OPUSCULUM VII.

DE REGIMINE ANIMAE

i. Primum omnium necesse habes, anima mea, altissime, piissime et sanctissime de optimo Deo sentire , certa videlicet fide credendo, attenta mente considerando et perspicaci rationis intuita cum admiratione perspiciendo.

2. Altissime quidem de optimo Deo sentis, si cuncta de nihilo creantis et supportant immensam potentiam, cuncta gubernantis et ordinantis infinitam sapientiam, cuncta iudicantis et retribuentis interminatam iustitiam fideli, pio et perspicaci contuitu credis, miraris et laudas , et extra te exiens et intra te regrediens et supra te transcendens, ut illud propheticam veraciter decantes: Exsultauerunt filiae Iudae propter iudicia tua, Domine, quoniam tu Dominus

altissimus super omnem terram, nimis exaltatus es super omnes deos.

Piissime de optimo Deo sentis, si eiusdem immensam misericordiam admiraris, amplexaris et benedicis ut summe benignam in humanitatis et mortalitatis nostrae assumtione, ut summe viscerosam in crucis et mortis perpessione, et ut summe liberalem in Spiritus sancti datione et Sacramentorum institutione, cum se ipsum liberalissime communicet in Sacramento altaris, quatenus illud Psalmi ex animo cantes: Suavis Dominus universis , et miserationes eius super omnia opera eius.

Sanctissime de optimo Deo sentis, si eiusdem inexplicabilem sanctitatem advertis, miraris et laudas atque illi cum beatis Seraphim Sanctos, Sanctus,

Sanctus proclamas. Sanctus primo, hoc est in se ipso sanctitatem ita summe ac purissime habens, ut impossibile sit, ipsum aliquid nisi sanctum velle vel approbare: Sanctus secando, hoc est sanctitatem ita perfecte in aliis diligens, ut impossibile sit, ipsum vere sanctitatem servantibus aut gratiae dona subtrahere aut gloriae praemia denegare: Sanctus tertio, hoc est ita severe oppositum sanctitatis abhorrens, ut impossibile sit, ipsum peccata non reprobare aut impunita relinquere. Quodsi sic senseris, cum legislatore cantabis : Deus fidelis et absque ulla iniquitate, iustus et rectus.

3. Post hoc oculos mentis tuae ad legem Dei . converte, quae iubet, te exhibere Altissimo cor humile, Piissimo cor devotum, Sanctissimo cor illibatum.

Cor, inquam, humile debes exhibere Altissimo per reverentiam in animo, per obedientiam in facto, per honorificentiam in verbo et signo, quatenus secundum apostolicam regnlam et doctrinam omnia in gloriam Dei facias .

Cor autem devotum debes exhibere Piissimo per interpellationem precum ferventium, per degustationem spiritualium suavitatum, per actionem multiplicium gratiarum, ut anima tua iugiter per desertum ascendat in Deum sicut virgula fumi ex aromatibus myrrhae et thuris .

Cor vero illibatum exhibere debes sanctissimo Sponso, ut nullas in te regnet nec sensu nec consensu nec affecta corporeae voluptatis applausus, nullus terrenae cupiditatis appetitus, nullus internae malignitatis affectus, quatenus, omni exclusa macula peccati, possis cum Psalmista cantare: Fiat cor meum immaculatum in iustificationibus tuis, ut non confundar.

4. Attende igitur diligenter et vide, si haec omnia a iuventute servasti. Quodsi hoc in conscientia tua repereris, non tibi hoc tribuas, sed dono Dei illique gratias agas. Quodsi te inveneris semel vel pluries in uno horum, vel pluribus, vel forte in omnibus aut graviter aut leviter deliquisse sive per infirmitatem, sive per ignorantiam, sive ex certa scientia inenarrabilibus gemitibus studeas reconciliari Deo et ad exhibendam ei emendam spiritum virtutis assume, ut possis cum poenitente veraciter cantare ac psallere : Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.

5. Debet antem dolor animi duos habere comites, ut sit purgativus animae et placativus Dei, scilicet Umorem divini iudicii et ardorem interni desiderii, u l recnperes timendo cor humile, desiderando cor devotum, dolendo cor illibatum.

Time igitur diuina iudicia, quae sunt abyssus multa . Time, inquam, vehementer, ne forte, quamquam sis aliqualiter poenitens, adhuc tamen Deo displiceas: time vehementius, ne post hoc Deum iterum offendas: time etiam vehementissime, ne finaliter a Deo discedas, semper carens lumine, semper ardens igne, nunquam carens verme, nisi per veram poenitentiam in gratia finali decedas, ut sic cum Propheta decantes: Confige timore tuo carnes meas; a iudiciis enim tuis timui.

6. Dole quoque et satage propter commissa peccata. Dole, inquam, vehementer propter annihilationem omnis boni divinitus tibi dati: dole vehementius propter impugnationem Christi pro te nati et crucifixi : dole vehementissime propter vilipensionem Dei, cuius transgrediendo leges inhonorasti maiestatem, denegasti veritatem, offendisti bonitatem totamque universum dehonestasti, deformasti, deordinasti, dum, divinis adversando statutis, imperiis et iudiciis, omnibus tibi servientibus propter Deum abusa es naturis, Scripturis, iustitiis, misericordiis, donis gratuitis et praemiis repromissis. Quibus diligenter consideratis, luctum unigeniti fac tibi planctum amarum ; deduc quasi torrentem lacrymas per diem et noctem, non des requiem tibi, neque taceat pupilla oculi tui.

7. Desidera nihilominus divina charismata, divini amoris flamma in Deum conscendens, qui to peccantem tam patienter sustinuit, tam longanimiter exspectavit, tam misericorditer ad poenitentiam reduxit, tibi concedendo veniam, infundendo gratiam, promittendo coronam, dum tamen eidem impendas

vel potius ab ipso suscipias quod ei rependas

sacrificium contribulati spiritus, cordis contriti et humiliati per, compunctionem amaram, per confessionem veridicam, per satisfactionem condignam. Desidera , inquam, vehementer divinam complacentiam per largam immissionem Spiritus sancti, desidera vehementius divinam conformitatem per expressam imitationem Christi crucifixi, desidera vehementissime divinam comprehensionem per apertam visionem Patris aeterni, ut veraciter cum Propheta decantes: Sitivit anima mea ad Deum fortem, vivum: quando veniam et apparebo ante faciem Dei?

8. Porro, ut hunc in te spiritum timoris, doloris et ardoris intrinsecus serves, exerce te foris ad omnimodam modestiam, iustitiam, pietatem, quatenus iuxta documentum Apostoli abnegans impietatem et saecularia desideria, sobrie et iuste et pie vivas in hoc saeculo.

Exerce itaque te ad omnimodam modestiam, ut iuxta Apostoli doctrinam modestia tua nota sit omnibus hominibus. Ad modestiam, inquam, parsimoniae in victu et vestitu, in somno et vigilia, in otio et labore, ut in nullo excedas.

Ad modestiam disciplinae per moderamen silentii et loquelae, moeroris et gaudii, mansuetudinis et rigoris, iuxta quod opportunitas exigit et recta ratio dictat.

Ad modestiam honestatis per regulationem , ordinationem et compositionem actuum, motuum, gestuum, vestimentorum seu habituum, membrorum et sensuum, iuxta quod moralis honestas et regularis observantia id exposcit, ut merito sis de illorum numero, quibus Apostolus dicit : Omnia honeste et secundum ordinem fiant in vobis.

9. Exerce te quoque ad iustitiam, ut tibi illud propheticum veraciter possit aptari: Propter veritatem et mansuetudinem et iustitiam etc. Ad itt-stitiam, inquam, integram per zelum divini honoris, per observantiam divinae legis, per desiderium fraternae salutis.

Ad iustitiam ordinatam per obedientiam ad superiores, per sociabilitatem ad pares, per castigationem ad inferiores.

Ad iustitiam perfectam, ut omni veritati assentias, bonitati faveas, malitiae ad verseris tam mente quam verbo quam opere, nihil agens alii, quod tibi nolis fieri, nihil negans alii, quod tibi velis impendi, quatenus illorum sis imitatrix perfecta, quibus dicitur : Nisi abundaverit iustitia vestra plus quam Scribarum et Pharisaeorum, non intrabitis in regnum caelorum.

10. Exerce te tandem ad pietatem, quia, ut dicit Apostolus , pietas ad omnia valet, promissionem habens vitae, quae nunc est, et futurae. Ad pietatem, inquam, divini cultus, attente, devote et reverenter horas canonicas persolvendo, quotidiana confitendo peccata et deplorando, sacratissimam pro tempore eucharistiam sumendo et quotidie Missam audiendo.

Ad pietatem salvationis animarum, nunc adiuvando per orationum frequentiam, nunc per sermonum informationem, nunc per exemplorum incitamenta, ut qui audit dicat: Veni . Hoc tamen sic sapienter oportet fieri, ut salutis propriae dispendium non incurras.

Ad pietatem relevationis corporalium necessitatum in supportando patienter, consolando amicabiliter, subministrando humiliter, hilariter et misericorditer, ut sic divinam impleas legem, cum dicat Apostolus : Alter alterius onera portate, et sic adimplebitis legem Christi. Ad quae omnia prosequenda super omnia credo valere memoriam Crucifixi, ut dilectus tuus tanquam fasciculus myrrhae inter mentis tuae ubera iugiter commoretur ; quod tibi ipse praestare dignetur qui est benedictus in saecula saeculorum. Amen.

Explicit.