Thomas Aquinas, In IV Sententiarum – In Libros Sententiarum

Ulterius. Videtur quod delectationi quae est in considerando, sit aliqua tristitia contraria. Fatigatio enim est tristitiae causa. Sed in considerando accidit fatigatio. Ergo in considerando accidit tristitia; ergo delectationi quae est in considerando, aliqua tristitia contraria est.

Argumentum 2

Praeterea, sicut contingit aliquid considerare ut conveniens, ita contingit considerare aliquid ut nocivum. Sed consideratio convenientis causat delectationem.

Ergo consideratio nocivi causat tristitiam; et sic idem quod prius.

Argumentum 3

Praeterea, omnis actio quae est contraria habitui inhaerenti, est tristitiae causa; sicut ei qui habitum injustitiae habet, est contristabilis operatio justi. Sed contingit aliquem habentem habitum alicujus scientiae prodire in actum contra rationem habitus inhaerentis; sicut cum grammaticus non grammatice loquitur, et dialecticus non recte syllogizat.

Ergo in considerando potest esse tristitia; et sic idem quod prius.

Sed Contra 1

Sed contra est quod philosophus dicit in 1 topic., quod delectationi quae est ab eo quod est considerare, non est aliqua tristitia contraria.

Sed Contra 2

Praeterea, considerationes procedunt ex rationibus rerum in anima existentibus. Sed rationes rerum etiam contrariarum in anima existentes non sunt contrariae, ut dicitur in 7 metaph..

Ergo nec delectationi quae ex consideratione causatur, aliquid potest esse contrarium.