First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Pnnted in the United States of America
EX S. CONGR. EPISC. ET REGULARIUM
256 E X S . C . I N D U L G E N T I A R U M
mani, et detur Decretum in una Bisinianen. Diei 23 Maii 1846.
400 EX A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S
SECGOYIEN. SEU ORD. S. BENEDICTI 423
424 SECCOTIEN. SEU ORD. S. BENEDICTI
S E C C O V I E N . S E U O R D . S . B E N E D I C T I 425
426 SECCOVIEN. SEU ORD. S. BENEDICTI
438 A P P E N D I X I I . Sacra porro eadem Congrega-
torum elata voce pronuncietur ab una ex Monialibus ratihabita men- taliter a ceteris.
452 DECRETUM Collegii Quitoaní Legibus ferendis praepositi.
signum Crucis super populum fa- cere ?
Negative ad secundam. Atque ita declaravit et rescripsit. Die 20 Au- gusti 1880.
Ad III. Pro gratia, et ad men- tem: Mens est ut Altari imponatur ampla Umbella vulgo Baldacchino.
644 EX A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 6 4 5
264 CALATAYERONEN.
determinate deponit minas et coactiones ad extorquendum consensum in matr imonium, quod sequenti die cum Nicolao celebrandum era t , factas fuisse.
Neque aliquid facessere; quod duae ex testibus deponentes de minis , de malo humore et de verberibus non deponant, quod hoc facerent parentes ad extorquendum matr imonium. Observat enim, quod praeterquamquod aliam causam vexa- t ionum parentum erga f i l iam assignare nequeunt , factum fugae quod immediate subsequutum est matrimonii celebra- tionem, satis determinat , quod illae vexationes erant directae ad extorquendum consensum in matr imonium.
Sed ceteris omissis, observat praeterea haberi in themate probationes saltem aliquas per testes ; haberi praesumptiones validissimas ex circumstanti is , quod matr imonium fuerat ab Angela contractum ob vim et metum illi i l la tum. Nullum e contra haberi testem, qui ostendat matr imonium fuisse l i- bere et sponte contractum.
Quibus positis, notum esse inquit illud Innocentii axioma Cap. Super hoc de renunciatione n. 2 ubi t radi tur , ceu refert et explicat Sánchez de matrim. I. 4 disp. 37 n. 1 et seq. « magis credi duobus testibus de metu deponentibus, » quam mille testantibus spontaneam voluntatem affirmanti- » bus. Et ratio est, quia qui deponunt de metu , id quod » asserunt , potuerunt sensu corporeo percipere, qui autem > tes tan tur spontaneam volunta tem, cum res sit in animo » recondita, non potuerunt sensu percipere. »
Quin imo illud Innocentii effatum: duobus testibus e tc . ampliari a Mascardo de probat, conclus. 1057 n. 53 i ta ut hoc verum sit « etiamsi unicus t a n t u m testis deponeret pro » metu , quia illi magis crederetur, quam mille negantibus, » vel spontaneam voluntatem afnrmantibus. . . praecipue dum » pro isto s tan t praesumptiones. » In casu autem nullum haberi testem negantem metum, vel spontaneam volunta tem asserentem. Vicissim haberi quod praesumptiones mil i tant pro testibus metum adfuisse asserentibus.
Quam validae autem sint in casu praesumptiones quae s tan t