulsa, velut quodam luctuoso amictu deposito sumptisque laetioribus indumentis et cultu proprii decoris exultans, omnia, quae iussu caelesti conceperat, effundebat".
De secundo idem, in fine V libri : " Germinet terra. Parva ista praeceptio cogit terram vires proprias, quantas 1. habet, singulis annorum curriculis ad informandum genus herbarum, seminum lignorumque producere ". Et in principio V : " Vox, quae tunc emissa est, et prima illa praeceptio veluti lex quaedam naturae fuit et inhaesit terrae, creandi fructificandique sibi praebens in posterum facultatem ".
De tertio idem Basilius, in principio IX : " Adverte igitur Dei verbum currens per omnem creaturam, quod olim coepit, sed usque nunc operatur et properat ad finem, donec consummationem mundus accipiat. Sicut enim pila cum ab aliquo fuerit impulsa, cum spatia divexa repererit, ipsa, sui volubilitate locique proclivitate velocius incitata, profertur nec prius stare poterit quam ad plana descendat, ita natura rerum, Dei praeceptione commota, nascentium morientiumque passim facturam penetrans, uniuscuiusque generis sobolem per similitudinem sui custodit aequaliter, donec ad statutum terminum valeat pervenire. Equum enim facit equo succedere et leonem leoni et aquilam aquilae et singulas animantes sequentium successione servata usque ad finem omnium exitumque perducit. Nullum enim tempus valebit proprietates animantium commutare, sed tamquam nuper constituta natura, ita recens fertur cum tempore ". Unde non dicitur lex naturae servari quoad hoc quod produceretur corpus ex corpore, sicut modo fit per decisionem substantiae, sed modis praetactis: tunc enim oporteret generationem esse vel circularem vel infinitam a parte ante.