CALATAYERONEN. 263

i r r i tum censeatur, ex unanimi Theologorum et Canonistarum sententia, requiri , ut metus 1. sit gravis , 2. ut sit iniuste i l latus, 3. ut sit ab extrinseco, 4. ut sit directe incussus ad extorquendum in matrimonio consensum.

Pract ice vero determinare, an huiusmodi conditiones ac praecipue prima conditio verificentur, rem valde salebrosam ac implicatam esse; ac proinde, iux ta Sánchez de Matrim, lib. 4 disp. 5 iudicis arbitrio definiendam esse.

Hisce in iure praemissis, in facto esse asserit Angelam coacte consensisse matrimonio, quod cum Nicolao contraxit ; idque tam ex antecedentibus, quam ex consequentibus ma- tr imonii indubie colligi.

Sane ex utriusque coniugis iura ta confessione scatere ai t , quod Angela non modo ullo amore Nicolaum ante ma t r imo- nium prosequebatur, sed imo animum et cor maxime aver- sum ab ipso habebat. Et hanc maximam aversionem etiam post ini tum matr imonium perdurasse, nedum ex eo deduci, quod ipsa die nupt iarum eum relinquere conata est cum pro- posito sibi ipsi inferendi mor t em; verum etiam ex eo, quod nunquam cum sponso cohabitavit, sed potius ad Franciscum rediit , a quo tresdecim filios suscepit.

Stante autem vehementi animi aversione praesumen- dum rationabiliter esse matr imonium haud libere contractum fuisse, doctrinam esse, S. Rotae Decis. 326 coram Ludovisio n. 7 et seqq. et Cosci De separat, thon lib. 1 cap. 8 et seq.

Ulter ius progrediens, observat depositiones iuratas tum Angelae, t um Nicolai ostendere ipsam Angelam fuisse minis ac verberibus a genitoribus coactam ad matr imonium cele- brandum.

Huiusmodi sponsorum iuratas depositiones confirmari de- positionibus praecipue duarum testium aliorumque, qui exa- minat i fuerant t um de bonis qualitatibus ac de amore, quo genitores Angelae ipsam prosequebantur; i ta ut praeter coa- ctionem ad matr imonium contrahendum, illae exprobrationes ac verbera aliam causam habere haud potuerint .

Imo aliam testem adesse, Franciscam Agnello, quae magis