S. AURELII AUGUSTINI HIPPONENSIS EPISCOPI DE SANCTA VIRGINITATE LIBER UNUS .

 CAPUT PRIMUM.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 10. Nam ne illo quidem debent continentium meritis se conferre conjugia, quod ex eis virgines procreantur: hoc enim non conjugii bonum est, sed natura

 CAPUT XI.

 12. Habeant conjugia bonum suum, non quia filios procreant, sed quia honeste, quia licite, quia pudice, quia socialiter, procreant, et procreatos pari

 13. Unde mirabiliter desipiunt, qui putant hujus continentiae bonum non esse necessarium propter regnum coelorum, sed propter praesens saeculum quod

 CAPUT XIV.

 CAPUT XV.

 CAPUT XVI.

 CAPUT XVII.

 CAPUT XVIII.

 CAPUT XIX.

 20. Absit ergo ut ita dixerit Apostolus nuptis sive nupturis, Ego autem vobis parco tanquam noluerit dicere quae poena conjugatis in futuro saeculo d

 CAPUT XXI.

 CAPUT XXII.

 CAPUT XXIII.

 CAPUT XXIV.

 CAPUT XXV.

 CAPUT XXVI.

 CAPUT XXVII.

 CAPUT XXVIII.

 CAPUT XXIX.

 CAPUT XXX.

 CAPUT XXXI.

 CAPUT XXXII.

 CAPUT XXXIII.

 34. Curiosas et verbosas malas innuptas Paulus apostolus notat, et hoc vitium venire dicit ex otio. Simul autem, inquit, et otiosae discunt circumire

 CAPUT XXXV.

 CAPUT XXXVI.

 37. Sed respice agmina virginum, puerorum puellarumque sanctarum: in Ecclesia tua eruditum est hoc genus illic tibi a maternis uberibus pullulavit, i

 38. Non ego te, anima pie pudica, quae appetitum carnalem nec usque ad concessum conjugium relaxasti, quae decessurum corpus nec successori propagando

 CAPUT XXXVIII.

 CAPUT XXXIX.

 41. Justis miscentur casuri, ut ex horum casu timor augeatur. Justus non putet modicum sibi dimissum, ut modicum diligat. Dimissum deputet quidquid ma

 CAPUT XLI.

 43. De ipsa etiam continentia nonne apertissime dictum est: Et cum scirem quia nemo potest esse continens nisi Deus det, et hoc ipsum erat sapientiae,

 CAPUT XLIII.

 CAPUT XLIV.

 46. Hoc autem tam magnum est, ut eum fructum centenum quidam intelligant . Perhibet enim praeclarissimum testimonium ecclesiastica auctoritas, in qua

 47. Sed ut dicere coeperam, sive centenus fructus sit Deo devota virginitas, sive alio aliquo modo, vel quem commemoravimus, vel quem non commemoravim

 CAPUT XLVIII.

 CAPUT XLIX.

 50. Sed rursus, ne per occasionem hujus sententiae quisquam cum mortifera securitate peccaret, seque trahendum permitteret, tanquam mox delendis facil

 51. Sed non contendo cum eis qui asserunt hominem posse in hac vita sine ullo peccato vivere: non contendo, non contradico. Fortassis enim ex nostra m

 CAPUT LI.

 CAPUT LII.

 CAPUT LIII.

 CAPUT LIV.

 56. Bene quod interiorem vestram pulchritudinem quaerit, ubi vobis dedit potestatem filias Dei fieri (Joan. I, 12): non quaerit a vobis pulchram carne

 CAPUT LVI.

13. Whence they are marvellously void of wisdom, who think that the good of this continence is not necessary for the sake of the kingdom of heaven, but for the sake of the present world: in that, forsooth, married persons are strained different ways by earthly cares more and more straitened, from which trouble virgins and continent persons are free: as though on this account only it were better not to be married, that the straits of this present time may be escaped, not that it is of any profit unto a future life. And, that they may not seem to have put forth this vain opinion from out the vanity of their own heart, they take the Apostle to witness, where he saith, “But concerning virgins I have not command of the Lord, but I give counsel, as having obtained mercy from God to be faithful. Therefore I think that this is good on account of the present necessity, because it is good for a man so to be.”21    1 Cor. vii. 25, 26 Lo, say they, where the Apostle shows “that this is good on account of the present necessity,” not on account of the future eternity. As though the Apostle would have regard for the present necessity, otherwise than as providing and consulting for the future; whereas all his dealing22    Dispensatio calls not save unto life eternal.

13. Unde mirabiliter desipiunt, qui putant hujus continentiae bonum non esse necessarium propter regnum coelorum, sed propter praesens saeculum; quod scilicet conjugia terrenis curis pluribus atque arctioribus distenduntur, qua molestia virgines et continentes carent: quasi ob hoc tantum melius sit non conjugari, ut hujus temporis relaxentur angustiae, non quod in futurum saeculum aliquid prosit. Hanc vanam sententiam ne cordis proprii vanitate protulisse videantur, adhibent ex Apostolo testimonium ubi ait: De virginibus autem praeceptum Domini non habeo, consilium autem do, tanquam misericordiam consecutus a Deo, ut fidelis essem. Existimo itaque hoc bonum esse propter praesentem necessitatem, quia bonum est homini sic esse (I Cor. VII, 25, 26). Ecce, inquiunt, ubi manifestat Apostolus hoc propter praesentem necessitatem bonum esse, non propter futuram aeternitatem. Quasi praesentis necessitatis rationem haberet Apostolus, nisi providens et consulens in futurum; cum omnis ejus dispensatio non nisi ad vitam aeternam vocet.