258

E P I S T O L A Sanctissimi D. N. Leonis XIII ad Archiepiscopos et Episcopos Americae: quibus commendat cives italos inopia illuc migrantes.

L E O P P . X I I I .

Venerabiles Fratres, salutem et apostolicam benedictionem.

Quam aerumnosa et calamitosa sit eorum conditio, qui ex Ita- lia quotannis in Americae regiones ad vitae subsidia quaerenda turmatim commigrant, tam compertum Vobis est, ut nihil attineat id fuse per Nos explicari. Imo vero mala, quibus i l l i premuntur, vos quidem ex propinquo intuemini, eaque, datis non semel ad nos l i tteris , commemorata dolenter sunt a plerisque vestrum. De- flendum sane, quod tot miseri Italiae cives, solum mutare inopia coacti, in mala plerumque graviora incurrant, quam quae effugere voluerunt. Ac persaepe ad labores varii generis, quibus vita cor- poris absumitur, longe miserior adiungitur animorum pernicies. Prima ipsa demigrantium transvectio periculis plena ac detrimen- mentis est : incidunt enim plerique in cupidos homines, quorum quasi mancipia fiunt, et gregatim in naves coniecti, atque inhu- mane habiti, ad depravationem naturae sensim impelluntur. Ubi vero ad destinatas oras appulerunt, linguae et locorum ignari quo- tidianis operis addicti, improborum insidiis, et potentior um, quibus sese manciparint, patent insidiis. Qui autem industria sua satis sibi parare potuerunt unde vitam tueantur, versantes tamen assi- due inter eos, qui omnia ad quaestum et util itatem suam referunt, nobiles humanae naturae sensus paullatim exuentes, eorum vitam vivere discunt qui omnes spes et cogitationes suas in terra defi- xerunt. Huc accedunt obvia passim irritamenta cupiditatum, frau- desque sectarum, quae istic late grassantur religioni infensae, et plerosque in viam trahunt quae ducit ad interitum.

In his autem malis illud longe luctuosius est, quod in tanta multitudine hominum, amplitudine regionum, difficultate locorum, haud facile praesto esse iis potest ea, quae par esset, salutaris cura ministrorum Dei, qui italicae compotes linguae ipsis verbum vitae tradant, sacramenta administrent, et opportuna subsidia im- pertiant, quibus eorum erigatur animus in spem bonorum caele- stium, et vita spiritus sustentetur ac vigeat. Hinc multis locis rari admodum sunt i i , quibus sacerdos adsit morituris, non rari quibus nascentibus minister deest ad regenerationis lavacrum : plu-