Acta Benedicti Pp. XVI 445

discipulis. Novitius exemplaris, suam devotionem erga Iesum Infantem

ostendit hoc addens nomen ad illud quod in Baptismate acceperat. Hoc modo

Euphrasius a Iesu Infante nominatus est. Post curricula Burgi et Victoriae,

studia Flaviobrigae explevit, ubi, die XVIII mensis Martii anno MCMXXII, vota

nuncupavit sollemnia. Sacerdos Blendii die XXIII mensis Septembris anno

MCMXXIII est ordinatus atque Superiores Ordinis statim miserunt eum ut

moralem doceret theologiam. Deinde ad sacerdotale ministerium in urbem

Begoña est destinatus. Breve post tempus anachoreticum in Hoz de Anero,

moderatores eum in Poloniam miserunt, in coenobium Cracoviae, ut munus

exerceret professoris apud alumnos Carmelitanos. Ibi duos fere mansit annos,

pietate et sapientia eminens. Valetudinis affectio atque institutio novae Pro-

vinciae Carmelitanae in Hispania fecerunt ut Moderator provincialis Venera-

bilem Servum Dei in Hispaniam revocaret. Etenim anno MCMXXVIII Burgi

Carmelitanis scriptis typis edendis se dedit atque anno MCMXXIX Ovetum sicut

theologiae praeceptor est destinatus. Hic usque ad finem vitae suae mansit.

Aestimatus sicut spiritus moderator et confessarius, etiam altam ob ingenii

culturam, in Capitulo Provinciali Burgi habito, die VIII mensis Maii anno

MCMXXXIII, tantummodo XXXVI annos natus, Prior Oveti est nominatus, uti

signum aestimationis quam apud confratres sibi conciliaverat. Fervidus,

austeritati et mortificationi deditus sicut decet verum Carmelitanum, semper

maturo sensu vitam gessit et sine affectatione, promptus ad suis subditis

serviendum cum mansuetudine et humilitate. Instante persecutione, praeser-

tim de discipulis fuit sollicitus, quos in tuto collocavit. Sauciatus, postremus

omnium reliquit claustrum. Ad amicorum familiam confugit atque, paucis

transactis diebus, in valetudinarium est acceptus. Hic tamen sicut religiosus

est detectus, violenter tractus per vias, atque crudeliter, sine ullo processu,

sed manuballista est interfectus ob acerbum odium fidei catholicae, quam

Venerabilis Servus Dei sua vita suaque morte est testificatus.

Pupulus Dei eum statim martyrem fidei reputavit. Labentibus annis,

martyrii fama magis in dies diffundebatur, quapropter Archiepiscopus

Ovetensis Inquisitionem Dioecesanam annis MCMXCII - MCMXCIV instruxit,

quae iuridice die XVI mensis Decembris anno MCMXCIV est approbata.

Peractis rite omnibus iure statutis, audita sententia Congressus Peculiaris

Consultorum Theologorum diei XXV mensis Februarii anno MMV, atque

emisso positivo iudicio a Patribus Cardinalibus et Episcopis die XIV mensis

Novembris anno MMVI, Nos Ipsi die XVI mensis Decembris anno MMVII

praecepimus ut Congregatio de Causis Sanctorum promulgaret Decretum