Thomas Aquinas, In IV Sententiarum – In Libros Sententiarum

Adam enim et cain non tenebantur nisi ad praecepta legis naturae. Sed reprehenduntur de hoc quod peccatum suum non sunt confessi. Ergo confessio peccati est de lege naturali.

Argumentum 2

Praeterea, praecepta illa quae manent in lege veteri et nova, sunt de jure naturali. Sed confessio fuit in lege veteri; unde dicitur Isai. 43, 26: narra, si quid habes, ut justificeris. Ergo est de lege naturali.

Argumentum 3

Praeterea, job non erat subjectus nisi legi naturali. Sed ipse peccata confitebatur, ut patet per hoc quod ipse de se dicit: si abscondi ut homo peccatum meum. Ergo est de lege naturali.

Sed Contra 1

Sed contra, Isidorus dicit, quod jus naturale est idem apud omnes. Sed confessio non est eodem modo apud omnes. Ergo non est de jure naturali.

Sed Contra 2

Praeterea, confessio fit ei qui habet claves. Sed claves ecclesiae non sunt de naturalis juris institutione.

Ergo nec confessio.