204 APUANA

n. 14; Pignatel l i tom. 4 consul. 151 n. 7, Reiífenstuel tit. 28 Be sepult, n. 16, ac demum S. C. C. m Bononien. superius ci tata , sicut et in alia Bononien. 13 Februari i 1694: in qua ad propositum dubium, an ius associandi cadavera, fidelium accedentium in dictis hospitalibus, s. Mariae vi tae et s. Mariae de morte, ad alias ecclesias spectet privative ad proprium pjarochum domicilii dictorum defunctorum, respondi t : « Affirmative. »

Et rat io evidens e s t ; nam qui recipiuntur in hospitali,, ibi perfunctorie veniunt , curandae scilicet valetudinis causa : i taque parochum proprium non ami t tun t , et ideo si commo- de ad propriam ecclesiam transferri possunt, hoc prorsus debet servar i .

Neque obstat quod parochus, ut efferat et associet suorum defunctorum cadavera debeat ingredi et t rans i re cum cruce elevata per alienam paroeciam. Nam cui licet mortuum ef- ferre, ei licet domum eius adire, etiam irrequisito eius loci parocho, iuxta Benedictum X I V not. 105 n. 48-50, et sic per alterius paroeciam vel Dicesesim t ransire cum stola et cruce, iuxta expressum et generale decretum S. C. C. con- firmatum ab Innocentio XI die 11 Decembris 1676 apud Fer - raris v. Parochus §3 n. 40.

Itaque solo iure communi inspecto, nul lum videtur esse dubium quominus intentio praepositi parochi cathedralis iu- ve tur . Hic enim contendit se posse ad hospitale accedere, corpora suorum defunctorum levare et ad propriam paroeciam portare ; quod quum hospitale non sit exemptum, optime fieri posse, inspecto iure communi, indubium videtur .

Et magis si a t tendatur consuetudo, quam praepositus parochus pro re sua profert et exal ta t , quamque per testes probare stielet, et in primis auctori tatem proferendo praesidis eiusdem piae domus, qui annos natus 86 praefuit eidem Ho- spitali per annos 4 1 .

Cui accedunt testimonia nonnullorum aliorum virorum senium et spectabilium, nempe canonici Caimi, ferme septua- genari i , sacerdotis Pellicia, sexaginta sex annos nat i , et sa-