First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Pnnted in the United States of America
EX S. CONGR. EPISC. ET REGULARIUM
256 E X S . C . I N D U L G E N T I A R U M
mani, et detur Decretum in una Bisinianen. Diei 23 Maii 1846.
400 EX A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S
SECGOYIEN. SEU ORD. S. BENEDICTI 423
424 SECCOTIEN. SEU ORD. S. BENEDICTI
S E C C O V I E N . S E U O R D . S . B E N E D I C T I 425
426 SECCOVIEN. SEU ORD. S. BENEDICTI
438 A P P E N D I X I I . Sacra porro eadem Congrega-
torum elata voce pronuncietur ab una ex Monialibus ratihabita men- taliter a ceteris.
452 DECRETUM Collegii Quitoaní Legibus ferendis praepositi.
signum Crucis super populum fa- cere ?
Negative ad secundam. Atque ita declaravit et rescripsit. Die 20 Au- gusti 1880.
Ad III. Pro gratia, et ad men- tem: Mens est ut Altari imponatur ampla Umbella vulgo Baldacchino.
644 EX A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 6 4 5
REGIEN. 43
bat genealogias per feminas cum Iacobo De Zobulis com- municantes , suasque qual i tates quisque prae alio extollebat, Denaglia praeser t im, qui asserebat se nominationem al ter ius ex patronis nempe L B. Cagliari obt inuisse: hic enim r e - vocata priore nominat ione, Ferd inandi Cassolii favore facta, in Denagl iam suffragium suum contulerat . Quibus s tant ibus ad l m dubium B E . P P . responderunt : Affirmative quoad primam partem - scilicet iuspat ronatum passivum descen- dentibus a fundatoribus competere ; - quoad secundam - sci- licet, cuiusnam favore danda esset ins t i tu t io , - esse locum novae nominationi per compatronos. Ad 2m vero : Pro- visum in primo.
Reclamant ibus Cassoliis, i t e rum causa acta est die 24 August i 1844; sed in ter im mortuo Denaglia, sacerdos Aloy- sius Guidet t i eius consanguineus, qui usque tum a iudicio abst inuerat , ne consanguineo suo praeiudicare t , in aleam descenderat, eumque sequutus quoque fuerat quemdam Su- zar i . Por ro hac vice, v i ta functo Denagl ia ; I . B. Cagl iar i suffragium suum res t i tuera i Ferdinando Cassolio, qui ideo, prout legi tur in S. C. C. syllabo, « binas voces, i l lam nempe a viae Eleonorae et « i l lam I. B. Cagliari » affe- rebat .
Dicebat autem Ferdinandi orator, quod quidem ad rem nostram valde refert, haud posse dubitari de horum duorum com patronorum iure .
Praemisso enim, iuspatronatus in quaestionem haeredi- tar io iure t r a smi t t i oportere, idque probari « ex pa tu la lege diplomatis Sixti IV anni 1480 et 1481 » e tc . ; adde- b a t : « Hoc probavit e t iam Rota l i s sentent ia rei iudicatae vires adep ta . . . quae insuper declaravit t r ientem iur ispatro- na tus , id est portionem Christophori tunc temporis spec- tasse ad Corneliam Zobuli, t r ien tem Leonelli ad Episco- pum, illum vero Iacobi ad Zobulos Parmae degentes ; nam hi contra primos in eo iudicio contendebant voce nisi qua pot iebantur . Et sane, vox haec, quae ex ipsius Iacobi dispositione a Iacobi seniore possideri debebat, diu apud