First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Pnnted in the United States of America
EX S. CONGR. EPISC. ET REGULARIUM
256 E X S . C . I N D U L G E N T I A R U M
mani, et detur Decretum in una Bisinianen. Diei 23 Maii 1846.
400 EX A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S
SECGOYIEN. SEU ORD. S. BENEDICTI 423
424 SECCOTIEN. SEU ORD. S. BENEDICTI
S E C C O V I E N . S E U O R D . S . B E N E D I C T I 425
426 SECCOVIEN. SEU ORD. S. BENEDICTI
438 A P P E N D I X I I . Sacra porro eadem Congrega-
torum elata voce pronuncietur ab una ex Monialibus ratihabita men- taliter a ceteris.
452 DECRETUM Collegii Quitoaní Legibus ferendis praepositi.
signum Crucis super populum fa- cere ?
Negative ad secundam. Atque ita declaravit et rescripsit. Die 20 Au- gusti 1880.
Ad III. Pro gratia, et ad men- tem: Mens est ut Altari imponatur ampla Umbella vulgo Baldacchino.
644 EX A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 6 4 5
TRANEN. 109
pore suhurbium dictum novum sur rexi t . Sane Adr ianus IV apostolicis l i t ter is ad Abbatem monaster i i Montis sacri anno 1158 dat is , in ter bona Benedictinis propria commemo- r a t « ecclesiam s. Iacobi ex t ra por tam Barul i cum p e r t i - nent i i s suis et omnibus, t a m infra eamdem civi ta tem, quam in eius episcopatu, vestro monasterio per t inent ibus . » Eos autem monachos peni tus exemptos tunc non fuisse, probari ex verbis, quibus monachis praecipi tur , ut « quaelibet ec - clesiae sacramenta a dioecesano suscipiatis Episcopo ; » idest in Barulensi dis t r ic tu ab Archipresbytero, quippe qui o rd i - n a r i a m ibi iurisdict ionem exercebat,
Nihilominus monachos paul la t im quamquam iur isd ic t io- nem spir i tualem in circumstantes incolas obtinuisse, et s a - cramenta minis t rasse , et sic sensim sine sensu curam an imarum suscepisse et obtinuisse, de l icentia tamen et consensu Archipresbyter i et capituli s . Mar iae , prout no t a t defensor.
Progressu temporis , deficientibus Monachis, et imminuto clero, Abbas monaster i i Montis s. Angel i , qui sub di t ione e ra t Archiepiscopi Sypont ini , ne hospitium et c i rcumstantes incolas omnino desereret , praeser t im cum tunc temporis pestis g rassare tur , a praefato Archiepiscopo peti i t quosdam sacerdotes illuc m i t t i , qui monachorum loco ecclesiam cu- s todirent , e t assuetum an imarum minis ter ium in c i rcum- s tante plebe obirent . Hinc origo cleri saecularis in ecclesia s. Iacobi.
R e s per aliquod tempus absque novi ta t ibus t r anqu i l l e processerunt; quum, saeculo X V I mediante , s ingular is quae- stio na t a est i n t e r clerum s. Iacobi atque Archipresbyterum s. Mar iae . Siquidem cum sacerdotes ad s. Iacobi residentes ab Archiepiscopo Sypontino illuc mi t t i consuevissent cum facultate audiendi confessiones, iam contendebant , se quasi monachos ratione personarum esse exemptos. Sed contro- vers iam diluit Sixtus V anno 1585 definiens priorem et clerum s. Iacobi ratione loci Tranensi ordinario esse debere subiectos.