Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale532

§ 2. Praefectus, si casus ferat, rem statim ad Collegium Iudicum deferre

potest.

Art. 92. § 1. Nisi aliud statuatur, sententiam exsecutioni mandare debet,

per se vel per alium, Dicasterium, quod actum impugnatum tulerit aut pro-

baverit.

§ 2. Quod si renuat, neglegat aut ultra congruum vel statutum tempus

differat, salvo iure ad damnorum forte illatorum reparationem, parte cuius

interest instante exsecutio spectat ad ipsum Supremum Tribunal, Superiore

Auctoritate de re certiore facta.

Art. 93. § 1. Exsecutor debet sententiam ipsam, secundum propriam ver-

borum significationem in textu et contextu consideratam, exsecutioni man-

dare.

§ 2. Quod si agatur de pecunia resarcienda, solutio fieri debet intra termi-

num triginta dierum a sententia notificata, nisi aliud a Supremo Tribunali

cautum sit.

§ 3. Si actus illegitimitas declarata fuerit in procedendo, Auctoritas eun-

dem actum denuo ferre potest tantummodo ad normam iuris atque iuxta

modum et terminos in sententia forte determinatos.

§ 4. Si autem actus illegitimitas declarata fuerit in decernendo, Auctoritas

de re denuo videre potest tantummodo ad normam iuris atque iuxta modum

et terminos in sententia forte determinatos.

Art. 94. Si qua controversia de exsecutionis modo oriatur, Congressus

expeditissime eandem dirimit.

Caput II.

De actus administrativi exsecutionis suspensione

Art. 95. § 1. Suspensio, vel ex toto vel ex parte, exsecutionis actus impug-

nati quolibet in causae statu, adductis rationibus, peti potest.

§ 2. In casibus gravioribus ipse Promotor iustitiae actus impugnati exse-

cutionis suspensionem proponere potest.

§ 3. Quod si quaestio de suspensione oriatur, de ea pressius quamprimum

videatur.