XLVI.

Dominica decima oclava post festum Trinitatis,

ORATIO.

Convenerunt Pharisaei in unum, et interrogavit Jesus unum .

Domine Jesu Christe, qui venisti in hunc mundum peccatores salvos facere, conjunge animam meam tibi uni et vero sponso, incommutabili bono: ut postpositis pro tuo amore septem viris, liberalibus facultatibus, nulli ulterius scientis perexercilium acquisita?, sed post fidem, spem, et charitatem, sanctam linguam, et prophetiam, ministerium, et sacramentum comprehensionem hujus viae, per plenam cognitionem et dilectionem tibi adhaereat : et non res jam per imagines, sed in te summa veritate videat, quando charitas maxima finis conformitate, virtutum dignitate, et continentia mandatorum animam totam in sui perfectionem commutaverit, ut nihil praeter te diligat vel recolat, sed sufficientia et perfectione intellectus te Deum et proximum, visibilem et invisibilem, unam in duabus naturis personam, filium David, secundum divinam naturam dominum, et secundum humanam naturam filium manifestissime recognoscat. Amen.