SUMMA THEOLOGICA LIBER PRIMUS.
QUAESTIO I. DE DOCTRINA THEOLOGIAE.
CAPUT IV. DE MODO TRADITIONIS SACRAE SCRIPTURAE.
QUAESTIO II. DE COGNITIONE DEI IN VIA.
MEMBRUM I. De cognitione Dei in via ex parte cognoscibilis.
MEMBRUM II. De cognitione Dei in via ex parte cognoscentis.
CAPUT V. DE COGNITIONE NATURALI QUAM DE DEO HABUIT HOMO IN PRIMO STATU.
Articulus I. Utrum homo in primo statu cognosceret per creaturas Deum.
MEMBRUM III. De cognitione Dei in via ex parte medii cognoscendi.
LIBRI PRIMI PARS PRIMA (251,000)
INQUISITIO PRIMA. DE SUBSTANTIA DIVINAE UNITATIS
TRACTATUS PRIMUS. DE DIVINA ESSENTIALITATE IMMUTABILITATE ET SIMPLICITATE
QUAESTIO I. DE DIVINAE SUBSTANTIAE ESSENTIALITATE.
CAPUT II. QUOD NON POTEST COGITARI DEUM NON ESSE.
QUAESTIO II. DE IMMUTABILITATE DIVINAE ESSENTIAE.
CAPUT I. AN DIVINA ESSENTIA SIT OMNINO INCOMMUTABILIS.
CAPUT III. AN SIT PROPRIUM DIVINAE ESSENTIAE QUOD SIT INCOMMUTABILIS.
QUAESTIO III. DE SIMPLICITATE DIVINAE ESSENTIAE.
TRACTATUS SECUNDUS. DE IMMENSITATE DIVINAE ESSENTIAE
QUAESTIO I. DE IMMENSITATE DEI QUANTUM AD SE
CAPUT II. UTRUM SIT PROPRIUM DIVINAE ESSENTIAE QUOD SIT INFINITA.
QUAESTIO II. DE IMMENSITATE DEI QUANTUM AD INTELLECTUM SEU DE INCOMPREHENSIBILITATE EIUS.
QUAESTIO III. DE IMMENSITATE DEI QUANTUM AD LOCUM.
TITULUS I. DE INCIRCUMSCRIPTIBILITATE DIVINAE ESSENTIAE.
TITULUS II. DE LOCALITATE DIVINAE ESSENTIAE.
TITULUS III. DE EXISTENTIA DEI IN REBUS.
MEMBRUM I. De existentia Dei in rebus generaliter.
MEMBRUM II. De existentia Dei in rebus per inhabitantem gratiam.
QUAESTIO IV. DE IMMENSITATE DEI QUANTUM AD DURATIONEM SEU DE AETERNITATE EIUS.
MEMBRUM I. Quid sit aeternitas et quomodo de Deo probetur.
CAPUT I. QUID SIT AETERNITAS SECUNDUM NOMEN.
MEMBRUM II. De proprietatibus aeternitatis.
MEMBRUM III. De comparatione aeternitatis ad aevum.
CAPUT IV. DE COMPARATIONE AEVI AD TEMPUS.
MEMBRUM IV. De comparatione aeternitatis ad tempus.
TRACTATUS TERTIUS. DE DIVINA UNITATE VERITATE ET BONITATE
QUAESTIO I. DE UNITATE DIVINAE NATURAE.
MEMBRUM I. De unitate in genere.
CAPUT IV. QUAE SIT OPPOSITIO UNIUS AD MULTA.
MEMBRUM II. De unitate divina in specie.
MEMBRUM III. De comparatione aliarum unitatum ad divinam.
CAPUT III. DE COMPARATIONE UNITATIS DIVINAE QUANTUM AD REPRAESENTATIONEM.
Articulus ii. An unitas divina magis repraesentetur in unitate universalis quam particularis.
QUAESTIO II. DE VERITATE DIVINAE NATURAE.
MEMBRUM I. De existentia et natura veritatis.
MEMBRUM II. De proprietatibus veritatis.
MEMBRUM III. De falsitate veritati opposita.
CAPUT II. AN CAUSA PROXIMA FALSITATIS SIT IN SENSU VEL IN INTELLECTU.
CAPUT III. AN CAUSA PROXIMA FALSITATIS SIT IN RE AN IN REI SIMILITUDINE.
CAPUT V. AN PRIMAE VERITATI OPPONATUR FALSUM.
QUAESTIO III. DE BONITATE DIVINAE NATURAE.
MEMBRUM I. De bonitate in genere.
CAPUT I. QUID SIT BONUM SECUNDUM RATIONEM SUAE INTENTIONIS.
CAPUT I. DE MODO SPECIE ET ORDINE QUIBUS DETERMINATUR BONUM IN CREATURIS.
CAPUT II. AN BONUM CREATUM SIT BONUM IN QUANTUM EST ET PER ESSENTIAM.
CAPUT V. DE BONO UNIVERSITATIS.
MEMBRUM IV. De oppositione mali ad bonum.
CAPUT II. QUOMODO OPPONITUR MALUM BONO GRATIAE ET NATURAE.
CAPUT III. QUOMODO MALUM HABEAT SUBSISTENTIAM IN BONO NATURAE.
TRACTATUS QUARTUS. DE POTENTIA DIVINA
QUAESTIO I. DE INTENTIONE POTENTIAE.
MEMBRUM I. De intentione potentiae absolute.
MEMBRUM II. De intentione potentiae relative.
QUAESTIO II. DE CONDITIONIBUS DIVINAE POTENTIAE.
MEMBRUM I. De divinae potentiae universalitate.
MEMBRUM II. De divinae potentiae immensitate.
MEMBRUM III. De divinae potentiae perfectione.
MEMBRUM IV. De divinae potentiae invariabilitate. 150
QUAESTIO III. DE POSSIBILI DIVINAE POTENTIAE.
CAPUT II. UTRUM QUOD EST CONTRA NATURAM SIT DEO POSSIBILE.
Articulus ii. Utrum in creatura sit aliqua ratio ad miracula.
QUAESTIO IV. DE DERIVATIONE POTENTIARUM CREATARUM A DEO.
TRACTATUS QUINTUS. DE SCIENTIA DIVINA.
SECTIO I. De scientia Dei absolute spectata.
QUAESTIO UNICA. DE NATURA ET CONDITIONIBUS SCIENTIAE DIVINAE.
MEMBRUM Ii. Per quid sit scientia divina.
MEMBRUM III. Cuius sit divina scientia.
MEMBRUM IV. De modo scientiae Dei.
SECTIO II. De scientia Dei relative spectata.
QUAESTIO I. DE SCIENTIA DEI RELATE AD FUTURA
QUAESTIO II. DE SCIENTIA DEI RELATE AD FACIENDA
CAPUT V. SECUNDUM QUID SIT DISPOSITIO.
QUAESTIO III. DE SCIENTIA DEI RELATE AD REGENDA.
TITULUS I. DE PROVIDENTIA DIVINA.
CAPUT III. QUOMODO SIT PROVIDENTIA.
CAPUT IV. QUORUM SIT PROVIDENTIA.
Articulus II. Utrum providentia sit casualium.
CAPUT V. PER QUID SIT PROVIDENTIA.
CAPUT VII. DE EFFECTU PROVI DENTIAE.
Articulus II. Utrum providentia inducat necessitatem rebus.
CAPUT VIII. DE FIDE PROVIDENTIAE.
CAPUT V. DE CONCORDIA LIBERI ARBITRII ET FATI.
QUAESTIO IV. DE SCIENTIA DEI RELATE AD SALVANDA.
MEMBRUM I. Quid sit praedestinatio.
MEMBRUM II. Quorum sit praedestinatio.
CAPUT III. UTRUM PRAEDESTINATIO POSSIT ESSE REPROBORUM.
CAPUT IV. UTRUM PRAEDESTINATIO SIT RESPECTU BEATORUM ANGELORUM.
MEMBRUM III. An praedestinationis sit causa vel ratio.
CAPUT II. UTRUM ALIENA MERITA SINT CAUSA PRAEDESTINANTIS.
MEMBRUM IV. De causalitate praedestinationis.
CAPUT II. AN PRAEDESTINATIO PONAT ALIQUEM EFFECTUM IN PRAEDESTINATO.
TITULUS II. DE REPROBATIONE DIVINA.
CAPUT V. DE EFFECTU REPROBATIONIS QUI EST OBDURATIO.
Articulus I. Quid sit obduratio.
Articulus II. Cui per se opponitur obduratio.
TITULUS III. DE ELECTIONE DIVINA.
CAPUT II. AD QUID SIT ELECTIO DIVINA EX PARTE NOSTRA.
CAPUT IV. SECUNDUM QUID SIT ELECTIO EX PARTE DEI.
CAPUT V. SECUNDUM QUID SIT ELECTIO EX PARTE NOSTRA.
TITULUS IV. DE DILECTIONE DIVINA.
MEMBRUM I. De dilectione Dei erga creaturas generaliter.
CAPUT III. UTRUM DEUS AEQUE DILIGAT OMNEM CREATURAM.
MEMBRUM II. De dilectione Dei erga rationalem creaturam.
MEMBRUM I. Quid sit liber vitae.
MEMBRUM II. Quid dicatur liber vitae.
MEMBRUM III. Quorum sit liber vitae.
MEMBRUM IV. Quomodo se habeat liber vitae.
CAPUT I. QUOMODO SE HABEAT LIBER VITAE QUANTUM AD SCRIPTIONEM.
CAPUT II. QUOMODO SE HABEAT LIBER VITAE QUANTUM AD DELETIONEM.
CAPUT III. QUOMODO SE HABEAT LIBER VITAE QUANTUM AD LECTIONEM.
Articulus I. Utrum in eo legatur uniformiter et indistincte.
TRACTATUS SEXTUS. DE VOLUNTATE DIVINA
QUAESTIO I. DE INTENTIONE VOLUNTATIS DIVINAE.
QUAESTIO II. DE CAUSALITATE VOLUNTATIS DIVINAE.
QUAESTIO III. DE DIFFERENTIIS VOLUNTATIS DIVINAE.
TITULUS I. DE DIFFERENTIIS VOLUNTATIS DIVINAE IN GENERALI .
TITULUS II. DE DIFFERENTIIS VOLUNTATIS DIVINAE IN SPECIALI.
MEMBRUM I. De voluntate beneplaciti .
MEMBRUM II. De voluntate signi.
CAPUT I. DE PRAECEPTIONE ET PROHIBITIONE DIVINA.
CAPUT III. DE OPERATIONE DIVINA.
QUAESTIO IV. DE SUBIECTIS VOLUNTATI DIVINAE.
QUAESTIO V. DE IMPLETIONE VOLUNTATIS DIVINAE.
QUAESTIO VI. DE CONFORMATIONE HUMANAE VOLUNTATIS AD DIVINAM.
CAPUT I. UTRUM POSSIT ESSE TALIS CONFORMATIO .
CAPUT IV. AN TENEAMUR VELLE QUOD VULT VOLUNTAS DIVINA .
INQUISITIO SECUNDA. DE PLURALITATE DIVINAE TRINITATIS
QUAESTIO I. DE PLURALITATE PERSONARUM.
TITULUS I. DE GENERATIONE FILII A PATRE.
CAPUT II. QUID SIT GENERARE IN DIVINO ESSE
CAPUT III. CUIUS SIT GENERATIO.
Articulus I. An generare vel generari sint essentiae aut personae
Articulus II. Cuius personae sit generare et cuius generari
CAPUT IV. DE QUO SIT GENERATIO DIVINA.
CAPUT V. QUOMODO SIT GENERATIO DIVINA.
TITULUS II. DE PROCESSIONE SPIRITUS SANCTI .
CAPUT II. CUIUS SIT PROCEDERE .
CAPUT III. QUOMODO SIT PROCESSIO SPIRITUS SANCTI.
QUAESTIO II. DE VERITATE PERSONARUM
QUAESTIO III. DE NUMERO PERSONARUM.
QUAESTIO IV. DE ORDINE PERSONARUM.
QUAESTIO V. DE AEQUALITATE PERSONARUM.
LIBRI PRIMI PARS SECUNDA (143,000)
INQUISITIO PRIMA. DE DIVINIS NOMINIBUS IN GENERALI
QUAESTIO I. DE NOMINIBUS DIVINIS ABSOLUTE SPECTATIS.
CAPUT II. QUOMODO DEUS SIT NOMINABILIS.
QUAESTIO II. DE NOMINIBUS DIVINIS COMPARATE SPECTATIS.
CAPUT III. AN IN DEO SIT ACCIPERE INTENTIONES PRAEDICAMENTORUM SUBSTANTIAE ET RELATIONIS.
CAPUT IV. QUALITER CIRCA DIVINA SIT ACCIPERE INTENTIONES ALIORUM PRAEDICAMENTORUM.
INQUISITIO SECUNDA. DE DIVINIS NOMINIBUS IN SPECIALI
TRACTATUS PRIMUS. DE NOMINIBUS ESSENTIALIBUS
QUAESTIO I. DE NOMINIBUS DESIGNANTIBUS ESSE DIVINUM ABSOLUTE.
MEMBRUM I. De nominibus ' essentia' et 'existentia'.
MEMBRUM II. De nominibus ' ens ' et 'qui est'.
CAPUT II. DE NOMINE ''' qui est'.''
MEMBRUM III. De significatione pronominali.
QUAESTIO II. DE NOMINE OPERATIONIS.
MEMBRUM I. De significatione huius nominis 'Deus'
MEMBRUM II. De consignificatione huius nominis ' Deus'.
MEMBRUM III. De suppositione huius nominis 'Deus'.
CAPUT I. UTRUM HOC NOMEN ' DEUS ' SUPPONAT PRO ESSENTIA VEL ETIAM PRO PERSONA.
CAPUT II. UBERIUS EXPONITUR QUOD HOC NOMEN ' DEUS ' SUPPONAT ETIAM PRO PERSONA.
QUAESTIO III. DE NOMINIBUS PRIVATIVIS.
QUAESTIO IV. DE NOMINIBUS CONSEQUENTIBUS NATURAM.
QUAESTIO V. DE NOMINIBUS RESPECTIVIS.
MEMBRUM I. De nominibus connotantibus respectum ad creaturam.
CAPUT IV. UTRUM RESPECTUS CONNOTATUS SIT IN CREATORE VEL IN CREATURA.
MEMBRUM II. De nominibus designantibus respectum personae ad personam.
CAPUT I. DE NOMINIBUS RELATIVE LOGICE DESIGNANTIBU.
QUAESTIO VI. De Nominibus Symbolicis
TRACTATUS SECUNDUS. DE NOMINIBUS PERSONALIBUS
SECTIO I. De nominibus personalibus propriis.
QUAESTIO I. DE NOMINIBUS PERSONALIBUS ABSOLUTIS.
MEMBRUM I. De nomine ' persona'.
CAPUT IV. DE COMMUNITATE HUIUS NOMINIS ' PERSONA '.
CAPUT VII. DE COMPARATIONE ' PERSONAE' AD ' ESSENTIAM'.
MEMBRUM II. De nomine ' subsistentia'.
MEMBRUM III. De nomine ' hypostasis '.
QUAESTIO II. DE NOMINIBUS PERSONARUM PROPRIIS ET RELATIVIS.
MEMBRUM II. De nomine 'Filius'.
MEMBRUM III. De nomine ' Imago'.
CAPUT II. QUID SIT IMAGO IN DIVINIS PERSONALITER.
CAPUT III. QUOMODO IMAGO ESSE CONVENIT SOLI FILIO.
MEMBRUM IV. De nomine 'Verbum'.
CAPUT I. DE SIGNIFICATIONE VERBI.
MEMBRUM V. De nomine ' Spiritus'.
MEMBRUM VI. De nomine 'Donum'.
QUAESTIO III. DE NOMINIBUS PERSONALIBUS DISTINCTIVIS.
CAPUT I. QUAE NOMINA DISTINCTIVA SINT RECIPIENDA IN DIVINIS ET QUAE NON.
CAPUT II. DE NOMINIBUS PARTITIVIS.
CAPUT III. DE NOMINIBUS EXCLUSIVIS.
QUAESTIO IV. DE NOMINIBUS PERSONALIBUS COLLECTIVIS.
MEMBRUM I. De nomine ' Trinitas'.
MEMBRUM II. De nomine ' trinus'.
SECTIO II. De nominibus personalibus appropriatis.
QUAESTIO I. DE APPROPRIATIONE AETERNITATIS, SPECIEI ET USOS.
QUAESTIO II. DE APPROPRIATIONE UNITATIS, AEQUALITATIS ET CONCORDIAE.
QUAESTIO III. DE APPROPRIATIONE POTENTIAE, SAPIENTIAE ET VOLUNTATIS.
MEMBRUM II. De sapientia quae appropriatur Filio.
CAPUT VII. DE INFUSIONE SUMMAE SAPIENTIAE.
QUAESTIO IV. DE APPROPRIATIONE VERBORUM APOSTOLI: EX IPSO ETC.
TRACTATUS TERTIUS. DE NOMINIBUS NOTIONALIBUS
SECTIO I. De nominibus notionalibus in generali.
MEMBRUM I. De positione notionum.
MEMBRUM III. De numero notionum, proprietatum et relationum.
MEMBRUM V. De comparatione notionum.
CAPUT VI. DE COMPARATIONE IN DIFFERENTI ASSIGNATIONE NOTIONUM.
SECTIO II. - De nominibus notionalibus in speciali.
QUAESTIO I. DE NOTIONIBUS NON CONNOTANTIBUS EFFECTUM IN CREATURA.
TITULUS I. DE INNASCIBILITATE.
TITULUS II. DE COMMUNI SPIRATIONE.
CAPUT I. DE INTENTIONE ' PRINCIPII'.
CAPUT II. DE INTENTIONE ' PRINCIPII' DICTA ESSENTIALITER.
CAPUT III. DE INTENTIONE ' PRINCIPII' SUMPTA NOTIONALITER.
QUAESTIO II. DE NOTIONIBUS CONNOTANTIBUS EFFECTUM IN CREATURA.
TITULUS I. DE MISSIONE COMMUNITER DICTA.
TITULUS II. DE MISSIONE ACTIVE DICTA.
TITULUS III. DE MISSIONE PASSIVE DICTA.
MEMBRUM I. De missione invisibili.
CAPUT II. CUIUS SIT MISSIO INVISIBILIS.
CAPUT III. AD QUOS DICATUR FIERI MISSIO.
CAPUT IV. SECUNDUM QUID SIT MISSIO PASSIVE DICTA.
MEMBRUM II. De missione visibili.
TRACTATUS PRIMUS. DE MALO ABSOLUTE CONSIDERATO
QUAESTIO III. A QUO SIT MALUM.
MEMBRUM I. A quo sit malum in genere .
MEMBRUM III. A quo sit malum actionis .
QUAESTIO IV. DE PERMISSIONE MALI.
CAPUT I. UTRUM DEUS PERMITTAT MALA FIERI
QUAESTIO V. IN QUO SIT MALUM .
CAPUT I. UTRUM MALUM SIT IN BONO VEL IN MALO.
CAPUT III. IN QUO SIT MALUM QUOD EST DEFECTUS NATURAE.
QUAESTIO VI. DE DIVISIONE MALI.
CAPUT I. UTRUM MALUM DIVIDATUR PER MALUM CULPAE ET POENAE.
QUAESTIO VIII. DE OPPOSITIONE MALI.
CAPUT I. UTRUM MALUM OPPONATUR BONO INCREATO .
QUAESTIO IX. UTRUM MALUM SIT CAUSA ALICUIUS.
TRACTATUS SECUNDUS. DE TRIPLICI EFFECTU MALI CULPAE
QUAESTIO I. DE SPOLIATIONE GRATUITORUM.
QUAESTIO II. DE VULNERATIONE NATURALIUM .
CAPUT III. DE SINGULIS VULNERIBUS QUAE ENUMERAT BEDA.
QUAESTIO III. DE PRIVATIONE MODI, SPECIEI ET ORDINIS.
TRACTATUS TERTIUS. DE TRIPLICI DIFFERENTIA MALI CULPAE
QUAESTIO I. DE MALO CULPABILI EX GENERE ACTUS .
CAPUT III. DE COMPARATIONE MALITIAE IN PROPORTIONALITATE HABITUS AD ACTUM.
QUAESTIO II. DE MALO CULPABILI EX CIRCUMSTANTIA.
MEMBRUM I. De malo circumstantiae in communi.
CAPUT II. UTRUM MALUM EX GENERE DICATUR MALUM EX CIRCUMSTANTIA.
CAPUT III. DE COMPARATIONE MALI EX CIRCUMSTANTIA RESPECTU MALI EX GENERE.
MEMBRUM II. De malo circumstantias in particulari.
QUAESTIO III. DE MALO EX INTENTIONE.
MEMBRUM I. De intentione in genere.
MEMBRUM II. De intentione bona.
MEMBRUM III. De intentione mala.
INQUISITIO SECUNDA. DE PECCATO ANGELI ET HOMINIS
TRACTATUS PRIMUS. QUID SIT PECCATUM
CAPUT II. EXPLANATIO SINGULARUM DEFINITIONUM PECCATI.
TRACTATUS SECUNDUS. DE PECCATO ANGELI
SECTIO I. De peccato angeli et pertinentibus ad ipsum.
QUAESTIO I. DE PECCATO ANGELI IN SE.
CAPUT III. QUOD FUERIT LUCIFERO MOTIVUM AD PECCANDUM .
CAPUT VII. DE HOC QUOD DIABOLUS DICITUR CAPUT MALORUM .
QUAESTIO II. DE POENA PECCATI ANGELORUM.
MEMBRUM I. De poena daemonum quae est ligatio potestatis.
CAPUT I. DE LIGATIONE POTESTATIS DIABOLI QUOAD TENTANDUM.
CAPUT II. DE LIGATIONE POTESTATIS DIABOLI QUOAD ALIA OPERA.
MEMBRUM II. De poena daemonum quae est obscuratio intellectus.
CAPUT I. DE PRIVATIONE COGNITIONIS DAEMONUM QUOAD DEUM .
CAPUT III. DE PRIVATIONE COGNITIONIS DAEMONUM QUANTUM AD VIRTUTES.
MEMBRUM III. De poena daemonum quae est vermis conscientiae.
MEMBRUM IV. De poena daemonum ex parte voluntatis.
CAPUT I. DE POENA DAEMONUM QUAE EST GAUDIUM.
SECTIO II. - De peccato angeli in comparatione ad hominem seu de tentatione.
QUAESTIO I. DE TENTATIONE IN COMMUNI.
CAPUT VI. DE DIFFERENTIIS SIVE SPECIEBUS TENTATIONUM.
Articulus VI. De sexti membri divisione tentationis.
CAPUT VII. QUO MODO FIAT UNAQUAEQUE TENTATIO.
Articulus I. De tentatione exteriori quae est ab hoste.
Articulus II. De tentatione interiori quae est ex carne.
Articulus III. De tentatione interiori quae fit ab hoste.
CAPUT III. UTRUM DIABOLUS OMNI MOTU SUO PECCET.
Articulus II. De quibusdam motibus diaboli in speciali.
QUAESTIO II. DE TENTATIONE PRIMORUM PARENTUM.
TRACTATUS TERTIUS. DE PECCATO HOMINIS
QUAESTIO I. DE PECCATO PRIMORUM PARENTUM.
CAPUT IV. DE COMPARATIONE PECCATI ADAE AD PECCATUM EVAE .
CAPUT VII. DE GRADIBUS ILLIUS PECCATI.
MEMBRUM I. De poenis generalibus peccati primorum parentum.
Articulus I. Utrum mors sit poena pro peccato inflicta.
MEMBRUM II. De poenis specialibus peccati primorum parentum.
CAPUT II. DE POENIS PECCATI EX PARTE VIRI.
QUAESTIO II. DE PECCATO ORIGINALI.
MEMBRUM II. Quid sit originale peccatum.
CAPUT III. DE VARIIS DEFINITIONIBUS PECCATI ORIGINALIS .
MEMBRUM III. De causa originalis peccati.
MEMBRUM IV. Qualiter traducatur originale peccatum.
MEMBRUM V. In quo sit originale peccatum.
MEMBRUM VI. De deletione originalis peccati.
MEMBRUM VII. De concupiscentia quae est sequela originalis peccati.
CAPUT III. IN QUO SIT CONCUPISCENTIA.
CAPUT VII. DE CESSATIONE CONCUPISCENTIAE SEU FOMITIS.
MEMBRUM IX. De quantitate originalis peccati.
MEMBRUM X. De poena originalis peccati.
Articulus I. Utrum nocturna pollutio sit poena tantum vel etiam culpa.
QUAESTIO III. DE PECCATO ACTUALI.
CAPUT II. EXPLANATIO SINGULARUM DEFINITIONUM PECCATI ACTUALIS.
INQUISITIO TERTIA. DE SPECIEBUS PECCATI ACTUALIS
TRACTATUS PRIMUS. DE PECCATO VENIALI ET MORTALI
QUAESTIO I. DE PECCATO VENIALI IN GENERE.
CAPUT I. QUID SIT PECCATUM VENIALE .
ARTICULUS I. Utrum peccatum veniale sit macula.
CAPUT VIII. CUI OPPONATUR VENIALE PECCATUM.
QUAESTIO II. DE PECCATO VENIALI IN SPECIALI.
MEMBRUM II. De delectatione non morosa .
SECTIO II. - De peccato mortali in genere.
TRACTATUS SECUNDUS DE DELICTO ET COMMISSO
QUAESTIO I. DE DELICTO IN GENERE.
QUAESTIO II. DE DELICTO IN SPECIE.
TRACTATUS TERTIUS. DE PECCATIS CORDIS, ORIS ET OPERIS
QUAESTIO I. DE PECCATO CORDIS PER COGITATIONEM.
QUAESTIO II. DE PECCATO CORDIS PER IUDICIUM.
DISTINCTIO I. DE IUDICIO SUSPICIOSO.
DISTINCTIO II. DE IUDICIO USURPATO.
MEMBRUM I. De usurpatione iudicii divini.
MEMBRUM II. De usurpatione iudicii humani.
CAPUT I. DE USURPATIONE IUDICII AB ILLO QUI NON HABET IURISDICTIONEM.
CAPUT II. DE IUDICIO USURPATO AB EO QUI HABET POTESTATEM DISPARATAM.
CAPUT III. DE IUDICIO USURPATO PROUT EST INTER ECCLESIASTICAS PERSONAS.
ARTICULUS I. De iudicio usurpato in foro poenitentiae.
MEMBRUM II. De triplici differentia acceptionis personarum .
CAPUT I. DE ACCEPTIONE PERSONARUM IN PROMOTIONE AD DIGNITATES.
CAPUT III. DE ACCEPTIONE PERSONARUM CUM EXHIBITIONE HONORIS.
QUAESTIO III. DE PECCATO CORDIS PER CONSENSUM.
CAPUT I. QUID SIT CONSENSUS ET QUAE EIUS DIFFERENTIAE .
CAPUT III. DE IIS QUAE FIUNT CONTRA CONSCIENTIAM RECTAM.
CAPUT IV. DE PERPLEXITATE CONSCIENTIAE.
Articulus II. Casus de perplexitate conscientiae.
SECTIO II. - De peccatis oris.
QUAESTIO I. DE PECCATO TACITURNITATIS.
CAPUT VI. DE MENDACIIS SECUNDUM DIFFERENTIAS PERSONARUM VETERIS TESTAMENTI .
CAPUT VII. DE SPECIEBUS MENDACII .
CAPUT III. DE COMPARATIONE MULTILOQUII AD ALIA PECCATA LOCUTIONIS.
CAPUT I. quid sit contumelia et utrum sit idem quod convitium.
ARTICULUS II. Quae sit differentia istarum rationum.
CAPUT II. AN POSSIT ALIQUIS REVELARE MALUM ALTERIUS OCCULTE SINE PECCATO .
CAPUT VI. UTRUM DETRACTOR TENEATUR AD RESTITUTIONEM .
CAPUT V: DE COMPARATIONE PECCATI BLASPHEMIAE AD QUAEDAM ALIA PECCATA.
SECTIO III. De peccato operis.
QUAESTIO I. DE RISU ET IOCULATIONE.
QUAESTIO III. DE ORNATU CORPORIS.
TRACTATUS QUARTUS. DE SEPTEM CAPITALIBUS PECCATIS
SECTIO I. De ratione divisionis capitalium peccatorum.
SECTIO II. De singulis capitalibus et de filiabus eorum.
QUAESTIO I. DE SINGULIS CAPITALIBUS.
Articulus iv. De comparatione aliarum divisionum superbiae.
CAPUT XI. DE OPPOSITIONE SUPERBIAE.
DISTINCTIO II. DE INANI GLORIA.
CAPUT III. QUID SIT MOTIVUM IN HOC PECCATO.
CAPUT V. DE COMPARATIONE INANIS GLORIAE AD SUPERBIAM ET INFIDELITATEM.
CAPUT VII. DE SUBIECTO INVIDIAE.
CAPUT II. DE DILECTIONE TEMPORALIUM.
CAPUT VII. UTRUM ALIA PECCATA, QUAE SUNT CIRCA AMOREM TEMPORALIUM, SUB AVARITIA CONTINEANTUR.
CAPUT IX. DE MAGNITUDINE PECCATI AVARITIAE.
DISTINCTIO I. DE IMMODERATO APPETITU CIBI.
DISTINCTIO II. DE IMMODERATO APPETITU POTUS SEU DE EBRIETATE.
CAPUT II. UTRUM EBRIETAS SIT PECCATUM MORTALE.
CAPUT VI. DE AGGRAVATIONE PECCATI EBRIETATIS SECUNDUM CONDITIONEM PERSONARUM.
CAPUT II. UTRUM COIRE SIT MALUM SECUNDUM SE ET PECCATUM .
CAPUT IX. DE DIFFERENTIIS PECCATI LUXURIAE .
CAPUT X. de effectu peccati luxuriae.
QUAESTIO II. DE FILIABUS SINGULORUM CAPITALIUM .
CAPUT I. DE FILIABUS INANIS GLORIAE.
CAPUT II. DE FILIABUS INVIDIAE.
CAPUT IV. DE FILIABUS ACIDIAE .
CAPUT V. DE FILIABUS AVARITIAE.
CAPUT VII. DE FILIABUS LUXURIAE .
TRACTATUS QUINTUS. DE PECCATIS EX INFIRMITATE, IGNORANTIA ET INDUSTRIA
SECTIO I. De hac trimembri divisione in genere.
SECTIO II. De hac trimembri divisione in specie.
QUAESTIO I. DE PECCATIS EX INFIRMITATE .
CAPUT III. IN QUIBUS CASIBUS CONTINGAT PECCARE RATIONE HUIUS VEL ILLIUS.
QUAESTIO II. DE PECCATO EX IGNORANTIA
QUAESTIO III. DE PECCATO EX INDUSTRIA SEU IN SPIRITUM SANCTUM.
CAPUT III. DE DIFFERENTIIS PECCATI IN SPIRITUM SANCTUM.
CAPUT VI. DE COMPARATIONE DESPERATIONIS AD ALIA PECCATA ET DE COMPARATIONE PARTIUM INTER SE.
TRACTATUS SEXTUS. DE PECCATIS EX TIMORE MALE HUMILIANTE ET AMORE MALE ACCENDENTE
QUAESTIO I. DE PECCATIS EX TIMORE ET AMORE IN GENERE.
QUAESTIO II. DE PECCATIS EX TIMORE ET AMORE IN SPECIE.
CAPUT II. UTRUM TIMOR MALUS SIT PECCATUM ET QUALE.
TRACTATUS SEPTIMUS. DE PECCATO EX TRIPLICI CONCUPISCENTIA
QUAESTIO I. DE CONCUPISCENTIA GENERALITER DICTA.
QUAESTIO II. DE TRIPLICI CONCUPISCENTIA IN SPECIE.
CAPUT II. DE CONCUPISCENTIA OCULORUM.
CAPUT III. DE SUPERBIA VITAE .
SECTIO I. - De peccatis in Deum.
QUAESTIO I. DE PECCATIS QUIBUS DEHONORATUR OMNIPOTENTIA DIVINA.
CAPUT VI. DE TEMPORE IDOLOLATRIAE ET CESSATIONE EIUS.
MEMBRUM I. De observantia ritus iudaici.
MEMBRUM II. De conversatione Christianorum cum Iudaeis et paganis.
CAPUT II. UTRUM SCHISMA CONTINEAT HAERESIM ET DE COMPARATIONE EIUS IN QUANTITATE.
CAPUT IV. DE SACRAMENTIS SCHISMATICORUM.
CAPUT VII. DE POENA SCHISMATICORUM.
CAPUT II. QUIS DICENDUS SIT APOSTATA.
QUAESTIO II. DE PECCATIS QUIBUS DEHONORATUR DIVINA SAPIENTIA
MEMBRUM II. Quae sint differentiae divinationis .
MEMBRUM VI. De quibusdam pertinentibus ad aliquas differentias divinationis.
QUAESTIO III. DE PECCATIS QUIBUS DEHONORATIO DIVINA BONITAS.
CAPUT III. DE MOTIVO PECCATI HYPOCRISIS.
CAPUT V. DE GRAVITATE ET COMPARATIONE PECCATI HYPOCRISIS.
CAPUT VI. UTRUM ALIQUIS POSSIT SIMULARE SE ESSE MALUM VEL HYPOCRITAM.
CAPUT III. QUIBUS MODIS SIMONIA CONTRAHATUR
Articulus I. De munere a manu.
ARTICULUS II. De munere ab obsequio.
Articulus iii. De munere a lingua.
CAPUT IV. DE MATERIALIBUS DIFFERENTIIS SIMONIAE.
ARTICULUS I. De ipso spirituali.
ARTICULUS II. De annexo spirituali.
Articulus III. De iis quae sunt spiritualia et annexa spiritualibus.
CAPUT II. QUAE SINT DIFFERENTIAE SACRILEGII .
CAPUT III. QUANDO COMMITTITUR SACRILEGIUM.
SECTIO II. - De peccatis in proximum.
CAPUT VI. QUID SIT DIMITTENDUM PROPTER SCANDALUM
INQUISITIO PRIMA. DE CREATURA IN COMMUNI
TRACTATUS PRIMUS: DE CREATURA SECUNDUM FIERI
SECTIO I. - De creatura secundum causam.
QUAESTIO I. DE CAUSA PRIMA SECUNDUM SUBSTANTIAM.
CAPUT I. SI EST PRINCIPIUM PRIMUM .
CAPUT II. QUID SIT PRINCIPIUM PRIMUM .
CAPUT III. UTRUM SINT PLURA PRINCIPIA.
ARTICULUS I. Utrum sint duo principia, unum boni et alterum mali
Articulus II. Utrum sint duo principia, unum boni spiritualis et alterum boni corporalis.
ARTICULUS III. Utrum boni corporalis sint duo principia
QUAESTIO II. DE CAUSA PRIMA SECUNDUM RATIONEM CAUSAE.
TITULUS I. DE CAUSA PRIMA UT CAUSA HABITUALITER DICTA.
MEMBRUM I. De ratione causae habitualiter dictae in communi.
CAPUT I. UTRUM RATIONES EFFICIENTIS, EXEMPLARIS ET FINALIS SINT AB AETERNO .
CAPUT II. UTRUM HAE RATIONES SINT IN EADEM ESSENTIA AN DIFFERENTES.
CAPUT III. DE ORDINE ISTARUM RATIONUM INTER SE .
MEMBRUM II. De causa exemplari.
CAPUT I. UTRUM CAUSA EXEMPLARIS SIT DE NECESSITATE.
CAPUT II. SI EST UNA CAUSA EXEMPLARIS AUT PLURES.
CAPUT III. UTRUM CAUSA EXEMPLARIS DICATUR RESPECTU POSSIBILIUM.
CAPUT IV. UTRUM CAUSA EXEMPLARIS DICATUR RESPECTU MALORUM.
CAPUT V. QUID SIT ESSE VITAM IN IPSO.
CAPUT I. UTRUM SIT UNA CAUSA FINALIS PRIMA .
CAPUT II. UTRUM ISTA CAUSA FINALIS SIT IDEM QUOD ESSENTIA DIVINA.
MEMBRUM IV. De causa efficiente.
TITULUS II. DE CAUSA PRIMA UT CAUSA ACTUALITER DICTA.
MEMBRUM I. De ratione causae in actu prout dicitur: Ex ipso etc.
MEMBRUM II. De ipsa actione qua causa est in actu suo primo.
SECTIO II. - De creatura secundum proprietates.
QUAESTIO I. DE PROPRIETATIBUS CREATURAE RELICTIS EX RATIONIBUS CAUSARUM.
MEMBRUM I. De mensura, numero et pondere.
QUAESTIO II. DE IPSO FIERI ET CONCOMITANTIBUS ILLUD.
MEMBRUM I. De ipso fieri seu creari.
CAPUT V. UTRUM CREARI CONVENIAT REBUS QUAE FIUNT A NATURA ET A VOLUNTATE CREATA.
CAPUT VII. UTRUM CREARI CONVENIAT UNI REI PRIUS QUAM ALII.
MEMBRUM II. De concomitantibus ipsum fieri.
CAPUT II. QUALITER ACCIPIATUR HOC IPSUM ' NIHIL '.
TRACTATUS SECUNDUS DE CREATURA SECUNDUM ESSE
QUAESTIO I. DE CREATURA SECUNDUM SUBSTANTIAM.
QUAESTIO II. DE CREATURA SECUNDUM QUANTITATEM.
TITULUS I. DE UNITATE ET MULTITUDINE CREATI.
TITULUS II. DE SIMPLICITATE ET COMPOSITIONE CREATI.
CAPUT III. DE COMPOSITIONE PRIMA EX ' QUOD EST' ET 'QUO EST '.
TITULUS III. DE MUTABILITATE CREATI.
TITULUS IV. DE TEMPORALITATE CREATI.
CAPUT I. UTRUM AETERNITAS CONVENIAT MUNDO .
TITULUS V. DE LOCALITATE CREATI.
QUAESTIO III. DE CREATURA SECUNDUM QUALITATEM
CAPUT III. CUI REI CONVENIT PULCRUM.
CAPUT VI. QUAE CONFERANT AD PULCRITUDINEM UNIVERSI.
QUAESTIO IV. DE CREATURA SECUNDUM RELATIONEM
QUAESTIO V. DE PERFECTIONE UNIVERSI.
CAPUT III. UTRUM ALIQUIBUS BONIS DEFICIENTIBUS SIT PERFECTIO.
INQUISITIO SECUNDA. DE ANGELIS
TRACTATUS PRIMUS DE ANGELIS SECUNDUM FIERI
CAPUT I. UTRUM ANGELI PRIUS CREATI SINT QUAM ALIAE CREATURAE
CAPUT II. UTRUM ANGELI CONDITI SINT IN NATURALIBUS TANTUM VEL ETIAM IN GRATUITIS.
CAPUT III. DE LOCO IN QUO ANGELI CREATI SUNT.
TRACTATUS SECUNDUS. DE ANGELIS SECUNDUM ESSE SUBSTANTIALE
CAPUT II. QUID SIT ANGELUS GENERE.
CAPUT III. QUID SIT ANGELUS SECUNDUM RATIONEM.
CAPUT IV. DE PERSONALITATE ANGELI.
CAPUT VI. DE DIFFERENTIA ANGELORUM INTER SE.
TRACTATUS TERTIUS. DE ANGELIS SECUNDUM POTENTIAS ET ACTUS
SECTIO I. - De angeli potentia in genere.
SECTIO II. - De angeli potentiis et actibus in specie.
QUAESTIO I. DE ANGELI POTENTIA COGNITIVA ET HUIUS ACTU PROPRIO.
TITULUS I. DE POTENTIA COGNITIVA ANGELI.
TITULUS II. DE ACTU PROPRIO POTENTIAE COGNITIVAE ANGELI.
MEMBRUM I. De modis cognoscendi.
MEMBRUM II. De differentiis cognoscibilium.
CAPUT V. UTRUM ANGELI PRAESCIERINT SUAM CONFIRMATIONEM VEL CASUM.
CAPUT VII. QUAM COGNITIONEM HABUERINT ANGELI DE REBUS ORDINIS NATURALIS.
TITULUS III. DE POTENTIA COGNITIVA ANGELI IN ACTU CONSEQUENTI SEU DE LOCUTIONE.
CAPUT II. UTRUM LOCUTIO DICATUR MULTIPLICITER.
QUAESTIO II. DE POTENTIA MOTIVA ANGELI.
TITULUS I. DE POTENTIA MOTIVA INTERIORI ANGELI ET EIUS ACTU.
DISTINCTIO I. DE DIFFERENTIIS MOTIVAE INTERIORIS ANGELI.
MEMBRUM I. De motiva secundum naturam.
MEMBRUM II. De motiva secundum electionem.
CAPUT I. DE LIBERO ARBITRIO IN SE.
DISTINCTIO II. DE ACTU VIRTUTIS MOTIVAE INTERIORIS.
MEMBRUM I. De dilectione naturali angeli.
CAPUT I. DE DILECTIONE NATURALI IN PRIMO STATU.
Articulus ii. De ordine diligendorum.
Articulus III. De ratione naturalis dilectionis in angelo.
MEMBRUM II. De dilectione electiva angeli.
TITULUS II. DE ACTU POTENTIAE MOTIVAE EXTERIORIS ANGELI.
MEMBRUM I. De motu angeli in se, non assumpto corpore.
CAPUT I. DE LOCALITATE ANGELI.
CAPUT II. DE MOTU LOCALI ANGELI.
Articulus I. Utrum angelus moveatur localiter .
MEMBRUM II. De motu angeli assumpto corpore.
CAPUT I. DE ASSUMPTIONE CORPORIS.
Articulus VI. Utrum angelus assumat corpus ad omnem actum corporis
CAPUT II. DE ACTIBUS ANGELI PER CORPUS ASSUMPTUM.
TITULUS III. DE MISSIONE ANGELI.
QUAESTIO III. DE PRAESIDENTIA ANGELORUM.
TITULUS I. DE PRAESIDENTIA ANGELI SUPER ANGELUM.
CAPUT II. DE ACTU ANGELORUM PRAESIDENTIUM QUI EST REVELARE.
MEMBRUM I. De praesidentia angeli super partem sensitivam animae.
MEMBRUM II. De praesidentia angeli super partem intellectivam animae.
MEMBRUM III. De praesidentia angeli super motivam sive de custodia angelica.
CAPUT III. UTRUM ANGELUS SUPERIOR HABEAT POTESTATEM CUSTODIENDI ANGELUM INFERIOREM .
CAPUT IV. UTRUM CUSTODIA ANGELICA SIT CIRCA OMNES HOMINES.
CAPUT VI. UTRUM ALIQUANDO ANGELUS PECCET CIRCA CUSTODIAM HOMINIS.
CAPUT II. CUI CONVENIAT RATIO MIRACULI.
CAPUT V. DE RATIONIBUS SECUNDUM QUAS FIUNT MIRACULA f.
CAPUT VI. DE IMPETRATIONE MIRACULORUM.
MEMBRUM II. De miraculis magorum.
INQUISITIO TERTIA. DE CREATURA CORPORALI
TRACTATUS PRIMUS. DE RERUM CORPORALIUM CREATIONE
QUAESTIO I. DE CORPORALIUM CREATIONE IN COMMUNI.
QUAESTIO II. DE CORPORALIUM CREATIONE IN SPECIALI.
TRACTATUS SECUNDUS. DE RERUM CORPORALIUM DISTINCTIONE ET ORNATU SEU DE OPERE SEX DIERUM
QUAESTIO I. DE CORPORALIUM DISTINCTIONE ET ORNATU IN COMMUNI.
CAPUT V. SECUNDUM QUID FIEBAT TUNC DIES ET QUARE TOT
QUAESTIO II. DE RERUM CORPORALIUM DISTINCTIONE IN SPECIALI.
TITULUS I. DE DISTINCTIONE LUCIS A TENEBRIS
CAPUT I. DE LUCE CORPORALI SPARSA IN CAELO EMPYREO.
CAPUT II. DE LUCE CORPORALI COADUNATA.
MEMBRUM II. De luce spirituali .
CAPUT II. DE ORDINE VERBORUM GENESEOS 1,1.
TITULUS II. DE DISTINCTIONE AQUARUM SUPERIORUM AB INFERIORIBUS
CAPUT VI. DE ORDINE VERBORUM GENESEOS.
QUAESTIO III. DE RERUM CORPORALIUM ORNATU IN SPECIALI.
TITULUS I. DE ORNATU FIRMAMENTI
CAPUT II. AD QUEM USUM FACTA SINT LUMINARIA.
MEMBRUM I. De animantibus terrestribus irrationalibus.
MEMBRUM II. De animante rationali.
CAPUT VI. DE ORDINE VERBORUM GENESEOS 1,1.
QUAESTIO I. DE GUBERNATIONE RERUM CORPORALIUM.
QUAESTIO II. DE MULTIPLICATIONE ET COLLOCATIONE RERUM CORPORALIUM.
CAPUT III. DE MULTIPLICATIONE ANIMANTIUM RATIONALIUM .
CAPUT IV. DE MULTIPLICATIONE ANIMANTIUM IRRATIONALIUM.
TRACTATUS PRIMUS. DE ANIMA RATIONALI
SECTIO I. - De anima secundum substantiam.
QUAESTIO I. DE ANIMA SECUNDUM ENTITATEM ET QUIDDITATEM.
QUAESTIO II. DE ANIMA SECUNDUM CAUSAS.
MEMBRUM II. Utrum anima sit de materia spirituali.
CAPUT III. UTRUM ANIMA SIT EX ANIMA.
TITULUS II. DE CAUSA FORMALI, EFFICIENTE ET FINALI ANIMAE.
QUAESTIO III. DE PROPRIETATIBUS ANIMAE.
TITULUS I. DE PROPRIETATIBUS ANIMAE SECUNDUM ESSE ABSOLUTUM.
CAPUT IV. DE LOCALITATE ANIMAE.
CAPUT V. DE ANIMA UT EST AD IMAGINEM DEI.
CAPUT I. DE ANIMA QUANTUM AD CONIUNCTIONEM.
SECTIO II. - De anima secundum potentias.
QUAESTIO I. DE ANIMAE POTENTIIS IN GENERE.
CAPUT II. DE POTENTIARUM DISTINCTIONE.
TITULUS I. DE VI SENSIBILI COGNITIVA.
MEMBRUM I. De vi sensibili cognitiva exteriori.
MEMBRUM II. De vi sensibili cognitiva interiori.
CAPUT IV. DE DISTINCTIONE VIRIUM SENSITIVARUM INTRINSECUS COGNOSCENTIUM .
TITULUS II. DE VI SENSIBILI MOTIVA.
MEMBRUM I. De vi sensibili motiva irrationali.
QUAESTIO III. DE VI RATIONALI.
TITULUS I. DE VI RATIONALI COGNITIVA.
MEMBRUM I. De comparatione harum divisionum.
MEMBRUM II. De singulis divisionibus et earum differentiis.
CAPUT II. DE DIVISIONE ARISTOTELIS.
Articulus iii. De intellectu possibili.
CAPUT III. DE SECUNDA DIVISIONE AUGUSTINI.
CAPUT IV. de divisionibus damasceni.
MEMBRUM III. De sensu interiori.
TITULUS II. DE VI RATIONALI MOTIVA IN GENERE.
TITULUS III. DE LIBERO ARBITRIO.
MEMBRUM II. Quid sit liberum arbitrium.
CAPUT I. QUID SIT LIBERUM ARBITRIUM SECUNDUM REM.
CAPUT II. QUID SIT LIBERUM ARBITRIUM SECUNDUM DEFINITIONEM .
Articulus I. De singulis definitionibus.
CAPUT III. QUID SIT LIBERUM ARBITRIUM SECUNDUM NOMEN.
MEMBRUM III. In quibus sit liberum arbitrium.
MEMBRUM IV. De aequalitate liberi arbitrii et de coactione.
MEMBRUM VI. Respectu quorum actuum sit liberum arbitrium.
CAPUT IV. QUORUM ACTUUM SIT PROPRIE LIBERUM ARBITRIUM.
TITULUS IV. DE SYNDERESI ET CONSCIENTIA.
TRACTATUS SECUNDUS. DE CORPORE HUMANO
SECTIO I. - De corpore humano quoad fieri.
QUAESTIO I. DE CAUSA EFFICIENTE CORPORIS ADAE.
CAPUT II. UTRUM CORPUS ADAE POTUIT FORMARI A CREATURA SPIRITUALI .
QUAESTIO II. DE CAUSA FORMALI CORPORIS ADAE.
QUAESTIO III. DE CAUSA MATERIALI CORPORIS ADAE.
TITULUS I. DE CORPORE ADAE QUOAD COMPOSITIONEM EX ELEMENTIS.
TITULUS II. DE CORPORE ADAE QUOAD AEQUALITATEM ELEMENTORUM IN COMPOSITO.
MEMBRUM II. De aequalitate virtutis et potentiae elementorum in corpore Adae.
CAPUT II. DE AEQUALITATE QUALITATUM CONSEQUENTIUM, SCILICET GRAVITATIS ET LEVITATIS.
MEMBRUM III. De aequalitate a iustitia in corpore Adae.
QUAESTIO IV. DE CAUSA FINALI CORPORIS ADAE.
SECTIO II. - De corpore humano quoad esse.
QUAESTIO I. DE CORPORE VIRILI.
TITULUS I. DE CONDITIONIBUS INTRINSECIS CORPORIS ADAE.
MEMBRUM I. De unitate corporis Adae.
MEMBRUM II. De veritate corporis Adae.
CAPUT II. DE VERITATE PROPAGATA CORPORIS ADAE.
MEMBRUM III. De dignitate et nobilitate corporis Adae.
MEMBRUM IV. De animalitate corporis Adae.
TITULUS II. DE CONDITIONIBUS EXTRINSECIS CORPORIS ADAE.
MEMBRUM Ii De tempore conditionis corporis Adae.
MEMBRUM II. De loco conditionis corporis Adae.
CAPUT I. UTRUM CORPUS ADAE FUERIT CONDITUM IN PARADISO .
QUAESTIO II. DE CORPORE MULIEBRI.
TRACTATUS TERTIUS. DE CONIUNCTO HUMANO
QUAESTIO I. DE PASSIBILITATE NATURAE.
TITULUS I. DE QUATUOR PRIMIS MODIS PASSIBILITATIS.
TITULUS II. DE PASSIBILITATE PER ANIMAE SEPARATIONEM.
CAPUT II. QUID EST VITA SECUNDUM REM.
Articulus III. Utrum vita sit aliquid animae.
CAPUT I. A QUO SIT VITA EFFECTIVE.
ARTICULUS I. De causa efficiente vitae rationabilium.
CAPUT II. A QUO SIT VITA ORIGINALITER.
MEMBRUM III. Cuius est vita ut subiecti proprii.
DISTINCTIO II. DE MORTALITATE PRIMI HOMINIS.
QUAESTIO II. DE PROLIS PROPAGATIONE.
MEMBRUM I. De modo propagationis.
MEMBRUM II. De prole propagata.
CAPUT I. QUALES FILIOS GENUISSENT PRIMI PARENTES QUANTUM AD IUSTITIAM.
QUAESTIO III. DE PRIMO HOMINE QUANTUM AD GRATIAM
TITULUS I. DE GRATIA PRIMO HOMINI IN CONDITIONE DATA.
CAPUT II. UTRUM PRIMUS HOMO POTERAT STARE EX ACCEPTO IN SUI CONDITIONE.
CAPUT III. UTRUM PRIMUS HOMO EX ACCEPTO IN PRIMA CONDITIONE PROFICERE POTUIT IN BONUM.
TITULUS II. DE GRATIA HOMINI POST CONDITIONEM SUPERADDITA.
MEMBRUM II. De quantitate gratiae et virtutum primi hominis.
CAPUT I. DE QUANTITATE DONORUM, VIRTUTUM ET GRATIARUM QUANTUM AD NUMERUM.
CAPUT II. DE QUANTITATE GRATIARUM ET VIRTUTUM QUANTUM AD EFFICACIAM.
QUAESTIO IV. DE PRIMO HOMINE QUANTUM AD SCIENTIAM.
MEMBRUM II. De cognitione primi hominis quantum ad cognoscibilia.
CAPUT I. DE COGNITIONE CREATORIS.
CAPUT II. DE COGNITIONE CREATURARUM.
QUAESTIO V. DE PRIMI HOMINIS DOMINIO PRAESIDENTIAE.
LIBRI TERTII PARS TERTIA DE GRATIA ET VIRTUTIBUS
TRACTATUS PRIMUS. DE GRATIA GRATUM FACIENTE
QUAESTIO I. DE EXISTENTIA ET NECESSITATE GRATIAE.
CAPUT II. QUID SIT GRATIA SECUNDUM RATIONEM .
QUAESTIO III. DE DIFFERENTIIS GRATIAE.
MEMBRUM II. De differentiis gratiae in specie.
CAPUT III. DE DIFFERENTIA ORATIAE QUANTUM AD VARIOS STATUS.
QUAESTIO IV. DE SUBIECTO GRATIAE.
CAPUT II. QUO MODO GRATIA SIT IN SUBIECTO.
MEMBRUM II. Utrum prima gratia cadat sub merito.
CAPUT I. UTRUM ALIQUIS POSSIT SIBI MERERI PRIMAM GRATIAM.
QUAESTIO VI. DE EFFECTIBUS GRATIAE.
QUAESTIO VII. DE COGNITIONE GRATIAE.
CAPUT III. DE COGNITIONE GRATIAE IN PARTICULARI.
QUAESTIO VIII. DE GRATIA COMPARATIVE SPECTATA.
TRACTATUS SECUNDUS DE GRATIA GRATIS DATA
QUAESTIO I. DE GRATIA GRATIS DATA IN GENERALI.
QUAESTIO II. DE GRATIIS GRATIS DATIS IN SPECIALI.
MEMBRUM V. De effectu fidei informis in hominibus.
CAPUT II. DE FIDEI INFORMIS EFFECTU IN OPERE EXTERIORI.
ARTICULUS I. Utrum fide informi bonis operibus mereatur quis bona temporalia.
CAPUT III. DE ACTU ET CERTITUDINE SPEI INFORMIS.
INQUISITIO SECUNDA. DE FIDE FORMATA
TRACTATUS PRIMUS DE FIDE QUA CREDITUR
CAPUT IV. DE ACTU MATERIALI FIDEI, QUOD EST COGNOSCERE.
MEMBRUM VII. De obiecto fidei.
MEMBRUM VIII. De subiecto fidei.
MEMBRUM IX. De consequentibus fidem.
TRACTATUS SECUNDUS. DE EO QUOD FIDE CREDITUR SEU DE ARTICULIS FIDEI
QUAESTIO I. DE ARTICULIS FIDEI IN GENERE.
CAPUT III. DE SUFFICIENTIA CREDIBILIUM SECUNDUM DISTINCTIONES TEMPORUM.
CAPUT IV. DE SUFFICIENTIA ARTICULORUM QUANTUM AD FIDEM SIMPLICIUM.
QUAESTIO II. DE DISTINCTIONE ET EXPOSITIONE ARTICULORUM .
LIBRI TERTII PARS SECUNDA DE LEGIBUS ET PRAECEPTIS
INQUISITIO PRIMA. DE LEGE AETERNA
QUAESTIO UNICA. DE EXISTENTIA ET CONDITIONIBUS LEGIS AETERNAE.
CAPUT VII. DE DERIVATIONE LEGUM A LEGE AETERNA.
CAPUT VIII. DE SUBIECTIS LEGI AETERNAE.
INQUISITIO SECUNDA. DE LEGE NATURALI
QUAESTIO I. AN SIT LEX NATURALIS.
QUAESTIO II. QUID SIT LEX NATURALIS.
QUAESTIO III, QUO MODO SIT LEX NATURALIS.
QUAESTIO IV. QUORUM SIT LEX NATURALIS.
MEMBRUM I. De differenti assignatione eorum quae ponuntur esse legis naturalis.
MEMBRUM II. An lex naturalis habeat praecepta ordinantia rationalem creaturam ad Deum.
MEMBRUM III. De iis per quae ordinat lex naturalis ad proximum.
CAPUT I. DE MATRIMONIO IN LEGE NATURALI.
INQUISITIO TERTIA. DE LEGE MOYSI
TRACTATUS PRIMUS. DE LEGE MOYSI IN GENERALI
QUAESTIO I. DE LATIONE LEGIS MOSAICAE.
QUAESTIO II. DE CONTINENTIA LEGIS MOSAICAE.
CAPUT II. DE CONTINENTIA LEGIS QUANTUM AD QUALITATEM CONTENTORUM.
QUAESTIO III. DE IMPLETIONE LEGIS MOYSI PER CHRISTUM.
QUAESTIO IV. DE ONERE OBSERVANTIAE LEGIS MOSAICAE.
QUAESTIO V. DE IUSTIFICATIONE PER LEGEM.
TRACTATUS SECUNDUS. DE LEGE MOYSI IN SPECIALI
SECTIO I. De praeceptis moralibus Decalogi.
QUAESTIO I. DE PRAECEPTIS MORALIBUS IN GENERALI.
CAPUT IV. DE RADICE VIRTUTUM ET PRAECEPTORUM MORALIUM IN COMPARATIONE.
MEMBRUM I. De numero praeceptorum Decalogi.
MEMBRUM II. De distinctione praeceptorum Decalogi.
QUAESTIO II. DE SINGULIS PRAECEPTIS DECALOGI.
DISTINCTIO I. DE ADORATIONE DEI.
MEMBRUM I. Quid dicatur adoratio Dei.
MEMBRUM III. De unitate et differentia adorationis.
CAPUT II. DE DIFFERENTIA ADORATIONIS.
DISTINCTIO III. DE ADORATIONE CREATURAE.
CAPUT I. DE ADORATIONE CREATURAE ANGELICAE.
CAPUT II. DE ADORATIONE HOMINIS.
CAPUT III. DE ADORATIONE CREATURAE IRRATIONALIS.
DISTINCTIO I. DE SECUNDO PRAECEPTO GENERALITER.
CAPUT II. DE CONTINENTIA ET INTENTIONE SECUNDI MANDATI.
DISTINCTIO II. DE SECUNDO PRAECEPTO QUANTUM AD IURAMENTUM .
MEMBRUM IV. An licitum sit iuramentum recipere.
MEMBRUM VII. De forma iuramenti.
CAPUT II. DE FORMA IURANDI NON CONCESSA.
CAPUT III. DE FORMA IURANDI PARTIM CONCESSA, PARTIM NON CONCESSA.
MEMBRUM VIII. De comitibus iuramenti et obligatione.
CAPUT IV. DE OBLIGATIONE IURAMENTI.
CAPUT III. DE CIRCUMSTANTIIS TERTII PRAECEPTI.
CAPUT V. DE OBSERVANTIA SABBATI.
CAPUT V. DE OBSERVANTIA DIEI DOMINICAE.
CAPUT II. QUANTUM AD QUID INTELLIGATUR HONOR IN HOC PRAECEPTO.
CAPUT III. DE FORMA HUIUS PRAECEPTI.
CAPUT IV. DE OBLIGATIONE HUIUS PRAECEPTI.
MEMBRUM I. Quid prohibeatur occidi.
MEMBRUM II. Quis prohibeatur occidere.
CAPUT II. AN NON HABENTES POTESTATEM UNIVERSALITER PROHIBEANTUR MALEFICUM OCCIDERE.
CAPUT VII. UTRUM HIC PROHIBEATUR BIGAMIA.
CAPUT VIII. DE COITU CONIUGALI .
CAPUT IV. UTRUM HIC PROHIBEATUR USURA.
CAPUT V. QUALITER FURTUM ET RAPINA INTERPRETATIVA SINT HIC PROHIBITA.
SECTIO II. - De praeceptis iudicialibus.
QUAESTIO I. DE PRAECEPTIS CIRCA IPSA IUDICIA.
DISTINCTIO I. DE PRAECEPTIS CIRCA PERSONAM ET OFFICIUM IUDICIS.
MEMBRUM I. De persona iudicis.
MEMBRUM II. De officio iudicis.
CAPUT I. DE OFFICIO IUDICIS IUXTA ILLUD ' IUDICES ET MAGISTROS CONSTITUES '.
CAPUT II. DE OFFICIO IUDICIS IUXTA ILLUD ' UT IUDICENT POPULUM '.
CAPUT III. DE OFFICIO IUDICIS IUXTA ILLUD: 'NEC IN ALTERAM PARTEM DECLINENT'.
DISTINCTIO II. DE PERSONA REI.
CAPUT IV. UTRUM INNOCENTES ET INVOLUNTARII CIRCA ACTUS SINT IUDICANDI.
CAPUT III. DE INQUISITIONIBUS ET PURGATIONIBUS.
DISTINCTIO I. DE LEGIBUS PERMISSIONIS.
DISTINCTIO II. DE LEGIBUS PUNITIONIS.
MEMBRUM III. De lege impugnationis seu bellorum.
CAPUT II. DE CIRCUMSTANTIIS BELLI.
MEMBRUM IV. De lege occisionis.
MEMBRUM V. De legibus punitionis per damnum rerum.
QUAESTIO II. DE PRAECEPTIS IUDICIALIBUS AD CONSERVATIONEM IUSTITIAE.
MEMBRUM I. De legibus circa personam regis et sacerdotis.
CAPUT III. DE COMPARATIONE POTESTATIS REGALIS AD SACERDOTALEM.
MEMBRUM II. De legibus circa servos.
MEMBRUM III. De legibus circa virum et uxorem.
QUAESTIO III. DE PRAECEPTIS IUDICIALIBUS CIRCA DECIMAS, PRIMITIAS ET OBLATIONES.
CAPUT IV. DE QUIBUS DEBEAT DARI DECIMA.
CAPUT IV. QUIBUS DANDA SIT DECIMA.
CAPUT VII. QUINAM TENEANTUR DARE DECIMAM.
CAPUT VIII. DE EMPTIONE ET REDEMPTIONE DECIMARUM.
SECTIO III. - De praeceptis caerimonialibus.
QUAESTIO I. DE INTELLECTU PRAECEPTORUM CAERIMONIALIUM.
QUAESTIO II. DE RATIONE CAERIMONIALIUM PRAECEPTORUM.
QUAESTIO III. DE NUMERO ET DIFFERENTIA PRAECEPTORUM CAERIMONIALIUM.
CAPUT I. DE NUMEROSITATE CAERIMONIALIUM.
QUAESTIO IV. DE OBSERVANTIA CAERIMONIARUM DE IMMUNDITIIS .
CAPUT I. QUID DICATUR ORIGO IMMUNDITIAE.
CAPUT II. DE IMMUNDITIIS SECUNDUM DIFFERENTIAM STATUUM.
QUAESTIO V. DE RITU SACRIFICIORUM LEGALIUM .
CAPUT I. UTRUM SACRIFICIA LEGALIA FUERINT VERA SACRIFICIA .
CAPUT VI. DE PERSONIS OFFERENTIUM.
CAPUT VIII. DE DIFFERENTIIS SACRIFICIORUM.
QUAESTIO VI. DE CESSATIONE CAERIMONIALIUM PRAECEPTORUM.
CAPUT I. UTRUM CAERIMONIALIA SEMPER SINT IN PRAECEPTO.
CAPUT II. DE CESSATIONE SACRIFICIORUM, CIRCUMCISIONIS ET SABBATI.
INQUISITIO QUARTA. DE LEGE EVANGELICA
TRACTATUS PRIMUS. DE LATIONE ET CONDITIONIBUS LEGIS EVANGELICAE
QUAESTIO I. AN UNA SOLA LEX SIT DANDA RATIONALI CREATURAE.
QUAESTIO II. UTRUM PRAETER LEGEM MENTI INDITAM SIT PONERE LEGEM SCRIPTAM.
QUAESTIO III. UTRUM PRAETER DICTAS LEGES REQUIRATUR LEX EVANGELII.
QUAESTIO IV. UTRUM LEX EVANGELII SIT EADEM CUM LEGE NATURAE.
QUAESTIO V. UTRUM LEX EVANGELII SIT EADEM CUM LEGE MOYSI.
QUAESTIO VI. DE DIFFERENTIA LEGIS ET EVANGELII.
CAPUT IV. DE DIFFERENTIA LEGIS ET EVANGELII QUANTUM AD BONITATEM.
QUAESTIO VII. DE CONTINENTIA EVANGELII IN LEGE.
QUAESTIO VIII. DE ADDITIONE EVANGELII AD LEGEM .
QUAESTIO IX. DE IMPLETIONE LEGIS PER EVANGELIUM.
QUAESTIO X. DE LATIONE LEGIS ET EVANGELII.
CAPUT I. DE LATORE NOVAE LEGIS.
TRACTATUS SECUNDUS. DE PRAECEPTIS LEGIS EVANGELII
QUAESTIO I. DE PRAECEPTIS CIRCA MOTUM IRASCIBILIS.
CAPUT I. UTRUM ORDINE PRIUS SIT PRAECEPTUM ORDINANS IRASCIBILEM.
CAPUT IV. DE PRAECEPTIS RECONCILIATIONIS ET CONCORDIAE.
QUAESTIO II. DE PRAECEPTIS CIRCA MOTUM CONCUPISCIBILIS.
QUAESTIO III. DE PRAECEPTIS CIRCA MOTUM RATIONALIS.
CAPUT II. DE PRAECEPTIS PATIENTIAE RESPECTU ABLATIONIS RERUM.
MEMBRUM I. De praecepto erogationis.
CAPUT I. QUID PRAECIPIATUR DARI.
MEMBRUM II. De praecepto mutui.
MEMBRUM I. De rectitudine intentionis.
MEMBRUM II. De simplicitate intentionis.
MEMBRUM III. De discretione intentionis.
CAPUT II. DE OBLIGATIONE HUIUS PRAECEPTI.
INQUISITIO UNICA. DE VERBO INCARNATO
TRACTATUS PRIMUS. DE INCARNATIONE ET ASSUMPTIONE
QUAESTIO I. DE NECESSITATE INCARNATIONIS.
CAPUT I. UTRUM HUMANA NATURA SIT LAPSA AB ILLO STATU IN QUO FUIT CONDITA .
CAPUT II. UTRUM HUMANA NATURA SIT LAPSA REPARABILITER VEL IRREPARABILITER.
CAPUT V. UTRUM HUMANA NATURA POSSIT REPARARI PER SE AN PER ALIUM .
Articulus I. Utrum possit homo satisfacere de aliquo peccato
Articulus II. Utrum homo possit per se satisfacere pro originali peccato
CAPUT VI. UTRUM SATISFACTIO POSSIT FIERI PER ALIAM CREATURAM.
Articulus I. Utrum satisfactio possit fieri per angelicam naturam
CAPUT VII. UTRUM REPARATIO HUMANI GENERIS DEBEAT FIERI PER HOMINEM DEUM .
QUAESTIO II. DE CONVENIENTIA INCARNATIONIS.
DISTINCTIO I. DE CONVENIENTIA INCARNATIONIS A PARTE UNIBILIUM IN GENERAUI.
DISTINCTIO II. DE CONVENIENTIA INCARNATIONIS A PARTE UNIBILIUM IN SPECULI.
MEMBRUM I. De convenientia unibilitatis ex parte divinae naturae.
CAPUT II. UTRUM ABSTRACTIS PERSONIS SIT UNIBILIS DIVINA NATURA .
CAPUT IV. IN QUA PERSONA DIVINA NATURA SIT UNIBILIS HUMANAE.
MEMBRUM II. De convenientia unibilitatis ex parte humanae naturae.
CAPUT II. DE UNIBILITATE PER COMPARATIONEM AD UNIVERSUM .
CAPUT III. UTRUM HUMANITAS ASSUMPTA DEBUIT ESSE NOSTRI GENERIS .
QUAESTIO III. DE PRAEDESTINATIONE INCARNATIONIS .
QUAESTIO IV. DE ACTU INCARNATIONIS.
DISTINCTIO II. DE IPSO ASSUMPTO.
DISTINCTIO III. DE COASSUMPTIS.
MEMBRUM I. An Christus assumpserit humanam naturam cum passibilitate et defectu.
MEMBRUM II. Quos defectus Christus assumpserit et quos non.
CAPUT I. DE DEFECTIBUS EX PARTE ANIMAE.
ARTICULUS I. Utrum Christus assumpserit ignorantiam ex parte intellectus
MEMBRUM III. Ad quid Christus assumpserit defectus.
MEMBRUM IV. De constituto per assumptionem.
CAPUT II. DUBITATIONES CIRCA OPINIONEM PRIMAM.
CAPUT III. DUBITATIONES CIRCA OPINIONEM SECUNDAM.
Articulus v. Utrum in Christo sit ponere intentionem totius et partis.
CAPUT VII. DE EFFECTU UNIONIS.
TRACTATUS SECUNDUS. DE CONCEPTIONE ET NATIVITATE
QUAESTIO I. DE CONCEPTIONE CHRISTI.
MEMBRUM I. De tempore incarnationis.
MEMBRUM III. De principio et ratione conceptionis.
QUAESTIO II. DE SANCTITATE CONCEPTIONIS.
MEMBRUM I. Quorum sit sanctificatio.
MEMBRUM II. De sanctificatione B. Virginis in conceptione sua.
CAPUT I. IN QUO STATU POTUERIT B. VIRGO SANCTIFICARI.
MEMBRUM III. De sanctificatione B. Virginis in conceptione filii.
CAPUT II. A QUO B. VIRGO FUERIT SANCTIFICATA.
MEMBRUM IV. De sanctitate conceptionis ex parte concepti filii.
QUAESTIO III. DE NATIVITATE CHRISTI.
CAPUT VI. DE FILIATIONE PER ADOPTIONEM.
TRACTATUS TERTIUS. DE GRATIA SCIENTIA ET POTESTATE CHRISTI
QUAESTIO I. DE GRATIA CHRISTI.
CAPUT II. DE GRATIA UNIONIS COMPARATIVE CONSIDERATA.
MEMBRUM II. De gratia Christi secundum quam est caput.
CAPUT I. SECUNDUM QUAM RATIONEM CHRISTUS DICITUR CAPUT.
CAPUT II. QUORUM CHRISTUS SIT CAPUT.
CAPUT III. DE UNIONE CAPITIS AD MEMBRA.
ARTICULUS I. De unione capitis ad corpus.
Articulus II. De influentia capitis ad corpus.
QUAESTIO II. DE SCIENTIA CHRISTI.
QUAESTIO III. DE POTENTIA CHRISTI.
TRACTATUS QUARTUS. DE VOLUNTATE ORATIONE ET MERITO CHRISTI
QUAESTIO I. DE VOLUNTATE CHRISTI.
QUAESTIO II. DE ORATIONE CHRISTI.
CAPUT I. UTRUM CHRISTUS ORAVERIT SECUNDUM AFFECTUM RATIONIS VEL SENSUALITATIS .
CAPUT II. UTRUM CHRISTUS IN OMNI ORATIONE SUA FUERIT IN OMNIBUS EXAUDITUS .
QUAESTIO III. DE MERITO CHRISTI.
MEMBRUM I. Utrum proprie ponendum sit in Christo meritum .
MEMBRUM II. De tempore merendi quantum ad Christum.
MEMBRUM III. De causa merendi.
MEMBRUM IV. De effectu meriti Christi.
CAPUT I. QUID SIBI PER PASSIONEM MERUIT CHRISTUS.
CAPUT II. QUID CHRISTUS MERUIT NOBIS ET MAXIME PER PASSIONEM.
TRACTATUS QUINTUS. DE PASSIONE ET MORTE CHRISTI
QUAESTIO I. DE PASSIONE CHRISTI.
MEMBRUM II. De generalitate passionis Christi.
CAPUT I. DE GENERALITATE PASSIONIS CHRISTI RESPECTU PASSIBILIUM.
CAPUT II. DE GENERALITATE PASSIONIS CHRISTI RESPECTU PASSIONUM.
MEMBRUM III. De necessitate passionis Christi.
MEMBRUM IV. De convenientia passionis Christi.
CAPUT I. DE CONVENIENTIA PASSIONIS QUOAD DEUM.
MEMBRUM V. De quantitate passionis Christi.
MEMBRUM VI. De causalitate et effectu passionis Christi.
CAPUT I. DE EFFECTU PASSIONIS CHRISTI.
Articulus ii. De effectu reconciliationis ad Deum.
QUAESTIO II. DE MORTE CHRISTI.
CAPUT V. DE QUIETE CHRISTI IN SEPULCRO .
TRACTATUS SEXTUS. DE RESURRECTIONE CHRISTI ET DEMONSTRATIONE RESURRECTIONIS
QUAESTIO I. DE RESURRECTIONE CHRISTI.
MEMBRUM I. De veritate resurrectionis Christi.
MEMBRUM II. De causalitate et effectu resurrectionis.
CAPUT IV. DE MODO CAUSANDI RESURRECTIONIS.
MEMBRUM III. De tempore resurrectionis Christi.
QUAESTIO II. DE DEMONSTRATIONE RESURRECTIONIS CHRISTI.
MEMBRUM I. De argumentis apparitionis in generali.
MEMBRUM II. De argumentis apparitionis in speciali.
CAPUT II. DE ARGUMENTO APPARITIONIS QUANTUM AD TACTUM.
TRACTATUS SEPTIMUS. DE ASCENSIONE CHRISTI AD CAELOS ET AD DEXTERAM PATRIS SESSIONE
QUAESTIO I. DE ASCENSIONE CHRISTI.
CAPUT VI. DE TERMINO ASCENSIONIS.
CAPUT VII. PROPTER QUID SIT ASCENSIO.
Articulus II. Quis fuit fructus ascensionis quantum ad nos.
QUAESTIO II. DE SESSIONE CHRISTI AD DEXTERAM PATRIS.
MEMBRUM I. De signis praecedentibus adventum Christi ad iudicium.
CAPUT I. DE SIGNIS PROXIMIS ADVENTUS CHRISTI AD IUDICIUM.
MEMBRUM II. De loco et tempore iudicii.
MEMBRUM III. De persona venturi iudicis.
UTRUM UNUM TANTUM SIT A PRIMO IMMEDIATE AN MULTA .
Quod creatum procedere debeat a Primo in unitate, sic arguitur: 1. Exemplatum enim imitatur suum exemplar: sed exemplar est in omnimoda unitate; ergo et exemplatum debet esse in unitate. Hanc enim rationem videtur Augustinus inducere ex 1. verbis Platonis, quod mundus sensibilis sit unus eo quod mundus archetypus sit unus.
2. Et si dicatur per similitudinem exemplaris inferioris a quo plura procedunt exemplata:
constat quod ab uno exemplari in specie non procedit nisi unum exemplatum in specie, licet sint plura numero. Si ergo sic est in summo exemplari, non procedet nisi unum exemplatum in specie, et ita unum creatum in specie: ab uno enim libro, qui est unum exemplar in specie, non procedit exemplatum nisi unus liber in specie et ab uno sigillo in specie una impressio in specie.
3. Si vero dicatur quod differentia sint exemplaria propter pluralitatem idearum, ut huic ideae respondeat hoc creatum in specie, illi vero aliud: secundum hoc, cum ideae sint eaedem in essentia, essent ideata eadem in essentia, et ita remanerent unum creatum in essentia: et si omnes ideae sunt una idea, omnia creata essent unum creatum. Quod cum non sit, non ex hoc tantum accipietur unitas.
4. Item, si secundum numerum idearum esset numerus ipsorum creatorum in specie vel in genere, non posset numerus creatorum in specie crescere, cum numerus idearum non possit crescere: nulla enim mutatio menti divinae potest convenire ; sed constat quod numerus creatorum posset crescere, cum potentia Dei sit omnipotentia et ita infinita, et ita potest plura creare quam creaverit .
5. Item, si proveniret pluralitas ex aliqua ratione, aut hoc esset ex parte causae finalis aut formalis aut efficientis aut materialis. Ex parte vero causae materialis non potest esse, cum non habeat causam materialem: creatum enim est de nihilo: aliae vero rationes causae sunt unum in essentia, sicut supra habitum est : ergo ex parte nullius causae potest accipi ratio multitudinis.
Item voluntas Dei est efficiens causa: sed voluntas eius est una et immutabilis: ergo ex illa parte non potest provenire ratio multitudinis.
6. Item, est multiplex modus procedendi a Deo Patre : per generationem, per spirationem, per creationem, per factionem, prout differt a creatione: sed duobus primis modis non dicitur nisi unum procedens, ut Filius per generationem, Spiritus Sanctus per processionem ; ergo pari ratione videtur secundum alios duos modos ut unum procedat ab uno.
7. Item, si diceretur quia ex nihilo procedunt creata, ideo est pluralitas creatorum - contra hoc est quod 'nihilum' illo modo dictum, nullius rei est causa, et ita non est causa multitudinis.
8. Item, procedens a Primo, quocumque modo procedat, procedit secundum aliquam similitudinem: sed multitudo omnino dissimilis est summae unitati sicut et corruptio: non ergo dicetur creatum procedere a Primo in ratione multitudinis.
Forte diceretur, sicut et quidam philosophi dixerunt, quod a Primo, quod est vere unum, non procedit immediate nisi unum, mediate vero, sive secundum prius et posterius, plura: utpote primo creavit intelligentiam angelicam
intelligentia vero angelica , quia se intellexit et illum a quo erat, et ita intellexit multitudinem
mediante intelligentia angelica processit multitudo.
Sed haec ratio non congruit: secundum hoc enim maioris potentiae esset Primum mediante creatura quam secundum se ipsum. Nam mediante creatura poterat producere multa, secundum se ipsum vero non poterat producere nisi unum.
Item, si multitudo producta producebatur propter intellectum multitudinis qui erat in intelligentia angelica, eo quod intelligebat se et illud a quo erat, et ita multiplex erat intellectus: cum hanc multiplicitatem non haberet ipsum Primum
non enim intelligebat aliud a quo erat
potentior videretur ipsa intelligentia angelica quam divina: nam intelligentia angelica posset secundum hoc multa facere immediate, divina vero non: quod est inconveniens. Si vero propter intellectum multitudinis in genere erat potentia producendi multa et per consequens multorum productio, cum divina intelligentia intelligat se et illud quod est ab ea, angelica vero intelligat se et illud a quo est, magis convenit divinae intelligentiae producere multa immediate quam ipsi angelicae. Nam ratio intelligendi illud quod est a se est ratio intelligendi se esse causam et aliud esse causatum ab illo; ratio vero intelligendi quod est ab alio, est ratio intelligendi se esse causatum ; ergo, cum ratio producendi conveniat causae et non conveniat causato ut huiusmodi, divina intelligentia plus habebit rationem causandi multa quam angelica.
Alii vero dixerunt quod unitas est a forma et multitudo a materia, et propter hoc ratio multitudinis non fuit a Summo eo quod est forma, sed fuit a materia.
Sed contra hoc sic obicitur, sive ponatur materia coaeterna sive creata et non coaeterna: si enim ponitur coaeterna, forma vero non, aut erit una sola forma creata aut plures in illa materia. Si una sola, materia vero sola et forma sola, non producetur nisi unum. Si vero dicatur quod forma una multiplicatur per materiam, haec multiplicatio non erit secundum speciem vel genus, et ita diversitas rerum secundum genus et speciem non erit a materia.
Si forte dicatur, sicut reperitur in libro De unitate et uno quod materia cum habeat distensionem, aliqua pars eius sit remotior et alia propinquior, et secundum hoc attendatur diversitas formarum in materia, in genere et in specie, utpote intelligentia sit simplicioris materiae, anima vero minus simplicis, et ita de aliis - sic obicitur in contrarium: non potest esse propinquitas et elongatio respectu divinae essentiae secundum locum aut situm ; a Deo enim non receditur loco, sed dissimilitudine, sicut dicit Augustinus, in libro De civitate Dei et De natura boni et in pluribus locis , et hoc est quia est ubique: dissimilitudo vero attenditur secundum privationem maiorem vel minorem quae est formae vel secundum compositionem maiorem vel minorem: compositio vero maior vel minor non est sine formis nec privatio maior vel minor nisi respectu formarum ; non ergo a materia erit universaliter ratio multitudinis.
Si enim dicatur materia partes habere, partibilitatem ergo habebit: partibilitas autem non est sine forma. Si etiam in una parte sui sit simplicior et altera parte corpulentior, hoc non erit nisi ratione formarum: materia enim ex hoc est materia quod habet possibilitatem ad formas.
Praeterea, materia ratione corporeitatis est divisibilis: sed divisio aliunde venit quam a divisibili: ergo aliud est principium divisionis sive multitudinis quam materia.
Praeterea, si partibilitas est in materia ratione corporeitatis, erit divisio ratione formae, cum corporeitas in materia sit forma.
Item, si tantum ratione materiae esset multitudo, omnia essent unum in forma: cum ergo unitas dicatur ratione formae sicut multitudo ratione materiae, omnia essent unum: quod cum non sit, non tantum ratione materiae est multitudo, sed etiam ratione formae.
Si vero materia ponatur creata et non coaeterna,
non erit ab ipsa multitudo creatorum sive conditorum . Nam aut ipsa sola exit in esse tunc de nonesse aut cum ea etiam exit forma. Si sola materia, non erit multitudo: si autem forma cum materia, unde erit differentia formae et materiae ? Non enim materia dabit formae quod differat sicut nec forma dat materiae quod differat a forma; multitudo ergo, quae est materiae et formae, nec a materia nec a forma erit; et non est aliud nisi opifex: ergo est ab opifice.
Si vero dicatur, sicut alii dixerunt quod multitudo rerum est a forma - secundum hoc o b i c i t ur: aut formae sunt multae aut non sunt multae in se ipsis. Si non sunt multae in se ipsis, ergo una forma, in quantum una, esset principium multitudinis - c o n t r a: una forma est principium unitatis in re: ergo secundum hoc non erit principium multitudinis. Si vero sunt multae formae in se ipsis, unde venit illa multitudo? cum formae a se non habeant esse nec per consequens unitatem multiplicatam.
Praeterea, si in sola forma esset principium multitudinis, non esset aliqua diversitas a materia vel subiecto: videmus autem formam secundum materiam vel subiectum diversificari ;dicitur enim alius ignis et alius, quia in alia materia, et alia albedo (et alia), quia in alio subiecto.
Fuerunt etiam alii qui dixerunt multitudinem rerum conditarum procedere a Deo secundum hunc modum: divina essentia intelligit se et intelligendo est causa eorum quae sunt ab ea; et quia non tantum intelligit se, sed intelligit intelligere se et ita in infinitum, non tantum est principium Filii, qui est sapientia sive notitia, sed etiam aliorum per Filium, scilicet rerum conditarum: et primae rei conditae, quia intelligit intelligere se, secundae vero, quia intelligit intelligere intelligere se, et ita deinceps : et sic procedit multitudo: et non tantum multitudo, sed etiam ordinata multitudo. Et sic videtur illud intelligi quod dicit Boethius : " Omnia, quae a primaeva rerum natura condita sunt , numerorum ratione videntur esse formata ".
Item , ad hoc videtur facere quod dicit Augustinus, in libro De libero arbitrio , " quod idem est sapientia et numerus ". Unde exponit illud Sap. 8,1: Attingit a fine usque ad finem fortiter et disponit omnia
suaviter, ut unum referatur ad rationem sapientiae, alterum vero ad rationem numeri, sic dicens: " Ea potentia, qua fortiter a fine usque ad finem attingit, numerus fortasse dicitur: ea vero, qua disponit omnia suaviter, sapientia proprie vocatur, cum sit utrumque unius eiusdemque sapientiae ". Contra: Quod intelligit intelligere se non facit in ipso aliquam pluralitatem: ergo propter hoc non dicetur esse multitudo in rebus.
Item, non magis se habet ad unam rem conditam 'intelligere intelligere se' quam si ter dicatur vel quater reflectendo'' ; ergo non propter hoc erit rerum conditarum differentia. Tantum enim pertinet ' intelligere' reflexum bis vel ter ad angelum quantum ad animam et e converso, cum utrumque sit a Deo immediate.
Praeterea, si haec esset ratio procedendi ''res in multitudine, unaquaeque res procedens participaret intellectum qua ratione et alia res, et ita non magis diceretur angelus et anima rationalis quam sensibilis, et ita de aliis rebus conditis: quod cum non sit, non est haec ratio procedendi res in multitudine.
Item, si angelus procederet a Deo eo quod intelligit intelligere se, unde esset multitudo angelorum ? Non enim esset nisi unus angelus, cum non sit nisi una ratio numeralis ; restat ergo aut quod non sit multitudo in eo quod creatur vel conditur a Deo aut non est ex dictis causis.
Si vero diceretur quod multitudo in iis quae condita sunt a Deo, est a multitudine actus divini, qui est creatio: creat enim hoc et creat illud et differentiae creatorum respondet differentia actuum, sicut apparet in aliis actionibus
- contrarium videtur: creatio enim actio una est quantum est ex parte creantis . Si ergo alia et alia dicitur creatio, hoc est ratione alterius et alterius creati: attenditur ergo differentia in ipsa 1. creatione ratione creati, non e converso. Si enim creatio haberet differentiam non ex parte creati, tunc oporteret aliquam differentiam assignare ex parte creantis: et quia nulla est, non attenditur differentia creationis. aliunde quam a differentia rei creatae.
Ex raemissis ergo videtur colligi quod non est a summe uno multitudo immediate, in quantum Cuiusmodi, sed quod exit, sub ratione unius exit.
Ad contrarium sic potest oblei: a. Potentia divina est infinita ; declaratio autem potentiae infinitae est amplius per multitudinem quam per singularitatem, et per multitudinem simul procedentem in esse quam non simul procedentem: ergo creatio, cum manifestet potentiam summam, declarabit convenienter magis in multitudine quam in singularitate.
b. Item, bonitatis est communicare ;ergo summae bonitatis maxime communicare, et eius quae magis est magis communicare ; sed magis est communicare, cum communicatur pluribus quam cum communicatur uni soli; ergo divinae bonitatis, quae est maxime bonitas, est pluribus bonitatem communicare.
c. Item, tanta est notitia sive sapientia in Deo qua maior non potest excogitari ; sed maior est notitia plurium quae sunt ab ipsa notitia quam unius solius quod sit ab eadem; ergo illa est tribuenda Deo; quod non contingit nisi plura fiant ab ipso: ergo multitudo est in ipsis creaturis sive in iis quae fiunt a Deo.
Nec hoc obstat, quod unum et multa opponuntur , unumquodque autem quod a summa unitate est unum est. Licet enim unumquodque sit unum, tamen ex illis elicitur multitudo:'unum' enim et' multa' non sic opponuntur quin'unum' sit principium multitudinis .
d. Item,'unum' est principium materiale multitudinis, sine quo non est multitudo ; sed magis congruit unitas efficienti principio quam materiali: ergo magis convenit quod 'unum' sit effectivum principium multitudinis quam materiale multitudinis.
e. Item, si quaereretur ante omnem differentiam alia differentia et ante omnem multitudinem multitudo, oporteret ire in infinitum: ergo alicubi est standum ; sed in primo actu rerum quae fiunt non est possibile invenire multitudinem ex parte facientis, cum sit omnimoda simplicitas, et si est ibi pluralitas personarum, illa non est secundum quam distinguitur pluralitas rerum conditarum: (indivisa enim sunt opera Trinitatis", sicut habetur in libro De Trinitate ; quorum enim est eadem essentia inseparabilis, et eadem est operatio. Ex quo relinquitur, cum ratio diversitatis non sit ex parte facientis, erit ergo prima diversitas sive multitudo ex parte eius quod fit ; et prima ad nullam aliam est reducenda: unde sicut ex parte causae voluntatis divinae nulla est causa alia quaerenda, ita ex parte multitudinis in eo quod fit primo, non est alia multitudo prior quaerenda.
f. Ad idem: Differentia oritur ex iis quorum est differentia; sed ea sunt unum et unum; 'unum'
autem est in se indivisum et ab alio divisum ; hoc autem est unumquodque in eo quod est: ergo, cum posito ente ponatur 'unum' et posito iterum ente ponatur ' unum ', multitudo autem surgit ex uno et uno, et ita ex ente et ente, ergo multitudinis ratio non quaeretur aliunde.
g. Item, differentia est in ipsis speciebus et huic respondet unitas generis. Si autem quaeratur de differentia specierum: aut se ipsis differunt aut differentiis ; differentiae autem non aliis quam se ipsis differunt. Similiter, quae differunt numero, sunt unum specie ; quae autem differunt numero, se ipsis differunt. Similiter, quae sunt multa genere sive multa processibus, sunt unum principio ; ergo et haec similiter erunt se ipsis differentia omnino, cum ante istam differentiam non sit.aliam differentiam reperire ante enim multitudinem processionalem non est alia multitudo sicut neque ante'unum', a quo procedunt, est alia unitas: ergo multitudo in rebus primo creatis non habet ante se aliam multitudinem.
h. Item, in iis quae procedunt a voluntate est invenire primam differentiam quae non ad aliam reducitur ; similiter in iis quae fiunt a natura. In iis enim quae fiunt a voluntate prima differentia est voluntas bona et mala; in iis autem quae fiunt a natura differentiae elementorum in . inferioribus causis, differentiae vero superiorum corporum in superioribus causis; multo ergo fortius erit prima multitudo sive diversitas in iis quae fiunt a prima causa agente, quae non habet aliam ante se.
(Solutio): Ad hoc dicendum quod multitudo est a primo efficiente, in aliis etiam multitudo est ab uno principio: unumquodque tamen quod est a primo principio, scilicet Deo, qui summe unus est, procedit secundum rationem unius: ipsa etiam multitudo quodammodo est unum.
1. Ad id vero quod obicitur quod ' multitudo non primo procedit per creationem a Deo, sed tantum unum': dicendum est quod aliter dicitur 'unum', cum dicitur 'mundus sensibilis est unus' et cum dicitur unumquodque creatum ' unum'. Mundus enim sensibilis secundum rationem "universi ab unitate nomen accepit ", sicut dicit Augustinus, Contra Manichaeum ; haec autem unitas est multitudinis ordinatae ad summe unum, habentis completionem in partibus. De hac unitate dicit in illo libro Augustinus : " Tanta est vis et potentia integritatis, ut quae multa sunt bona tunc placeant,
cum in universum aliquid conveniunt atque concurrunt ". Et secundum hoc dicitur illud Gen. 1,40: Vidit Deus cuncta, quae fecerat, et erant valde bona. Recte ergo dicitur quo mundo archetypo tamquam exemplari respondet mundus sensibilis tamquam exemplatum
et accipiatur large hoc ipsum ' sensibilis', ut contineat in se res spirituales
unde si aliae res crearentur vel fierent, ad mundum sensibilem pertinerent, sicut infra patebit . Non sic autem est de unoquoque creato sigillatim accepto, eo quod non dicit rationem omnino perfecti in conditione. Unde licet mundus sensibilis sit unus solus, non tamen hoc creatum vel illud est unum solum, immo ex hoc sequitur quod non est unum solum ad hoc quod fiat universum.
2. Ad secundum vero dicendum est quod non est simile in exemplaribus inferioribus et exemplari summo. Exemplar enim in inferioribus alligatum est materiae et non habet omnino essentiam efficientis. Unde diversae formae in exemplari in specie respondet diversa forma in specie in exemplato, et eidem in specie eadem in specie. Non sic autem est in exemplari summo: una est enim in essentia species exemplaris, cui respondent diversa exemplata in specie et etiam diversa in genere: ipsa enim omnino est abstracta, " existens omnium forma ", sicut habetur in fine libri De vera religione .
3. Ad tertium dicendum quod, licet dicatur idea huius et dicatur idea illius, et ita ideis respondeant ideata, non tamen si una est essentia huius ideae et illius, propter hoc una est essentia huius ideati et illius , et ita non sit nisi unum creatum in essentia, quia aliunde accipitur unitas et multitudo in ipsis rebus creatis vel conditis secundum essentiam quam ab ipso exemplari secundum essentiam. Ipsa enim essentia exemplaris ipse Deus est: unde idea huius et idea illius sunt essentialiter unum: hoc autem creatum propriam essentiam habet, qua ab alio creato distinguitur. Et hoc accidit propter omnimodam unitatem quoad essentiam, quae est ex parte causae agentis, et multitudinem essentialem, quam contingit esse ex parte creatorum: forma enim huius non est forma illius nec materia huius est materia illius .
4. Ad quartum, quo videtur concludi quod 'numerus conditorum in specie non est a numero idearum ': respondendum quod numerus idearum non proprie dicitur nisi ex quadam relatione ad ipsas res conditas, in se vero est una essentia,
et ideo nihil prohibet plures res vel pauciores procedere in esse. Ipsa est enim una sapientia, quae nec crescere nec decrescere potest, licet rea crescat vel decrescat. Unde Augustinus, Xl De civitate Dei : " Non sunt multae, sed una est sapientia, in qua sunt infinita quaedam, eique sunt infiniti thesauri rerum intelligibilium, in quibus sunt omnes invisibiles atque incommutabiles rationes rerum visibilium et mutabilium ". Unde licet res mutabiles crescant numero vel decrescant, non propter hoc crescunt illae rationes: non ergo penitus accipitur numerus in iis ab illis.
5. Ad quintum dicendum est quod, licet una sit causa in unoquoque genere causae
utpote una est efficiens prima, una finalis, una exemplaris
nihilominus tamen est multitudo in rebus conditis secundum unamquamque causarum, non quod multitudo sit a multitudine, sed multitudo sit ab uno et in uno et ad unum.
Similiter ei quod obicitur de voluntate divina, quae est efficiens causa una et immutabilis, ab ipsa tamen est multitudo effective, secundum eam tamen non est multitudo formaliter, ut forma dicatur quae est de esse. Nec sic est sicut in factis humanis: in factis enim humanis cum est multitudo, causatur a multitudine voluntatum, quia voluntas humana mutabilis est et numeratur secundum volita, divina vero est immutabilis nec enumeratur secundum illa: eadem enim voluntate qua vult hoc, vult illud nec quod modo vult, postea non vult .
6. Ad sextum dicendum quod non est simile in processionibus aeternis et processionibus temporalibus . Processio enim aeterna utraque perfectionem habet in Summo, haec autem est perfectio procedentis ut in ratione unius determinetur quod particulariter habetur a multis:
creatura enim ver participationem habet, persona vero divina procedens totaliter habet. Unde non congruit duos esse Filios ab aeterno nec duos Spiritus Sanctos: convenit autem esse multitudinem rerum conditarum, eo quod unaquaeque participat esse et virtutem: et omnes etiam insimul sumptae deficiunt etiam ab eius virtute, Filius vero est eiusdem essentiae cum Patre et aequalis in virtute, et similiter Spiritus Sanctus. Procedens ergo aeternaliter demonstrat illum, a quo procedit, totaliter: procedens vero temporaliter demonstrat particulariter et in quadam participatione.
7. Ad septimum dicendum quod ratione eius quod res creatae procedunt ex nihilo nec dicuntur habere unitatem nec multitudinem, licet res una, cum dividatur in multa, per divisionem tendat ad nonesse: sed de tali multitudine non loquimur, sed de multitudine primo in esse procedente de nonesse, ubi virtus factoris demonstratur.
8. Ad ultimum in illo ordine dicendum est quod, licet res procedens in esse a Primo habeat aliquam similitudinem cum ipso Primo, non ex hoc excluditur multitudo quin procedat a Primo, secundum quod multitudo est unum et unum: habet enim similitudinem in ratione unius et in ratione boni, et ita de aliis correspondentibus: sicut nec lapis, in eo quod lapis , habet similitudinem, sed in eo quod unum aut bonum. Nec est simile de multitudine et corruptione: " corruptio enim est quo res tendit in nonesse ", multitudo autem, de qua iam dictum est , est in qua firmatur in esse: firmius enim est res in esse, cuius esse est in multis ita quod in unoquoque illorum, quam ubi est in uno solo de numero illorum.