First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Pnnted in the United States of America
EX S. CONGR. EPISC. ET REGULARIUM
256 E X S . C . I N D U L G E N T I A R U M
mani, et detur Decretum in una Bisinianen. Diei 23 Maii 1846.
400 EX A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S
SECGOYIEN. SEU ORD. S. BENEDICTI 423
424 SECCOTIEN. SEU ORD. S. BENEDICTI
S E C C O V I E N . S E U O R D . S . B E N E D I C T I 425
426 SECCOVIEN. SEU ORD. S. BENEDICTI
438 A P P E N D I X I I . Sacra porro eadem Congrega-
torum elata voce pronuncietur ab una ex Monialibus ratihabita men- taliter a ceteris.
452 DECRETUM Collegii Quitoaní Legibus ferendis praepositi.
signum Crucis super populum fa- cere ?
Negative ad secundam. Atque ita declaravit et rescripsit. Die 20 Au- gusti 1880.
Ad III. Pro gratia, et ad men- tem: Mens est ut Altari imponatur ampla Umbella vulgo Baldacchino.
644 EX A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 6 4 5
GALLÏPOLITANA 21
Quovis vero fundamento des t i tu tum esse ex adverso asser tum, scilicet habi tualem parochum esse verum paro- chum. Siquidem qui habi tua lem curam habet « de facto cu- r a m nec exercet nec exercere valet ; sed t a n t u m al iquate- nus potest et debet providere, ut per al iquem sub vicari i nomine exerceatur . E contra (i l lum) actualem curam h a - bere, qui de facto eam exercendam habet . » Bovàx de par. p. 1. sec. 3. c. 1. Unde « parochus habi tu nequaquam est verus parochus, sed eiusmodi t i tu lus valet ad certa ipsi praesentanda i u r a . . . (ipse) non t an tum ex officio non m i n i - s t r a t , sed nec minis t randi ius habet , » ibid. et ta le bene- ficium perinde censetur ac simplex. Barbosa de par. p. 1. c. 2. n. 51; ideoque confertur absque concursu. Reclusius p. 1412. n. 57, neque requir i t habitual is curae ment ionem pro val idi ta te gra t iae apostolicae. R o t a cor. Malines dec. 492. n. 6. Insuper, sub ment ione curae vel parochi simpliciter facta, ex propria significatione in te l l ig i tur de actual i . Ba r - bosa loc. cit. cum al i i s .
Quo vero ad punc ta tu ra rum quaestionem Conc. Tr iden- t inum sess 22. cap. 3. de ref. haec h a b e t : « Quod si al i - cui ex praedict is d igni ta t ibus in ecclesiis cathedral ibus et collegiatis de iure seu consuetudine iurisdictio, adminis t ra t io vel officium non competat , sed ext ra civi ta tem in dioecesi cura an imarum immineat , cui is qui d igni ta tem obtinet in- cumbere volueri t , tum pro tempore quo in cura ta ecclesia resederi t ac adminis t raver i t , tamquam praesens sit ac d i - vinis in ters i t in ecclesiis cathedralibus et collegiatis ha - bea tu r . »
Et S. C. O. teste Benedicto X I V Inst. eccles. 107 in una Mediolanen, diei 3 Februarii 1609 decernere censuit : « oratorem habentem onus curae an imarum adnexum , si tempore , quo divina officia celebrantur , audiat confessiones vel alia ad ipsam curam spectant ia exerceat , lucrar i debere distr ibutiones quot idianas, et iamsi divinis non in te r s i t . »
Idipsum locum habere , si, ex tante cura habi tual i in ca- pitulo , actual is a canonico vel beneficiato admin is t re tu r .