S. AURELII AUGUSTINI HIPPONENSIS EPISCOPI DE SANCTA VIRGINITATE LIBER UNUS .

 CAPUT PRIMUM.

 CAPUT II.

 CAPUT III.

 CAPUT IV.

 CAPUT V.

 CAPUT VI.

 CAPUT VII.

 CAPUT VIII.

 CAPUT IX.

 10. Nam ne illo quidem debent continentium meritis se conferre conjugia, quod ex eis virgines procreantur: hoc enim non conjugii bonum est, sed natura

 CAPUT XI.

 12. Habeant conjugia bonum suum, non quia filios procreant, sed quia honeste, quia licite, quia pudice, quia socialiter, procreant, et procreatos pari

 13. Unde mirabiliter desipiunt, qui putant hujus continentiae bonum non esse necessarium propter regnum coelorum, sed propter praesens saeculum quod

 CAPUT XIV.

 CAPUT XV.

 CAPUT XVI.

 CAPUT XVII.

 CAPUT XVIII.

 CAPUT XIX.

 20. Absit ergo ut ita dixerit Apostolus nuptis sive nupturis, Ego autem vobis parco tanquam noluerit dicere quae poena conjugatis in futuro saeculo d

 CAPUT XXI.

 CAPUT XXII.

 CAPUT XXIII.

 CAPUT XXIV.

 CAPUT XXV.

 CAPUT XXVI.

 CAPUT XXVII.

 CAPUT XXVIII.

 CAPUT XXIX.

 CAPUT XXX.

 CAPUT XXXI.

 CAPUT XXXII.

 CAPUT XXXIII.

 34. Curiosas et verbosas malas innuptas Paulus apostolus notat, et hoc vitium venire dicit ex otio. Simul autem, inquit, et otiosae discunt circumire

 CAPUT XXXV.

 CAPUT XXXVI.

 37. Sed respice agmina virginum, puerorum puellarumque sanctarum: in Ecclesia tua eruditum est hoc genus illic tibi a maternis uberibus pullulavit, i

 38. Non ego te, anima pie pudica, quae appetitum carnalem nec usque ad concessum conjugium relaxasti, quae decessurum corpus nec successori propagando

 CAPUT XXXVIII.

 CAPUT XXXIX.

 41. Justis miscentur casuri, ut ex horum casu timor augeatur. Justus non putet modicum sibi dimissum, ut modicum diligat. Dimissum deputet quidquid ma

 CAPUT XLI.

 43. De ipsa etiam continentia nonne apertissime dictum est: Et cum scirem quia nemo potest esse continens nisi Deus det, et hoc ipsum erat sapientiae,

 CAPUT XLIII.

 CAPUT XLIV.

 46. Hoc autem tam magnum est, ut eum fructum centenum quidam intelligant . Perhibet enim praeclarissimum testimonium ecclesiastica auctoritas, in qua

 47. Sed ut dicere coeperam, sive centenus fructus sit Deo devota virginitas, sive alio aliquo modo, vel quem commemoravimus, vel quem non commemoravim

 CAPUT XLVIII.

 CAPUT XLIX.

 50. Sed rursus, ne per occasionem hujus sententiae quisquam cum mortifera securitate peccaret, seque trahendum permitteret, tanquam mox delendis facil

 51. Sed non contendo cum eis qui asserunt hominem posse in hac vita sine ullo peccato vivere: non contendo, non contradico. Fortassis enim ex nostra m

 CAPUT LI.

 CAPUT LII.

 CAPUT LIII.

 CAPUT LIV.

 56. Bene quod interiorem vestram pulchritudinem quaerit, ubi vobis dedit potestatem filias Dei fieri (Joan. I, 12): non quaerit a vobis pulchram carne

 CAPUT LVI.

36. Let them hear Thee, and let them come to Thee, and let them learn of Thee to be meek and lowly, who seek Thy Mercy and Truth, by living unto Thee, unto Thee, not unto themselves. Let him hear this, laboring and laden, who is weighed down by his burthen, so as not to dare to lift up his eyes to heaven, that sinner beating his breast, and drawing near from afar.99    Luke xviii. 13 Let him hear, the centurion, not worthy that Thou shouldest enter under his roof.100    Matt. viii. 8 Let him hear, Zaccheus, chief of publicans, restoring fourfold the gains of damnable sins.101    Luke xix. 2–8 Let her hear, the woman in the city a sinner, by so much the more full of tears at Thy feet, the more alien she had been from Thy steps.102    Luke vii. 37, 38 Let them hear, the harlots and publicans, who enter into the kingdom of heaven before the Scribes and Pharisees.103    Matt. xxi. 31 Let them hear, every kind of such ones, feastings with whom were cast in Thy teeth as a charge, forsooth, as though by whole persons who sought not a physician, whereas Thou camest not to call the righteous, but sinners to repentance.104    Matt. ix. 11–13. [See R.V.] All these, when they are converted unto Thee, easily grow meek, and are humbled before Thee, mindful of their own most unrighteous life, and of Thy most indulgent mercy, in that, “where sin hath abounded, grace hath abounded more.”105    Rom. v. 20

CAPUT XXXVI.

36. Humilitatis doctrina facile audita a peccatoribus. Virginibus multo magis audienda. Audiant te, et veniant ad te, et mites atque humiles esse discant a te, qui misericordiam et veritatem tuam requirunt, tibi vivendo, tibi, non sibi. Audiat hoc laborans et oneratus, qui sarcina premitur, ut oculos ad coelum levare non audeat, percutiens pectus ille peccator et propinquans de longinquo (Luc. XVIII, 13). Audiat Centurio, non dignus cujus tectum subires (Matth. VIII, 8). Audiat Zachaeus major publicanorum, quadrupla restituens lucra damnabilium peccatorum (Luc. XIX, 2, 8). Audiat mulier in civitate 0417 peccatrix, tanto lacrymosior pedibus tuis, quanto fuerat alienior a vestigiis tuis (Luc. VII, 37, 38). Audiant meretrices et publicani, qui Scribas et Pharisaeos praecedunt in regnum coelorum (Matth. XXI, 31). Audiat omne genus aegrorum, cum quibus tibi pro crimine sunt objecta convivia, videlicet quasi a sanis qui medicum non quaerebant, cum tu non venires vocare justos, sed peccatores in poenitentiam (Id. IX, 11-13). Hi omnes cum convertuntur ad te, facile mitescunt et humiliantur coram te, memores iniquissimae vitae suae, et indulgentissimae misericordiae tuae; quia ubi abundavit peccatum, superabundavit gratia (Rom. V, 20).