Κωνσταντῖνος ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἔτη ηʹ, (64) Λέων ὁ υἱὸς Κωνσταντίνου ἔτη εʹ, (65) Κωνσταντῖνος σὺν τῇ ὀρθοδόξῳ μητρὶ αὐτοῦ Εἰρήνῃ ἔτη ιʹ. Τούτων (ἔτος ηʹ) γέγονεν ἡ ἐν Νικαίᾳ σύνοδος τὸ βʹ. (66) Κωνσταντῖνος μόνος ἔτη ηʹ, (67) ἡ μήτηρ αὐτοῦ Εἰρήνη πάλιν ἔτη εʹ μῆνας βʹ, (68) Νικηφόρος ἔτη ζʹ (μῆνας θʹ), (69) Σταυράκιος (ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἔτος) αʹ μῆνα αʹ, (70) Μιχαὴλ ἔτος αʹ μῆνας θʹ, (71) Λέων ἔτη ζʹ μῆνας εʹ, (72) Μιχαὴλ ἔτη η μῆνας θʹ, (73) Θεόφιλος ἔτη ιβʹ μῆνας γʹ. [ιβʹ] (74) Θεοδώρα ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ Μιχαὴλ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἔτη (κʹ ?), (75) (209b) Βασίλειος ὁ Μακεδὼν ἔτη ιθʹ, (76) Λέων ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἔτη κζʹ, (77) Ἀλέξανδρος [ὁ ἀδελφὸς Λέοντος] ἔτος αʹ μῆνα αʹ, (78) Κωνσταντῖνος, ὁ υἱὸς Λέοντος, μετὰ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Ζωῆς ἔτη ζʹ, (79) Ῥωμανὸς ὁ Ἀρμενιακὸς, ὁ πενθερὸς αὐτοῦ τοῦ Κωνσταντίνου, ἔτη [κ]ζʹ, (80) Κωνσταντῖνος ὁ βασιλεὺς πορφυρογέννητος, αὐτοῦ τὸ βʹ, ἔτη ιεʹ, (81) Ῥωμανὸς ὁ υἱὸς Κωνσταντίνου ἔτη γʹ μῆνας δʹ, (82) Βασίλειος καὶ Κωνσταντῖνος οἱ υἱοὶ Ῥωμανοῦ μετὰ τῆς μητρὸς αὐτῶν Θεοφανοῦς, μῆνας ʹ, (83) Νικηφόρος Καππάδοξ ὁ Φωκᾶς ὁ εὐσεβὴς καὶ φιλοδίκαιος, ἔτη ʹ μῆνας δʹ, (84) Ἰω. ὁ Τζιμισχῆς ἔτη γʹ, (85) Βασίλειος ὁ υἱὸς Ῥωμανοῦ τοῦ ποιήσαντος τὰ ἰσοκοδ[ίκια] καὶ τὴν 1285 μεγάλην νεαρὰν, ἐβασίλευσε τὸ βʹ, ἔτη νγʹ, (86) Κωνσταντῖνος ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἔτη γʹ, (87) Ῥωμανὸς ὁ Ἀργυρὸς ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ τῶν Βλαχερνῶν πνιγεὶς, ἔτη [εʹ], (87) Μιχαὴλ ὁ Παφλαγὼν διὰ συνεργείας Ἰωάννου ἀδελφοῦ αὐτοῦ ὀρφανοτρόφου, ἔτη ζʹ μῆνας γʹ, (89) Μιχαὴλ ὁ ἀπὸ Καισαρείας, ὁ ἀνεψιὸς αὐτοῦ ὁ Καλαφάτος, ὁ τυφλωθεὶς ἐν τῷ Σίγματι παρὰ Νικολάου ἐπάρχου τοῦ καὶ παρακοιμωμένου καὶ τῶν λοιπῶν ἀρχόντων, μῆνας θʹ, (90) Κωνσταντῖνος ὁ Μονομάχος 920 ἔτη ιβʹ μῆνας ʹ, (91) Μιχαὴλ ὁ ἀπὸ Βασιλ[είου] ἔτος αʹ, (92) Θεοδώρα ἡ Πορφυρογέννητος, ἔτη βʹ. (93) Ἰσαάκιος ὁ Κομνηνὸς ἔτη γʹ, καὶ νοσήσας ἀπεκάρη προβαλλόμενος βασιλέα Κωνσταντῖνον τὸν ∆οῦκα, αὐτὸς δὲ ἐμονάχησεν ἐν τοῖς Στουδίου. (94) Κωνσταντῖνος ὁ ∆οῦκας ἔτη ηʹ μῆνας γʹ, καὶ τελευτῶν κατέλιπε βασιλεύειν μετὰ φρικτῶν ὅρκων καὶ ἰδιοχείρων συνόδου τε καὶ τῆς συγκλήτου τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τοὺς παῖδας. (95) Εὐδοκία ἡ τοῦ ∆ουκὸς ἐβασίλευσε μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς ἔτη γʹ, καὶ ἔλαβεν ἄνδρα τὸν ∆ιογένην ἀναγορεύσασα τοῦτον βασιλέα· (96) καὶ ἐκράτησεν ἀπὸ Ἰανουαρίου μηνὸς ἔτους φοʹ· ὁ αὐτὸς Ῥωμανὸς ὁ ∆ιογένης ἐβασίλευσε χρόνους γʹ· στρατεύσας δὲ κατὰ Περσῶν διαφόρως, ἐν τῇ γʹ αὐτοῦ ἐκστρατείᾳ ἐκρατήθη αἰχμάλωτος παρὰ τοῦ Σουλτάνου τῶν Τούρκων. (97) Τοῦτο δὲ μαθοῦσα Εὐδοκία ἡ δέσποινα γράφει πρὸς τὰ θέματα καὶ τὰ κάστρα τοῦ μὴ δέξασθαι αὐτὸν, εἰ διασωθείη ἀπὸ τῆς αἰχμαλωσίας, ἀλλ' ἐξουθενεῖν αὐτὸν καὶ ἀποβδελύττεσθαι. (98) Καὶ αὖθις ἀπεκατεστάθη Μιχαὴλ ὁ ∆οῦκας ἅμα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Εὐδοκίᾳ, (99) ἣν καὶ καταβιβάσας τοῦ παλατίου ἀπέκειρε μοναχὴν, μοναρχήσας αὐτὸς καταλειφθείς. Καὶ κρατήσας χρόνους ιʹ καταβιβάζεται παρὰ Νικηφόρου τοῦ Βοτονιάτου, ὃς καὶ ἐκράτησε χρόνους γʹ, καὶ κατεβιβάσθη παρὰ τοῦ κυρίου Ἀλεξίου, (100) ὃς καὶ ἐβασίλευσε κατὰ τὴν βʹ τοῦ Ἀπριλλίου μηνὸς ἰνδ. δʹ τοῦ φπθʹ ἔτους, καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη λζʹ μῆνας εʹ. (101) Ἰω. ὁ Πορφυρογέννητος ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἐβασίλευσε μηνὶ Αὐγούστῳ, ἰνδ. ιαʹ ἔτους χκʹ, καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη κεʹ. [Εστι] δ[ὲ] καὶ [τοῦτο περὶ τῶν βασιλέων τῶν Ῥωμ.] γεγραμμένον· Ρομφαία ̔Ρωμανὸσ Νικητοῦ Νικηφόροσ ἰωμένη Ιω. Τζιμισκῆσ [β]λάπτουσα Βασίλειοσ κόσμον· Κωνσταντῖνοσ ῥόπαλον, ̔Ρωμανὸσ μικρὸν Μιχαὴλ μικρὸν Μιχαὴλ κόσμου Κωνσταντῖνος... λύτρα [Μιχαὴλ...] φέρεις. Ἀπὸ τοῦ κυρίου Ἀλεξίου 921 Κομνηνοῦ γʹ εἰσὶν ἕτεραι βασιλεῖαι, ὧν ὁ ἀριθμὸς ἀποκεκρυμμένος τυγχάνει· τελευταῖον, ὡς τὸ ἱστορικόν φησιν, ἀπὸ τῶν ὧδε μέχρι τῆς συντελείας διὰ ηʹ λέγοντ[αι]· εἰ[σὶν] αἱ τῶν μελλόντων βασιλεῖαι, [αἱ] τοῦ Ἀντιχρίστου, ἕτερος ἱστορικός φησιν· [καὶ] ὁμοῦ τὸ [τῶν βασιλέων] ρα... · ἔλαβα ···ρρ··ει νοεμβρίου [ἔτει] λθʹ νώκαρα τὸν πολέμιον ἐπὶ ἔτος χξαʹ. νοεμβρίῳ ι[γʹ] ἡμέρᾳ Παρασκευῆς[13 Nov. 1153, Veneris die].