VENTIMILIEN. 167

matrimonii , fuisse adeo l imitata , ut permulta alia desideren- t u r : sic nec testes interrogatus fuisse, an crederent ac t r i - cem in examine vera dixisse; nec patrem ipsius actricis quoad matrimonii inconsummationem. Notat tandem proces- sum penitus silere super dispensationis causis.

Hisce praeiactis, haec duo ostendere s tudu i t ; scilicet in themate non constare sive de vi et metu sufficienti ad dir i- mendum matr imonium, sive de huius matrimonii inconsum- matione.

Ad pr imum quod a t t ine t , animadvert i t cum D. Thoma 1 2 q. 6 ad 1 ei art. 7 ad 2 vim et metum praesuppo- nere in voluntate motum eiusdem voluntatis omnino oppo- situm actui externo, qui dicitur imperatus et quem ob vim et metum voluntas ipsa emi t t i t ; hi motus seu actus, quibus voluntas obiectum fugit, vel respuit iuxta Pßreyram Elu- cidât. S. Tkeolog. mor. elucid. 2 sect. 3 num. 56 dicuntur nolitiones et sunt abominatio, aversio, odium, tristitia et similia.

Quamobrem haud dici posse, quod agens in sua operatione passus sit vim et metum, si ipse seu eius voluntas prius non habebat abominationem, sive repugnant iam, sive aversionem, sive odium ad emit tendum illum actum.

Ergo ut in Cathar ina admitt i possit vis et metus , quando nuptias contraxit cum Antonio, debet prius in ea admit t i aversio, odium vel repugnant ia in ipsum Antonium vel sal- tem in s ta tum coniugalem. At hoc concludenter haud probari in dicta Cathar ina .

Revera Cathar inae confessionem potius revelare animum indifferentem ante consilium et promissiones mat r i s ; et post hoc consilium, instructionem et promissiones, revelare ani- mum puellae voluisse, non quod prius renuebat, sed quod prius non cognoscebat.

Qua de re excludendum esse affirmat, Catharinam a mat re fuisse coactam, alioquin dici deberet, quod omnes, qui sunt indifferentes circa aliquod obiectum, eo quod illud non bene noverint , et postquam ope instructionis et consilii habiti ,