Congregatio de Causis Sanctorum 569

vota emisit, nomen Matris a Nativitate suscepit Institutumque Sororum

a Misericordia fundavit. Insequenti anno, ius artis obstericiae adepta est

statuitque ut etiam aliae sorores idemque ius assequerentur. Recens so-

dalitium, quamvis multa fuerint impedimenta, tamen se propagavit etiam

externis in rebus: enim novam sedem exstruxit, ubi Serva Dei suae vitae

reliquam partem degit.

Fervens Servae Dei interior vita, magno caritatis afflatu, in proximum se

irrupit et maxime in iuvenes et mulieres, quae partum extra matrimonium

gerebant, necnon in earum liberos et in omnes matres familias difficulta-

tibus impeditas. Hac misericorditer excipiendi ratione, eius virtutes plane

intelliguntur, sicut illa paupertas semper et absolute ab ea servata.

Omnibus in rebus, quibus sodalitium expertum est, Mater Nativitatis,

constans testimonium humilitatis, liberalitatis, lenitatis et summae verecun-

diae praebuit. Temporis sui et loci necessaria ab illa muliere subtilissimo

consilio comprehendebantur ad morale et sociale incrementum. Oratio in

ea vehementissime defixa et haerens fuit sua in vita et per gradus illa in

Cordis Christi mysterium et amorem penetravit, Serva Dei tam in familiari

quam in religiosa vita semper Domini voluntatem efficere cupit. Mariae

Virginis in sequela illa officio matris tam natura et humane quam spiri-

tualiter functa est sumensque vigorem ad confutanda et sustinenda vulgi

praeiudicia. Impedimenta et obstacula etiam suo in sodalitio non defuerunt

sed Serva Dei omnem vicissitudinem etiam difficiliorem suavi in Dominum

commendatione aggressa est et in hoc mulier misericordia, oratione et si-

lentio vere fundata semper evasit.

Anno 1859, Rosaliae valetudo manifesto infirmari incepit, enim spirandi

difficultate, tussi fere sine intermissione, anhelitu, cruribus tumefactis de-

nique vulneribus crudescentibus laborabat. Hac re officium suum obstetricis

deposuit et infirmos domi visitare desinit. Postremo in lecto tenebatur.

Reliquos annos suae vitae patientia et fiducia in morbo degit et filias spi-

rituales suas instituere perrexit.

Serva Dei, Marianopoli, die 5 mensis Aprilis anno 1864, sanctitatis

odore, mortalem vitam deseruit.

Hac sanctitatis fama, iuxta Curiam Marianopolitanam a die 12 mensis

Octobris anno 1990 ad diem 9 mensis Iunii anno 1992 Inquisitio dioecesa-

na celebrata est, cuius iuridica validitas ab hac Congregatione de Causis

Sanctorum, per Decretum diei 20 mensis Ianuarii anno 1993 est approbata.